Sisaprid`in bakteriyel translokasyona etkisi (Deneysel çalışma)

Abstract

ÖZET Canlı bakteri ve bakteri ürünlerinin gastrointestinal kanal mukozasından geçerek mezenter lenf düğümü ve sistemik organlara yayılması bakteriyel translokasyon (BT) olarak tanımlanır, intestinal mukozanın fiziksel olarak zarar görmesi, konağın immün direncinde yetersizlik ve barsağın normal florasının bozulması sonucu enterik bakterilerin aşırı çoğalması gibi faktörler BT oluşmasını kolaylaştırır. Mide asiditesi, mikroorganizmalar arasındaki antagonizma, intestinal ve sistemik immünolojik faktörler ve gastrointestinal motilite gibi fizyolojik savunma mekanizmaları gastrointestinal kanalda bakteriyel aşırı çoğalmayı önlemektedir. Normal intestinal floranın devamlılığının sağlanmasında ince barsak motilitesi önemlidir. Postoperatif ileus nedeniyle intestinal motilitede oluşan inhibisyon, gastro intestinal flora dengesini bozmaktadır. Gastrointestinal motilitenin inhibe olması, intestinal flora dengesinin patojen bakteriler lehine değişimine yol açarak BT'ye neden olmaktadır. Sisaprid uygulamasıyla postoperatif ileusun giderilmeye çalışıldığı bu çalışmada motilite ile BT arasındaki ilgi araştırıldı. Her bir grupta 10 adet rat olmak üzere altı grup oluşturuldu. Grup l'de herhangi bir işlem yapılmazken, Grup ll'de 90 mdakika süreyle eterle inhalasyon anestezisi uygulandı. Grup lll'de laparatomi yapıldı. Grup IVe laparatomiye ek olarak spektrofotometrik özelliği olan dekstranla ince barsak motilitesi çalışıldı. Grup Vde laparatomiden sonra 48 saat süreyle parenteral sisaprid uygulandı. Grup Vl'da laparatomiden sonra 48 saat süreyle sisaprid uygulandı ve ince barsak motilitesi dekstran kullanılarak değerlendirildi. Anestezi ve laparatominin (Grup II, III ve IV) BTyi arttırdığı tespit edildi. Grup IV ve Vl'da ince barsak motilitesini değerlendirmek için kullanılan dekstranın BT üzerine etkisi olmadığı görüldü. Sisaprid verilen Grup V ve Vl'da BT oranları, diğer gruplarla karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı derecede az bulundu, ileumda üreyen E.coli sayıları gruplar arasında karşılaştırıldığında, sisaprid verilen Grup V ve Vl'da anlamlı derecede az bulundu. Sistemik organ kültürlerinde üreyen mikro organizmaların büyük bir bölümünün E.coli olduğu saptandı. Bu çalışma, parenteral sisaprid uygulamasının intestinal motiliteyi arttırdığını, sisaprid verilen gruplarda ileumda üreyen E.coli sayısının azaldığını ve postoperatif ileusta intestinal motilitedeki artışın BT'yi azalttığını ortaya koymaktadır. Anahtar Kelimeler: Postoperatif ileus, Bakteriyel Translokasyon, intestinal Motilite, Sisaprid iv

ABSTRACT EFFECTS OF CISAPRIDE ON THE BACTERIAL TRANSLOCATION Dissemination of alive bacteria and their products to mesenteric lymph nodeS and other systemic organs by passing through the mucosa of gastrointestinal tract is termed Bacterial Translocation (BT). The factors like physical damage of intestinal mucosa, immun deficiency and reproduction of enteric bacteria due to the distruction of normal intestinal flora; facilitate the bacterial translocation. The physiological defense mechanisms like gastric acidity, antagonism between microorganisms, intestinal and systemic immunological factors and gastrointestinal motility prevent bacterial overgrowth in the gastrointestinal tract. The motility of small intestine is important for continuty of normal intestinal flora. Inhibition of intestinal motility by postoperative ileus eliminate the balance of gastrointestinal flora. The inhibition of gastrointestinal motility causes BT, by changing the balance of intestinal flora on the behalf of patogen bacteria. This study aimed to determine the relation between intestinal motility and BT by cisapride application for treatment postoperative ileus. There were 6 groups and each group had 10 rats. In Group I, no procedure was applied, while in Group II anesthesia with ether inhalation for 90 minutes was applied. In Group III, laparatomy was performed. In Group IV, small intestinal motility was studied, in addition to vlaparatomy, by using dextran that had spectrophotometry characteristic. In Group V parenteral cisapride was applied throughout 48 hours later than laparatomy. In Group VI parenteral cisapride was applied throughout 48 hours later than laparatomy and the motility of small intestine was observed by help of dextran. It was observed anesthesia and laparatomy (Groups II, III, IV) had facilitated BT. In Groups IV and VI, dextran that was used for observing the motility of small intestine had no effect on BT. In cisapride applied Groups V and VI BT ratios were found to be statistically decreased when compared to other groups. The quantity of E.coli that reproduced in the ileum, was found to be statistically decreased in cisapride applied Groups, When compared the other groups. E.coli was found to predominate at systemic organ cultures. This study demonstrated that the parenteral application of cisapride had increased the intestinal motility, the qantity of E.coli reproduced in the ileums of cisapride applied groups had been decreased and the increased intestinal motility in postoperative ileus had decreased BT. Key Words: Postoperative Ileus, Bacterial Translocation, Intestinal Motility, Cisapride VI