Koagulaz negatif stafilokoklarda slime oluşumu ve antimikrobiyal duyarlılık deneyleri

Abstract

1. ÖZET Deri florasında bulunan Koagülaz Negatif Stafılokoklar (KNS), önceleri kültür kontaminasyonu olarak değerlendirilirken, günümüzde gerçek patojenler olarak önem kazanmaktadırlar. KNS'lann bir kısmının slime denilen bir faktör oluşturdukları tesbit edilmiştir. İnfeksiyonlardan etken olarak izole edilen KNS'lann, normal florada bulunanlara göre daha fazla slime faktör oluşturmaları, bu faktörün KNS'lar için bir patojenite kriteri olduğunu göstermektedir. Ayrıca dirençli suşların slime faktör ile de yakın ilişkisi saptanmıştır. Bu çalışma, slime oluşumunun iki farklı yöntemle karşılaştırmalı olarak incelenmesi (Standart Tüp ve Kongo Kırmızılı Agar) ve bilinen antimikrobiklere duyarlılıklarının araştırılması ile kliniklerde karşılaşılan önemli bir sorunun açığa kavuşturulması amacıyla yapılmıştır. Fırat Üniversitesi Fırat Tıp Merkezinin değişik kliniklerine başvuran hastalardan izole edilen 300 Stafılokok susu incelemeye alındı. Detaylı incelemeye tabii tutulan (koagülaz, koloni yapısı, pigment, hemoliz, katalaz vb.) 300 Stafılokok susundan; 180 (%60)'inin Staphylococcus aureus, 120 (%40)'sinin KNS'dan oluştuğu belirlendi. İzole edilen 120 KNS'un Standart Tüp ve Kongo Kırmızılı Agar yöntemi ile slime oluşturup oluşturmadıkları ve disk diffüzyon yöntemi (Kirby- Bauer) ile de antibiyotik duyarlılıkları incelenmiştir. Kongo Kırmızılı Agar yöntemi ile slime pozitifliği % 40.8, Standart Tüp yöntemi ile % 39.2 olarak bulunmuştur. İki yöntem arasında istatiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır (p>0.05). Tüm suşların penisilin, vankomisin, teikoplanin, klindamisin, azitromisin, metisilin, siprofloksasin, trimetoprim- sulfametoksazol(TMP/SMX) ve gentamisin'e karşı antibiyotik dirençlilik durumları araştırılmıştır. Slime pozitif suşların bu antibiyotiklere slime negatif suşlara göre daha dirençli olduğu saptanmıştır. Elde ettiğimiz bulguların diğer araştırmacıların sonuçları ile karşılaştırılmasında; KNS'larda slime oluşumunun önemli bir patojenlik faktörü olduğu ve stafilokoklar içerisinde %40.8 gibi önemli bir değerde bulunduğu gözlenmiştir. Slime oluşumunu saptamada Kongo Kırmızılı Agar ve Standart Tüp yöntemi arasında anlamlı bir fark olmamasına rağmen (p>0.05), Kongo Kırmızılı Agar yöntemi daha kolay uygulanabilen, çabuk sonuç veren ve çok kolay değerlendirilebilen ekonomik bir test olarak saptanmıştır. Antimikrobiyal dirençte ise gentamisin ve siprofloksasine dirençli slime pozitif ve slime negatif suşlar arasında istatiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur (p<0.05). Laboratuvarlarda değişik klinik örneklerden izole edilen KNS suşlarının daha virulan ve antimikrobik ajanlara daha dirençli olmaları nedeniyle slime ve antimikrobiyal duyarlılık testlerinin yapılarak klinisyenin bu konuda uyarılmasının faydalı olacağı sonucuna varılmıştır. Anahtar Kelimeler: Koagfilaz negatif stafilokok, slime faktör, antibiyotik duyarlılığı.

2. ABSTRACT Coagulase Negative Staphylococcus (CNS), which have been considered as contamination in cultures previously, were recently appreciated as important pathogens. A number of CNS have been found to form a factor called slime. Formation of slime from CNS isolated in infections is more than from CNS in normal flora indicates that it is a criterion for pathogenity. Additionally, close relationship is found between resistant species and slime factor. This study was carried out with the aim of comparative investigation of slime formation with two different methods (Standart Tube and Congo Red Agar) and enlightening of an important problem encountered in clinics. Isolated 300 staphylococcus species from patients applied to clinics of Fırat Medical Centre, Fırat University were investigated. Out of 300 staphylococcus species (coagulase, colony formation, hemolysis, catalase, etc..) examined in detail, 180 were Staphylococcus aureus (60%) and 120 were CNS (40%). It was investigated by Standard Tube and Congo Red Agar that if 120 CNS isolated form slime and antibiotic sensivities were tested by disc diffusion method (Kirby-Bauer). Slime positivity was 40.8% in Congo Red Agar and 39.2% in Standard Tube methods. Statistical significance was not observed between these methods (p>0.05). Resistance of all species to antibiotics, such as penicillin, vancomycin, teicoplanin, clindamycin, azitromycin, methicillin, ciprofloxacin, trimethoprim sulphametaxasol (TMP-SMX) and gentamycin was explored. In the comparison of our results with the results of other researchers, slime formation in CNS is an important pathogenity criterion and it was observed that itwas in an important value as 40.8% in CNS. Although there was no important difference for detection of slime formation between Congo Red Agar and Standard Tube methods (p>0.05) we suggest that Congo Red Agar method is easily applicable, very easily evaluated, a cost effective test and produces rapid results. Between slime positive and negative species there was statistical significance in antimicrobial resistance for gentamycine and ciprofloxacin (p<0.05). It was concluded that it might be useful to alert clinicians about this subject by running slime and antimicrobial sensitivity tests because of CNS species isolated from several clinical specimens in laboratories are more resistant to antimicrobial agents. Keywords: Coagulase negative staphylococcus, slime factor, antibiotic sensitivity. XC YÜKSEKÖ?RETİM KURUU