Deneysel retinal iskemi-reperfüzyon hasarının önlenmesinde L-karnitinin rolü

Abstract

6. ÖZET Bu çalışmada deneysel olarak retinal iskemi-reperfüzyon oluşturulan pigmentli kobaylarda, serbest radikal giderici ve anti iskemik etkiye sahip olan L-karnitinin sistemik uygulanımının retinal dokuda iskemi-reperfüzyon hasarına etkisinin histopatolojik ve retina MDA düzeyleri tespiti ile biyokimyasal olarak saptanması amaçlanmıştır. Çalışmada erkek cins sağlıklı, 400 - 600 gr ağırlığında, 27 pigmentli kobay kulanılmıştır. Her bir grupta 9'ar denek çalışılmıştır. I. Grup: Kontrol grubu, II. Grup: Plasebo grubu, III. Grup: Karnitin grubu olacak şekilde 3 grup oluşturulup; her gruba standart anestezi ve cerrahi teknik uygulanmıştır. Bütün gruplardaki deneklerin bir gözüne patolojik inceleme, diğer gözüne ise biyokimyasal inceleme yapılması planlandı. Kontrol grubuna hiç bir işlem yapılmadı. İkinci ve üçüncü gruptaki deneklerde retinal iskemi oluşturmak için, göz içi basınçları 90 dakika süreyle 150 mmHg'ya çıkartıldı. Iskeminin başlamasından 5 dakika önce, plasebo grubuna 1 mi serum fizyolojik, karnitin grubuna ise 100 mg/kg L-karnitin intraperitoneal olarak uygulandı. Plasebo ve L-karnitin uygulaması; ilk dozu takiben 6, 12 ve 18. saatlerde aynı miktarlarda tekrarlandı. Serum şişesi 90 dakikalık iskemi sonrasında göziçi basıncı normal seviyeye düşürüldü ve denekler 24 saat süreyle reperfüzyon durumunda bekletilip, hızla enükleasyon işlemi gerçekleştirildi. Lipid peroksidasyonu tayini spektrofotometrik olarak gram yaş doku başına nmol MDA olarak ölçüldü. Grupların MDA seviyeleri ve iç pleksiform tabaka kalınlığı Bağımsız t testi, diğer histopatolojik parametreler ise Ki-kare testi ile değerlendirilmiştir. Çalışmamızda retina dokusunun MDA düzeyleri değerlendirildiğinde; kontrol gurubuna göre plasebo uygulanan grupta anlamlı derecede yüksek sonuçlar elde edilmiştir. Karnitin ve kontrol grupları arasındaki fark anlamlı bulunmamıştır. Karnitin grubu plasebo grubuyla karşılaştırıldığında, plasebo grubunun MDA düzeylerinin anlamlı derecede yüksek olduğu saptanmıştır. Histopatolojik incelemede, grupların iç pleksiform tabaka kalınlığı ölçülmüş ve kontrol grubu plasebo grubuyla karşılaştırıldığında, plasebo grubunda anlamlı derecede yüksek değerler elde edilmiştir. Karnitin ve kontrol grubu arasındaki 44fark anlamlı bulunmamıştır. Plasebo grubunun değerleri ise, karnitin grubuna göre anlamlı ölçüde yüksek tespit edilmiştir. Çalışmamızda plasebo grubu histopatolojik olarak incelendiğinde, iç nükleer tabakalarda vakualizasyon, nükleer piknoz, ganglion hücre tabakası dejeneratif değişiklik ve ödem, PMNL infiltrasyonu dikkat çekmiştir. Kontrol ve plasebo grupları karşılaştırıldığında, plasebo grubunda bütün parametrelerin anlamlı fazlalığı gözlenmiştir. Kontrol ve karnitin grupları arasında ise, anlamlı bir fark saptanmamıştır. Fotoreseptör tabakadaki vakualizasyon ve ödem incelendiğinde; kontrol grubu plasebo ve karnitin grupları ile karşılaştırıldığında aradaki fark anlamsız bulunmuştur. Bu sonuçlara dayanarak, L-karnitinin akut iskemi-reperfüzyon olaylarında lipid peroksidasyonunu anlamlı derecede azalttığını ve retinal dokunun bütün katlarında ödem formasyonu ve dejenerasyonu azaltmada faydalı etkilere sahip olduğu söylenebilir. Klinikte retinanın akut iskemik patolojilerinde klasik tedavilere ek olarak L-karnitinin güvenle kullanılabilecek bir ajan olduğu düşünülmektedir. 45