Postmenopozal osteoporozisli hastalarda farklı tedavilerin karşılaştırılması

Abstract

Osteoporozis, düşük kemik kitlesinden ve kemik dokusunun mikro yapısının bozulmasından dolayı, kemik kırılganlığının ve kırık olasılığının artmasıyla karakterize çok nedenli, sık rastlanan sistemik bir iskelet hastalığıdır. Semptomatik osteoporozisde, azalmış kemik kitlesini arttıran, ağrıyı ve kırıkları azaltan bir tedavi şekli tartışmalıdır. İlk seçilecek ilaç östrojendir. Alternatif olarak vitamin D, kalsitonin ve bisfosfanatlar düşünülebilir. Bu çalışmanın amacı, postmenapozal osteoporozis tedavisinde bu alternatif tedavileri karşılaştırmaktadar. Postmenapozal osteoporozis saptanan 90 hasta çalışmaya alındı. Hastalar üç farklı tedaviden birini alacak şekilde gruplara ayrıldı: (1) Günde 100 İÜ intranasal salmon kalsitonini, 500 mg kalsiyumla birlikte verildi, (2) Etidronat, iki hafta süreyle günde 400 mg ve bunu izleyen 10 hafta 500 mg/ gün kalsiyum verildi. Bu tedavi şeması 4 kez tekrarlandı, (3) Günde 0.50 ug kalsitriol 500 mg kalsiyumla birlikte verildi. Tedaviler bir yıl sürdürülüp, tedavi bitiminde incelemeler tekrarlandı. Vertebral kemik mineral dansitesinin (BMD) bütün tedavi gruplarında anlamlı olarak arttığı gözlendi (p < 0.02). Kemik mineral dansitesindeki artış oranlan bütün gruplarda benzerdi. Tedaviden önce ve sonra elde edilen biyokimyasal parametreler arasında anlamlı bir fark bulunmadı. BMD ile yaş (r = - 37, p < 0.05) ve menapoz süresi (r = - 0.30, p < 0.05) arasında belirgin bir negatif korelasyon tesbit edildi. Sonuç olarak kalsitonin, etidronat ve kalsitriolun postmenapozal osteoporozisli hastalarda, kemik mineral dansitesini benzer şekilde arttırdığı görüldü. Anahtar Kelimeler: Etidronat, kalsitonin, kalsitriol, postmenapozal osteoporozis. m

Osteoporosis is a systemic skeletal disease characterized by low bone mass and microarchitectural deterioration of bone tissue, with a consequent increase in bone fragility and susceptibilily to fracture. Therapy of symptomatic osteoporosis can be frustrating because of the uncertainty that any interventions will increase bone mass enough to reduce pain and fractures. Oestrogens remain first line therapy, with calcitriol, calcitonin, or bisphosphonates as the alternative. The aim of this study is to compare these alternative therapeutic regimens in the treatment of postmenopausal osteoporosis. 90 patients were studied. The patients were randomized to receive one of the three different therapeutic regimens: (1) Intranasal salmon calcitonin was given as 100 IU/ d with calcium 500 mg/ d, (2) Etidronate was given as 400 mg/d for 2 weeks, followed by calcium 500 mg/ d alone for 10 weeks. This cycle was repeated four times, (3) Calcitriol was given as 0.5 ug/ d with calcium 500 mg/ d. All the treatments were given for one year and investigations were repeated at the end of treatment Bone mineral density (BMD) of the lumbar spine increased significantly in all therapy groups (p < 0.02). Rates of increment in bone mineral density were similar in all groups. No significant difference was found in biochemical parameters obtained before and after treatment. A significant negative correlation was found between BMD and aging (r = - 37, p < 0.05) and duration of menopause (r = - 0.30, p < 0.05). In conclusion, calcitonin, etidronate, and calcitriol significantly increase bone mineral density in patients with postmenopausal osteoporosis. Keywords: Calcitonin, calcitriol, etidronate, postmenopausal osteoporosis. rv