Suç davranışında bulunan çocukların sosyodemografik özellikleri ve olası suça itilme nedenleri

Abstract

in 1. ÖZET Son yıllarda, çocuk ve ergenlik döneminde suç işleme oranı giderek artış göstermektir. Bu dönemde suç işlemiş bireylerin, yaşamların sonraki dönemlerinde suç işleme riskleri diğer bireylere göre oldukça fazladır. Bu nedenle toplum düzeninin ve barışının sağlaması için, çocuk/ergen suçluluğunun önlenmesi veya en aza indirilmesi konusunda duyarlı olunması gerekmektedir. Bu çalışmada, çocuk/ergen olguların suç davranışına yönelim nedenlerinin ortaya konulması ve soruna çözüm önerileri üretilmesi amacıyla Elazığ Çocuk Islahevinde bulunan yaşlan 12-17 arasında değişen ve ortalama yaşlan 1 5.0 (SD: 1.2) olan 1 06 erkek hükümlü çocuk/ergenin tamamı ile daha önce suç işlememiş yaşlan 13-18 arasında değişen ve ortalama yaşlan 15.6 (SD:1.3) olan benzer sosyoekonomik düzeydeki 126 okul öğrencisi ile anket uygulanarak karşılaştırıldı. Hükümlü çocuk/ergenlerde parçalanmış aile oranı %26.4 iken, kontrol grubunda bu oran %11.1 olarak tespit edildi. Hükümlü çocuk/ergenlerin ailesinde ve yakın akrabasında cezaevine giren kişilerin oranı %58.5 iken kontrol grubunda bu oran %17.5 olarak belirlendi. Yine benzer şekilde hükümlü çocuk/ergenlerde göç olgusunun, kardeş sayısının fâzla olduğu, anne ve babalanntn eğitim seviyesindeki düşük bulunduğu tespit edildi. Aynca 106 hükümlü çocuk/eıgenin 34'ünün ıslah evine girmeden önce alkol, tiner, ilaç ve esrar gibi bağımlılık yapıcı maddeleri birden çok kez kullandıkları belirlendi. Aileden, sosyal çevreden kaynaklanan olumsuzluklar ve madde bağımlılığı çocuk/ergen suçluluğunda önemli rol oynamaktadır. Suçluğun önlenmesinde çocuk/ergenin kişisel olarak geliştirme, ıslah ve tedavi edilmelerin yeterli olamayacağı,ailenin de benzer programlar tabi tutulması ile suç işlemenin daha başarılı şekilde önlenebileceği kanaatine varıldı. Bu nedenle düzeltilmesi mümkün olmayan olumsuz aile ve sosyal ortamlarında bulunan çocuk/ergenlerin devletin sosyal kurumları tarafından yasal koruma veya vesayet altına alınması gerekmektedir. Anahtar Kelimeler: Çocuk/ergen suçluluğu, aile, madde bağımlılığı.

2. ABSTRACT The rate of committed a crime in childhood/adolescent has been shown an increase in recently years. The people on convicted a crime in this period are highly much move risk group for committing crimes than those of other people in the rest of their life. Therefore, being early sensitive for preventing or minimizing on the committed a crime of childhood/adolescent is necessary for social peace and systems. In this study, at Elazığ Reformatory all 106 juveniles/ adolescents convicted of various crimes, aged between 12-17 (15.0+ 1.2) when they committed a crime were contrasted with 1 26 juveniles/adolescents who had not committed a crime before and aged between 13-1 8 (1 5.6 ± 1.3) and they were at the similar socioeconomic level. The rate of family disruption juvenile/adolescent got into the reformatory was 26.4%. For the control group, this rate was found as 11.1%. The ratio of imprisoned persons are 58.5% in the families and near relatives of convicted juveniles/adolescents. In the control group this ratio has been found as 17.5%. Similarly it has been found that the fact of immigration and the number of sibling are excessive of convicted, education level of their parents were low juveniles/adolescents. Domestic, social problems and addict of substance take an important part of juvenile delinquency, only the personal improvement, reformation and therapy of delinquent juvenile/teenager are not satisfactory. Their families should be attended the similar program to prevent committing crime more successfully. If necessary, animproving-developing programs should be applied for families. Also if any family that cannot improved their negative, their children should be taken under legal control to be protected. Key words: Child/adolescent delinquency, family, addict.