Alt ekstremite eşitsizliklerinin kallotazis yöntemi ile tedavisi ve sonuçları

Abstract

K.OZET Alt ekstremite eşitsizlikleri; poliomyelit, serebral palsi, periferik sinir yaralanmalan gibi nörolojik nedenlerin yanısıra doğumsal ve gelişimsel anomaliler, enfeksiyonlar, büyümeyi uyaran tanklar yada durduran epifiz plağı yaralanmalan sonucunda ortaya çıkan ve gerek organik gerekse psikolojik sorunlara yol açan önemli bir sorun olarak karşımıza çıkmaktadır. Ekstremite eşitsizliklerinin tedavisinde, kısa olan ekstremitenin veya uzun ekstremitenin kısaltılması yöntemlerinin uygulanabilmesi yapılabilmekle birlikte olgulann çok az bir kısmı ekstremitesinin kısaltılmasını kabul etmektedir. Bu nedenle tüm dünyada yaygın uygulama kısa ekstremitenin çeşitli yöntemlerle uzatılması şeklindedir. Alt ekstremite eşitsizliğini gidermek için kullanılan bütün yöntemlerin tarihsel gelişimi genel bilgiler başlığı altında incelendi. Elde edilien tüm veriler literatürdeki çalışmalardan elde edilen verilerle karşılaştınlarak değerlendirildi. Ekim 95 - Aralık 97 yıllan arasında çeşitli nedenlerle alt ekstremitelerinde kısalık saptanan 19 olgunun 22 kemiğine kallotazis yöntemiyle ekstremite uzatma ameliyatı uygulandı. Elde edilen tüm bulgular standart ölçüler içinde değerlendirildi. Sonuçlar kendi aralannda ve literatür bilgileri ışığı altında tartışıldı. Sonuçlann bu konuda yapılan çalışmalara paralel olduğu görüldü. Kortikotomi ve kallus distraksiyonunun sonuçlan değerlendirildiğinde; daha az invaziv olması, kemik greftleme gerektirmemesi, hastanede kalış süresinin kısa oluşu, komplikasyon oranın düşük olması ve iyileşme indeksinin kısa olmasının önemli ölçütler olduğu görülmektedir. Kullanılan eksternal fiksatörün rijit olması ve dolayısıyla olgulann erken mobilize edilmeleri bu yöntemi tercih edilen bir tedavi yöntemi haline getirmiştir. Bu sonuçlar, kallus distraksiyonu ile yapılan ekstremite uzatmalannda daha başanlı sonuçlar elde etmenin olası olduğunu göstermektedir. 84