İnstabil torakal ve lumbar vertebra kırıklarının cerrahi tedavisi

Abstract

ÖZET Bu çalışmada 1989 Ocak, 1992 Haziran tarihleri arasında Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalında instabil torakal ve lumbar vertebra kırığı bulunan ve cerrahi olarak tedavi edilen 35 olgunun erken dönem, 6 ay ve üzeri takip edilen 28 olgunun ara dönem sonuçları değerlendirildi. Olgularımızın 23»ü erkek(%65. 8), 12'si kadın (%34.2; en küçük yaş 16, en büyük yaş 55 olup, ortalama yaş 30.2 idi. Etyolojik faktör %48.6 olguda trafik kazası, %45.7 olguda yüksekten düşme, %5.7 olguda kunt travma idi. Denis sınıflamasına göre 21 olguda patlama kırığı (%60), 13 olguda kırıklı çıkık(%37), 1 olguda çökme kırığı(%3) tesbit edildi. Patlama kırıklarında en sık Tip B(%66.6), kırıklı çıkıklarda en sık fleksiyon distraksiyon grubu kırıklı çıkıklar (%46.1) gözlendi. 35 olgunun 17 'si (%48.5) torakolumbar bölgede idi. Bir olguya anterior dekompresyon ve füzyon, aynı seansta posterior enstrümantasyon ve füzyon uygulandı. Diğer tüm olgulara posterior girişimle açık redüksiyon, internal tesbit ve posterior füzyon yapılarak indirekt dekompresyon uygulandı, internal tesbit materyali kullanılırken aksiyel kompresyon ile olan yaralan malarda HD veya HD+SSİ sistemi; rotasyonel ve translasyonel kuv- 80vetlerle olan yaralanmalarda Luque çubukları veya Hartshill çerçevesi tercih edildi. Olgularımızda erken dönemde LKA'da %52.9, St'de %49.6, AVY'de %23.5, PVY'de %6.3 translasyon açısında %67. 8, translasyon miktarında %78.2, kayma yüzdesinde %75.6 ve kanala bası oranında %55.3'lük düzelme sağlandı. Ara dönemde LKA'da 2.4°; Sİ'de 1.6°; AVY'de %2.5; PVY'de %1.7; translasyon açısında 2.8°; translasyon miktarında 2.3 mm ve kayma yüzdesinde %19.4'lük kayıp gözlendi. Ameliyata ve enstrümantasyona ait komplikasyonlar 3 olguda çengel çıkması, 1 olguda redüksiyon kaybı, 1 olguda derin yara enfeksiyonu, 1 olguda Luque çubuklarında gevşeme idi. 81