Mesane kanserlerinde intravezikal BCG ve Mitomisin C tedavisinin karşılaştırılması

Abstract

ÖZET Bu prospektif randomize çalışmada, yüzeyel transizyonel hücreli mesane kanserlerinde intravezikal BCG ve Mitomycin C tedavisinin transuretral rezeksiyon sonrası profilaktik olarak uygulanmasının etkinliğini karşılaştırmalı olarak inceledik. Ocak 1994, Aralık 1996 tarihleri arasında kliniğimizde evre Ta, T1 yüzeyel transizyonel hücreli mesane kanseri tanısı konulan 91 hasta çalışma kapsamına alındı. Hastalar randomize iki gruba ayrıldı. Birinci grupta 39, ikinci grupta ise 52 hasta vardı ve yaş, cinsiyet ve tümör özellikleri yönünden iki grup arasında anlamlı bir fark yoktu. Transuretral rezeksiyonu izleyen ikinci haftadan başlamak üzere 6 hafta süre ile haftada bir kez, her defasında birinci gruptaki hastalara 81 mg BCG, ikinci gruptaki hastalara ise 40 mg Mitomycin C intravezikal olarak uygulandı. Hastalara her üç ayda bir sistoskopi ve random mukozal biopsi yapılmak suretiyle birinci gruptaki hastalar ortalama 18.30, ikinci gruptaki hastalar ise ortalama 18.11 ay izlendiler. Sistoskopik ve/veya patolojik olarak tümör gözlenen vakalar rekürrens olarak kabul edildiler. Ortalama izlem süresi içinde birinci grupta %35.89, ikinci grupta ise %46.15 tümör nüksü gözlendi. İlk bir yıllık izlem süresi içinde ise birinci grupta %28.20, ikinci grupta %44.23 nüks gözlendi. Birinci gruptaki hastaların büyük bir kesiminde(%56) irritable mesane semptomları şeklinde yan etkiler ortaya çıkarken ikinci gruptaki hastalarda ciddi bir yan etki gözlenmedi. Sonuç olarak, BCG oransal olarak daha etkili görülmekle beraber BCG ve Mitomisin C arasında rekürrensleri önlemedeki etkinlik yönünden istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı. Mitomisin C nin tolerabilitesinin yüksek olması nedeni İle BCG'ye iyi bir alternatif olabileceğini söyleyebiliriz. Anahtar kelimeler: BCG, Mitomycin C, intravezikal kemoterapi, intravezikal immunoterapi, mesane kanseri. 39

SUMMARY The efficacy of the intravesical BCG and the intravesical Mitomycin C instillation to prevent recurrences after transurethral resection, in the superficial transitional cell carcinoma of the bladder was compared in this prospective randomized study. A total of 91 patients who were admitted to our department between January 1994-December 1996, with stage Ta, T1 superficial transitional cell carcinoma of the bladder were included in this study. The patients were randomized into two groups. There were 39 patients in the first group and 52 patients in the latter. There were no significant differences in age, sex and type of the tumor between the groups. Following transurethral resection, beginning from the second week, 81 mg of BCG in the first group and 40 mg of Mitomycin C in the second group were instilled intravesically once a week for 6 weeks. Cystoscopic examination and randomized biopsy of mucosa of bladder were performed every 3 months for a median follow up of 18.30 months in the first group, and 18.11 months in the second group. A recurrent tumor was defined when cystoscopy and/or pathological examination showed a bladder tumor. In the median follow-up time, recurrence rate of 35.89% was found in the first group and 46.15% in the second group. In the first year of follow-up, recurrence rate of 28.20% was observed in the first group and 44.23% in the second group. In 56% of the first group of patients, irritative voiding symptoms were observed, but no serious side effects of the therapy were observed in the second group. As a result, although BCG treatment seems to be more effective, there was no statistically significant difference in the efficacy to prevent recurrence, between BCG and Mitomycin C group. We can conclude that Mitomycin C is a good alternative to BCG because it is highly tolerable. Key words BCG, Mitomycin C, intravesical chemotherapy, intravesical immunotherapy, tumor of bladder. 40