Kronik atriyal fibrilasyonlu hastalarda ventrikül hız kontrolünde kullanılan diltiazem ve metoprololün sol atriyal apendiks fonksiyonlarında etkisi

Abstract

l.ÖZET Amaç: Atriyal fibrilasyon (AF), en sık görülen kalp ritim bozukluğu olup, irregüler ventriküler cevapla birlikte atriyumda oluşan düzensiz elektriki uyanlar ve bunun sonucu oluşan mekanik bir düzensizliktir. Kronik atriyal fıbrilasyonlu hastalarda, trombo embolik olaylar önemli bir mortalite ve morbitide nedenidir. Tromboembolinin kaynağı sıklıkla sol atriyal apendiksdir. Sol atriyal apendiks içindeki akım hızı (boşalma hızı) trombus oluşumu için major belirleyicidir. Bu çalışmanın amacı; kronik AF'si olan hastalarda hız kontrolünde kullanılan Metoprolol ve Diltiazemin akut uygulanması ile sol atriyal apendiks (SAA) akım hızlarında (boşalma hızı) ne gibi değişikler yaptığım irdelemekdi. Metod: Çalışmaya, bir yılı aşkın zamandır, dökümente edilmiş kronik AF'u olan 46 hasta alındı. Vakalar rastgele grup 1 ve grup 2 olmak üzere 2 gruba ayrıldı. Grup 1; toplam 22 vakadan oluşuyordu, grup 2'de ise toplam 24 vaka mevcuttu. Tüm hastalara Transözefajial ekokardiyografi (TÖE) uygulanarak sol atriyal apendiks görüntülendi. Apendiks'in 1/3 proksimaline pulse wave doppler uygulanarak, akım hızı ölçüldü. Grup l'e Metoprolol 5mg, Grup 2'ye de diltiazem 25mg, intra-venöz yapıldıktan sonra ölçümler tekrarlandı. Grup l'deki vakaların ortalama bazal boşalma hızı 0,244±0,090 ile metoprolol sonrası ortalama boşalma hızı 0,263±0,095 idi. Değerler karşılaştırıldığında boşalma hızının arttığı gözlendi. Bu fark istatiksel olarak anlamlı bulunmadı. (p=0,426). Grup 2'de ortalama bazal boşalma hızı 0,193±0,067, diltiazem sonrası ortalama boşalma hızı 0,218±0,105 idi. Değerler karşılaştırıldığında bir artışın olduğu gözlendi, ancak bu artış istatiksel olarak anlamlı değildi. (p=0,875). Sonuç: Sonuçda, kronik atriyal fibrilasyonlu hastalarda, ventrikül hızının kontrolünde kullanılan intravenöz metapronolol'ün ve intravenöz diltiazemin sol atriyal apendiks akım hızında anlamlı olmayan artışa yol açtığı belirlendi. Anahtar kelimeler: atriyal fibrilasyon, sol atriyal apendiks akım hızı.

2-ABSTRACT EFFECT OF DILTIAZEM AND METAPRONOLOL USED IN CONTROLLING VENTRICULE VELOCITY ON LEFT ATRIAL APPENDIX FUNCTIONS IN PATIENTS WITH CHRONIC ATRIAL FTBRHXATTON Objective: Atrial fibrillation (AF) is the most common cardiac arrhythmia. It is a mechanical disorder that results from irregular electrical stimuli in the atrium together with irregular ventricular response. Thromboembolic events are an important cause of mortality and morbidity in patients with chronic atrial fibrillation. Thromboembolism most frequently originates from left atrial appendage. Flow rate (discharge rate) in the left atrial appendage is the major determiner of thrombus formation. The aim of the present study was to analyze the changes caused by acute administration of Metoprolol and Diltiazem, which are used for rate control in chronic AF patients, in left atrial appendage (LAA) flow rates (discharge rates). Method: The study included 46 patients who had documented chronic AF for more than one year. The cases were randomly allocated to two groups. There were 22 cases in Group 1 and 24 in Group 2. Transesophageal echocardiography (TEE) was applied to all cases to monitor left atrial appendage. Flow rate was measured by applying pulse wave doppler on 1/3 proximal of the appendage. Group 1 was administered 5 mg Metoprolol and Group 2 was given 25 mg Diltiazem by intravenous route and the measurements were repeated. Mean baseline discharge rate was 0.244±0.090 and the rate after Metoprolol administration was 0.263±0.095 in Group 1. The comparison of values revealed an increase in discharge rate, but the difference was not statistically significant (p=0.426). In Group 2, mean baseline discharge rate was 0.193±0.067, whereas the mean rate after Diltiazem was 0.218±0.105. The comparison between values showed an increase, but this difference was not statistically significant, either (p=0.875). Conclusion: In conclusion, it was found that intravenous Metoprolol and intravenous Diltiazem, both of which are used for ventricular rate control, caused an insignificant increase in left atrial appendage flow rate in patients with chronic atrial fibrillation. Key words: Atrial fibrillation, left atrial appendage flow rate.