Show simple item record

dc.contributor.authorGümürdülü, Derya
dc.date.accessioned2020-12-29T08:15:31Z
dc.date.available2020-12-29T08:15:31Z
dc.date.submitted1998
dc.date.issued2018-08-06
dc.identifier.urihttps://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/358630
dc.description.abstract1.ÖZET Türkiye'de asbest ve asbest benzeri fibrillerin inhalasyonu sonucu gelişen malign mezotelyoma (MM) olgularının çoğu çevreseldir. Literatürde, bu önemli problemi detayları ile vurgulayan çalışma sayısının azlığı ise dikkat çekicidir. Bu çalışmada Ç.Ü.T.F Patoloji Anabilim Dalı, Adana SSK ve Numune Hastaneleri ve özel bir patoloji laboratuarında tanı almış MM olguları yeniden değerlendirilmiş, histopatolojik subtipleri belirlenmiş, olanaklar çerçevesinde hasta takipleri yapılmıştır. Bir plevral fibröz plak olgusu da çalışmaya dahil edilmiştir. Aynı zamanda akciğer doku örnekleri mevcut olan olgularda EDXA ile mineralojik analiz yapılarak fibril tipi saptanmıştır. Dört olguda elektron mikroskopik inceleme yapılmış, tüm olgulara tanıya yardımcı histokimyasal (PAS, D-PAS, müsikarmen) ve immünohistokimyasal (keratin, EMA, CEA) yöntemler yeni kullanıma girmiş bazı antikorların da (MOC 31, HBME-1) eklenmesi ile uygulanmıştır. Çalışmada kontrol grubu olarak 20 adenokarsinoma olgusu kullanılmıştır. Olguların 36'sı epitelyal, yedisi bifazik, altısı sarkomatöz ve biri de desmoplastik tip olarak sınıflandırılmıştır. Takipleri olan on olguda ortalama yaşam süresi 14 ay olarak saptanmıştır. Mineralojik analiz sonucunda, üç olgudan ikisinde tremolite, actinolite, birinde ise bu iki fibril yanısıra erionit de bulunmuştur. Ultrastrüktürel incelemede MM epitelyal hücrelerinin uzun, ince mikrovilluslarının olduğu, hücre bağlantılarının iyi geliştiği ve intrasitoplazmik glikojen partikülleri içerdikleri görülmüştür. Yapılan çalışmalarda CEA, MOC 31, D-PAS ve müsikarmenin adenokarsinomalarda, HBME-1 'in ise MM'da istatiksel olarak anlamlı sonuç verdikleri, dolayısıyla ayırıcı tanıdaki önemleri ortaya konmuştur. Malign mezotelyoma ve adenokarsinoma ayırıcı tanısında hiçbir antikorun tekbaşına yeterli olmadığı, panel uygulamasının gerekliliği yanısıra klinik-radyolojik- patolojik korelasyonun önemi bu çalışma ile irdelenmektedir. Anahtar kelimeler: Malign mezotelyoma, mineralojik analiz, elektron mikroskopi, histokimya, immünohistokimya
dc.description.abstractABSTRACT Malignant mesothelioma: The role of mineralogical analysis, electron microscopy, histochemistry and immunohistochemistry in differential diagnosis ( A study on 50 cases) Environmental exposure to asbestos and asbest-like fibers is a major cause in the development of malignant mesothelioma(MM) in Turkey. However, a literature review showed the ignorance of such an important problem. In this study, 50 cases diagnosed as MM in three major hospitals and one private laboratory have been reviewed, reclassified histologically and follow- ups of the patients have been observed by contacting the patients and their families. A pleural fibrous plaque was also included in this series. Twenty cases of adenocarcinomas were used as controls. Lung tissues obtained in three patients have been analyzed mineralogically by using an EDXA (energy dispersive X-ray analysis) technique. Ultrastructural examination was available in four cases. Histochemical (PAS, D-PAS,Mucicarmen) and immunohistochemical (keratin, EMA, CEA) stains with an additional recently published antibodies (MOC 31, HBME-1) have been performed to each case. Thirty-six cases were classified as epithelial MM, whereas seven cases were diagnosed as biphasic, six as sarcomatous and one as desmoplastic MM. The mean survival time often cases was 14 months. Mineralogical analysis on three cases revealed tremolite, actinolite type of asbestos fibers with an additional erionite fibers in the pleural plaque case. Ultrastructural examination showed long and thin microvilli, well-developed cell junctions, and intracytoplasmic glycogen particles in epithelial MM cells. Immunohistochemical studies pointed statistically significant results for CEA, MOC 31, d-PAS and mucicarmen in adenocarcinomas, whereas HBME-1 was a significant marker for MMs. vien_US
dc.languageTurkish
dc.language.isotr
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.rightsAttribution 4.0 United Statestr_TR
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
dc.subjectPatolojitr_TR
dc.subjectPathologyen_US
dc.titleMalign mezatolyoma: Mineralojik analiz, elektron mikroskopi, histokimya ve immünohistokimyanın tanı ve ayırıcı tanıdaki rolü (50 olguluk çalışma)
dc.typedoctoralThesis
dc.date.updated2018-08-06
dc.contributor.departmentPatoloji Anabilim Dalı
dc.subject.ytmMesothelioma
dc.subject.ytmDiagnosis
dc.identifier.yokid69893
dc.publisher.instituteTıp Fakültesi
dc.publisher.universityÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ
dc.type.submedicineThesis
dc.identifier.thesisid69893
dc.description.pages69
dc.publisher.disciplineDiğer


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

info:eu-repo/semantics/openAccess
Except where otherwise noted, this item's license is described as info:eu-repo/semantics/openAccess