Normal, nefrogenezis evresinde, kistik ve neoplastik böbreklerde lektin (concanavalin A ve peanut aglutinin ) dağılımının kıyaslamalı değerlendirilmesi

Abstract

67 ÖZET Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalında tanı almış dokuz adet kistik renal displazi (KRD), beş adet otozomal resesif polikistik böbrek hastalığı (RPBH), bir adet otozomal dominant polikistik böbrek hastalığı(DPBH), 17 adet Wilms tümörü, üç adet böbreğin rabdoid tümörü, birer adet konjenital mezoblastik nefroma, renal hücreli karsinom ve şeffaf hücreli sarkom yanısıra, gestasyon haftası 14 ve üzeri olan 15 adet fetal böbrek dokusu ve yedi adet tümöre komşu normal çocuk böbrek dokusunu içeren toplam 60 olgu rutin HE ile ve Avidin-Biotin Kompleks immünperosidaz yöntemi ile uygulanan Concanavalin A (Con A) ve Peanut aglütinin (PNA) ile boyanma patern ve şiddeti yönünden değerlendirildi. Çalışmamızda fetal ve çocuk böbrek dokusunda PNA'nm distal ve toplayıcı tübülü, proksimal tübülden ayırmada yararlı, Con A'nm ise bu yapıları ayırmada yararlı olmadığı kanısına varıldı. PNA boyanışı, RPBH ve KRD'nin distal veya toplayıcı tübül kökenli olduğu görüşünü, Con A ve PNA boyanışı DPBH'nın nefronun herhangi bir segmentinden köken aldığı görüşünü destekledi. Fetal böbrek dokusu nefrogenezis alanları ile Wilms tümörü displastik tübüllerinin benzer lektin dağılımı ifade ettiği saptandı. Wilms tümöründe iyi bir prognoz işareti olan tübüler diferansiasyonu saptamada Con A ve PNA'nın faydalı olduğu kanısına varıldı. Wilms tümörü ile diğer çocukluk çağı tümörlerinin ayırımında Con A ve PNA'nın birlikte kullanıldığında faydalı olduğu, ancak rabdoid tümör, mezoblastik nefroma, renal hücreli karsinom ve şeffaf hücreli sarkom ayrımında yönlendirici olmadığı sonucuna varıldı. Bulgular Con A ve PNA'nın böbrek benign, malign lezyonlannın birbirinden ayrımında ve Wilms tümöründeki tübüler diferansiasyon dışında böbrek neoplazmlarının prognozunu belirlemede yardımcı olamayacağı fikrini uyandırdı. Ayrıca Con A ve PNA'nın bir histiosit belirleyicisi olarak kullanılabileceğini gözlendi. Anahtar Kelime: Concanavalin A, Peanut aglütinin, neoplastik renal lezyonlar, kistik renal lezyonlar, fetal böbrek.

68 SUMMARY In this study a total of 60 kidneys including 9 cystic renal dysplasias (CRD), 5 cases of autosomal recessive polycystic renal disease (RPRD), 1 case of autosomal dominant polycystic renal disease (DPRD), 17 Wilms' tumors, 3 rhabdoid tumors of the kidney, 1 congenital mesoblastic nephroma, 1 renal cell carcinoma, 1 clear cell sarcoma and 15 fetal kidneys with gestation ages greater than 1 4 weeks and 7 cases of child renal tissue adjacent to tumor were evaluated with routine HE and by using Avidin-Biotin complex peroxidase method, Concanavalin A (Con A), Peanut agglutinin (PNA) staining pattern and consistency were analyzed. In fetal and child kidney; whereas PNA was valuable in differentiating distal and collecting ducts from the proximal tubules, Con A was not. The data of PNA staining was consistent with the opinion that RPRD and CRD were originated from distal or collecting tubules; the data of both Con A and PNA staining supported that DPRD was originated from any portion of the nephrone. Also observed that both neprogenic zones in fetal kidney tissue and dysplastic tubules of the Wilms' tumor showed similar lectin staining. Con A and PNA were reliable in evaluating tubular differentiation, which is a good prognostic finding in Wilms' tumor. Although using; Con A and PNA together was valuable in differentiating Wilms' tumor and other childhood tumors they were not meaningful in the differentiation of rhabdoid tumor, mesoblastic nephroma, renal cell carcinoma and clear cell sarcoma. Our findings included that Con A and PNA were not helpful in the differentiation of benign and malignant lesions and the prognosis of the kidney neoplasms except for tubular differentiation in Wilms' tumor. Both can be used as a histiocytic marker. Key words: Concanavalin A, Peanut agglutinin, neoplastic renal lesions, cystic renal lesions, fetal kidney.