Roziglitazon maleatin, klomifen sitrata dirençli polikistik over sendromlu infertil kadınlarda tek başına veya klomifen sitratla kombine kullanımının karşılaştırılması

Abstract

1. ÖZET Polikistik over sendromlu kadınlarda hiperinsülineminin düzeltilmesi, ovulasyonda spontan artmaya yol açmaktadır. Beraberinde klomifen sitrat benzeri ovulasyon indüksiyon ajanları kullanıldığında bu artış daha fazla olmaktadır. Bu çalışmada obez, klomifen sitrata dirençli PKOS'un klinik veya laboratuar bulgularını taşıyan, infertil kadınlarda roziglitazon maleatın ovulasyon indüksiyonundaki etkilerini araştırmayı amaçladık. Çalışmaya alınan 30 hasta rastgele iki gruba ayrıldı. Grup I (n=15) günlük 2x4mg roziglitazon maleat, grup II (n=15) günlük 2x4mg roziglitazon maleat ile sudusun 5-9. günlerinde klomifen sitrat aldılar. Ultrasonografi ile folikülometri beraberinde siklusun 21-24-28. günlerinde serum progesteron değerlerine bakılarak ovulasyon tespiti yapıldı. Ayrıca insülin duyarlılığı ve serum androjenlerinde oluşan değişiklikler incelendi. Grup I 'de 15 hastanın 5'inde (%33), grup H de 15 hastanın 9'unda (%60) ovulasyon saptanıp istatistiksel anlamlı bulunmamıştır (p=0,2). Gebelik oranlan grup Fde 1 (% 7), grup n'de 3 olguda (% 20) olup, gruplar arasında anlamlı fark bulunamamıştır (p=0,05). Grup Fde olguların bazal insülini 24.46±4.2 (uIU/mL)'den 18.34±2.4 (uIU/mL)'ye azalmış, AKŞ/insülin oram 3.84±0.5'den 4.99±0.65'e değişmiş, Htc %38.8±2.1'den %37.6±1.84'e azalmış, grup ü'de olguların bazal insülini 25.36±4.8 (uIU/mL)'den 19.98±2.6 (uIU/mL)'ye azalmış, AKŞ/insülin oram 3.87±0.6'den 4.79±0.65'e değişmiş, Htc %38.02±1.2'den %37.14±0.8'e azalmış olup istatistiksel olarak hepsi anlamlı bulunmuştur (p<0.05).Grup Fde LH 10.3Ü.9 (mIU/mL)'den 8.36±1.8 (mIU/mL)'ye azalmış, T.testosteron 70.8±9.34 (ng/dL)'den 63.80±8.5 (ng/dL)'ye azalmış, DHEAS04 seviyesi 245.2±50.12 (ug/dL)'den 221.13±43.3 (ug/dL)'ye azalmış, SHBG 33.64±6.9 (nmol/L)'den 42.46±10.1(nmol/L)'ye yükselmiş, grup İT de LH 12.0*2.4 (mIU/mL)'den 9.91±1.9 (mIU/mL)'ye azalmış, T.testosteron 71.06±8.5 (ng/dL)'den 63.8±8.30 (ng/dL)'ye azalmış, DHEAS04 223.35±50.12 (ug/dL)'den 208.86±37.6 (ug/dL)'ye azalmış, SHBG 30.78±6.9 (nmol/L)'den 35.82±8.79 (nmol/L)'ye yükselmiş olup istatistiksel olarak hepsi anlamlı bulunmuştur (p<0.05). Grup Fdeki olguların AKŞ, AKŞ/insülin, insulin, HbAlc, Htc, LH, T.testosteron, DHEAS ve SHBG değerleri grup II ile karşılaştırıldığında istatistiksel anlamlı fark bulunamamıştır (p>0,05). Yaptığımız çalışmada PKOS'lu olgularda roziglitazon maleat'ın tek başına veya klomifen sitrat benzeri ovulasyon indüksiyon ajanlarıyla birlikte insülin rezistansını azaltarak ovulasyonu arttırabileceği, özellikle biguanid grubu oral antidiabetiklere dirençli PKOS'lu olgularda önemli bir alternatif olabileceği düşünülmektedir. Ancak roziglitazon maleat 1999 yılında kullanıma girmiş olup bu ajan hakkında ileri çalışmalara ihtiyaç vardır. Anahtar Kelimeler: PKOS, hiperinsülinemi, roziglitazon maleat, ovulasyon indüksiyonu.

2. ABSTRACT Correction of the hyperinsulinemia increases spontenous ovulation at women with polycystic ovary syndrome. Using ovulation induction agents like clomiphene citrate stimulates the increament of ovulation. In this study we aimed to study the effect of roziglitazon maleat on ovulation induction of infertil women who are resistant to clomiphene citrate and have clinical and labarotory charecteristics of PCOD. 30 patients randomly divided into 2 groups. In group I (n=15) patients received 2x4mg roziglitazon maleat daily, in group II (n=15) patients received 2x4mg roziglitazon maleat daily and clomiphene citrate between cycle day 5-9. Ovulation assessed by folliculometry via vaginal USG and serum progesteron level at cycle day 21-24-28. The changes at işnsulin sensitation and serum androgens also investigated. In group I, 5 patients between 15 (%33) and in group E, 9 patients between 15 (%60) had ovulation and it is statistically nonsignificant (p=0,2). Pregnancy rate in group I is 1 (% 7), and 3 in group II (% 20); there is no statistically significant differences (p=0,05). At group I basal insulin level decreased from 24.46±4.2 (uIU/mL) to 18.34±2.4 (uIU/mL); fasting glucose /insulin ratio changed from 3.84±0.5 to 4.99±0.65; hemotocrite decreased from %38.8±2.1 to %37.6±1.84; at group H, patients basal insulin level decreased from 25.36±4.8 (uIU/mL) to 19.98±2.6 (uIU/mL); fasting glucose /insulin ratio changed from 3.87±0.6 to 4.79±0.65; andhemotocrite decreased from %38.02±1.2 to %37.14±0.8 and all found statistically significant (p<0.05). In group I LH level decreased from 10.3±1.9 (mlU/mL) to 8.36±1.8 (mlU/mL); total testosteron decreased from 70.8±9.34 (ng/dL) to 63.80±8.5 (ng/dL); DHEAS04 levels decreased from 245.2±50.12 (ug/dL) to 221.13±43.3; SHBG levels increased from 33.64±6.9 (nmol/L) to 42.46±10.1(nmol/L); at group IL LH level decreased from 12.0±2.4 (mlU/mL) to 9.91Ü.9 (mlU/mL); total testosteron decreased from 71.06±8.5 (ng/dL) to 63.8±8.30 (ng/dL); DHEAS04 levels decreased from 223.35±50.12 (ug/dL) to 208.86±37.6 (ug/dL); SHBG levels increased from 30.78±6.9 (nmol/L) to 35.82±8.79 (nmol/L) and all found statistically significant (p<0.05). Comparing fasting glucose, fasting glucose/insulin ratio change, insulin, HbAlc, Htc, LH, T.testosteron, DHEAS and SHBG level of group I with group H showed no statistically differences (p>0,05). As a conclusion in this study administration of Roziglitazon maleat only or with ovulation induction agents like clomiphene citrate to PCOD patients decreases the insulin resistance and increases ovulation, particularly this agent may be an alternative for PCOD women who are resistant to biguanid group oral antidiabetics. However roziglitazon maleat is a new agent that is marketted since 1999 and further researches required for this agents. Key Words: PCOD, hyperinsulinemia, roziglitazon maleat, ovulation induction.