Stres üriner inkontinans tedavisinde pubovajinal sling operasyonu

Abstract

ÖZET Stres üriner inkontinans (SÜİ) detrusor kontraksiyonu veya mesanenin aşırı distansiyonu olmaksızın, karın içindeki basınç artışına bağlı idrar kaçırmadır. SÜİ'ın tedavisinde bir çok cerrahi tekniğin endikasyonları ve uzun dönem etkinliğine yönelik ortak görüş eksikliği vardır. Bu klinik çalışmada, SÜİ'ın tüm tipleri için 27 hastaya pubovajinal sling operasyonu uygulanmış ve sonuçlar sunulmuştur. Bu yöntemin uygulandığı 27 hastadan 26'sı takip edilebildi. Ortalama takip süresi 10.23 ay(1-29ay), ortalama yaş 49.23 (36-72), ortalama doğum sayısı 3.8 idi. Hastaların 4'ünde operasyon sırasında mesanede perforasyon oluştu(%14.81). Hastanede kalış süresi ortalama 4.4 gündü. 6 hastada (%23.07) geçici, bir hastada (%3.84) uzamış üriner retansiyon gelişti. Bir hasta başarısız olarak kabul edildi (%3.84). 23 hastada (%88.46) kür, 2 hastada düzelme (%7.69) sağlanmış olup, bu 25 hasta (%96.15) başarılı olarak kabul edildi. Operasyon öncesi urge inkontinans yakınmaları olan 4 hastada, postoperatif dönemde de bu yakınmalar devam etti(persistan urge inkontinans %100). Operasyon öncesi urge inkontinans yakınmaları bulunmayan 7 hastada operasyon sonrasında de novo urge inkontinans gelişti(%26.92). Sonuç olarak, yaptığımız bu çalışma olgu sayısının azlığına, takip süresinin çok uzun olmamasına karşın, SÜİ'ın tüm tipleri için pubovajinal fasyal sling operasyonunun etkili bir yöntem olduğu ve tedavide uygulanması gerektiği fikrini desteklemektedir. Komplike ve invaziv bir yöntem olması nedeniyle tecrübenin başarı oranını yükselteceği, komplikasyon oranını düşüreceği kesindir. Persistan ve de novo urge inkontinans, hastanın preoperatif olarak bilgilendirilmesinin gerektiği, endişe verici bir sorun olarak durmaktadır. Anahtar kelimeler: Üriner inkontinans, stres, ürodinamikler, mesane.

ABSTRACT Pubovaginal Sling Operation In The Treatment Of Stress Urinary Incontinence Stress urinary incontinence (SUI) is defined as urinary leakage secondary to an increase in abdominal pressure in the absence of either a detrusor contraction or an overdistended bladder. There is a lack of consensus regarding indications and long-term efficacy of the many surgical techniques for treating SUI. Twenty-five of 27 patients remained in the mean follow-up period of 10.23 months (range 1-29 months). The mean patient age was 49.23 (range 36-72) years and the mean parity was 3.8. Average duration of hospitalization was 4.4 days. In 4 of the patients perforation of bladder occured during the operation (14.81%). In 6 patients (23.07%) temporary and in 1 patient long term urinary retention was seen. One patient was accepted as failure (3.84%). Successful results were obtained in 25 patients (96.15%). Among these 23 had total cure (88.46%) and the remaining 2 patients showed symptomatic improvement (7.69%). Postoperative urge incontinence continued in 4 patients who had urge symptoms preoperatively (persistent urge incontinence 100%). In 7 patients de novo urge incontinence was seen after the operation (26.92%). As a result despite the limited number of cases and the short follow-up period findings of the present study support the idea that pubovaginal sling operation is the method of choice in the treatment of all cases of stress urinary incontinence. Since the procedure is complicated and invasive, by gaining experience the success rate will increase and the complications will be lower. Persistent and de novo urge incontinence remain an important problem and the patient should be informed before the operation. Key words: Urinary incontinence, stress, urodynamics, bladder.