Çocukluk çağı üriner sistem taş hastalığında idrardaki makromoleküler inhibitörlerin rolü

Abstract

ÖZET Çocukluk çağı üriner sistem taş hastalığında idrardaki makromolekfiler ahibitörlerin rolü. Bu çalışmada üriner sistem taş hastalığı olan çocuklarda, taş oluşumuna etkili olan isk faktörlerini araştırdık. Çalışmaya üriner sistem taş hastalığı tanısı konan 41 hasta ile yaş e cins dağılımı açısından aralarında istatistiksel fark bulunmayan 25 sağlıklı çocuk alındı, [asta ve kontrol grubundan biyokimyasal testler için kan ve zamanlı idrar örnekleri alındı, erum kreatinin, BUN, sodyum, potasyum, kalsiyum, magnezyum, ürik asid ve idrar pH, odyum, potasyum, kalsiyum, kreatinin, magnezyum, ürik asid, glikozaminoglikan, efrokalsin ve nefrokalsinin izoformlan çalışılıp, idrar kreatinine oranları hesaplandı, irardaki taş oluşumunu inhibe eden ve artıran faktörler arasında oranlama yapılıp logaritmik eğerleri hesaplanarak `predictive risk index` (PRI) elde edildi. Sonuçlar açısından iki grup rasında karşılaştırma yapıldı. İki grup arasında serum kreatinin, BUN, sodyum, potasyum, kalsiyum ve ürik asid eğerleri ile idrar pH, kalsiyum/kreatinin, magnezyum/kreatinin, ürik asid/kreatinin, sodyum/ rtasyum, glikozaminoglikan/kreatinin, nefrokalsin/kreatinin, nefrokalsin-A/kreatinin, sfrokalsm-B/kreatinin ve nefrokalsin-C/kreatinin değerleri açısından anlamlı fark ilunmadı. Serum magnezyum değeri ile idrar miktarı, idrar kalsiyum/magnezyum, sfrokalsm-preA/kreatinin, nefrokalsin D/kreatinin ve PRI değerleri gruplar arasında farklı jlundu. Elde edilen sonuçlar bazı parametrelerde farklılıklar olmakla beraber daha önce ıpılan az sayıdaki çalışmanın sonuçlarıyla paralellik gösterdi. Hasta grubunda yüksek ilunan idrar kalsiyum/magnezyum değerlerinin üriner sistem taş hastalığı için bir risk uşturduğu düşünüldü. Ayrıca PRI değerlerinin sonuçları da bunu destekliyordu. Inhibitor rtivitesi çok zayıf olan, hatta taş oluşumunu artırıcı bir rol oynayabilen nefrokalsinin D oformunun taşlı hastalarda yüksek bulunması nedeniyle patogenezde önemli bir yere sahip duğu sonucuna varıldı. Ayrıca benzer şekilde pre-A'nın da önemli olabileceği ancak bu >nuda özellikle çocuklar üzerinde daha fazla çalışma yapılması gerektiği düşünüldü. Bu bulgular çocukluk çağı üriner sistem taş hastalığı patogenezinde risk faktörlerin k tek değil, birlikte ele alınması gerektiğini ve özellikle idrardaki makromoleküler hibitörler üzerinde çalışmaların yoğunlaştırılmasının önemini göstermektedir. nahtar Kelimeler: Glikozaminoglikan, Nefrokalsin, Üriner sistem taş hastalığı. rv

ABSTRACT The role of urinary inhibitory macromolecules in childhood urolithiasis. The purpose of this study was to investigate the risk factors in childhood urolithiasis. :orty-one patients with urinary tract stones and 25 sex and age matched healthy control ubjects were admitted to the study. For biochemical analysis blood and timed urine samples vere taken both patients and control group. Serum creatinine, BUN, sodium, potassium, salcium, magnesium, uric acid and urine pH, sodium, potassium, calcium, creatinine, nagnesium, uric acid, glycosaminoglycans, nephrocalcin were measured. Predictive risk ndex was calculated as logaritmic ratio of inhibitory and stimulatory factors of urolithiasis, dean ± SD of the parameters were calculated and compared between two groups. Of various larameters studied, only the mean serum magnesium, urine volumes, urinary calcium/ nagnesium, nephrocalcin pre-A/creatinine, nephrocalcin-D/creatinine ratios and the iredictive risk index were statistically different between the two groups. We observed no tatistically significant differences between mean serum creatinine, BUN, sodium, potassium, alcium, uric acid, urinary pH, values and mean urinary calcium/creatinine, lagnesium/creatinine, uric acid/creatinine, sodium/potassium, glycosaminoglycan/creatinine, ephrocalcin/creatinine, nephrocalcin-A/creatinine, nephrocalcin-B/creatinine, nephrocalcin- Vcreatinine ratios. In general, our findings agree with those in the literature; increased urinary calcium/ nagnesium ratio is a risk factor of urolithiasis and predictive risk index is also support this inding. We also observe that the nephrocalcin-D/creatinine ratio was found to be high in the tone forming patients and that this may be an important factor in pathogenesis of urolithiasis, 'inally, we found no studies in the literature that reported on the effects of nephrocalcin pre-A a urolithiasis. The high nephrocalcin pre-A/creatinine ratio was observed in stone forming atients indicates that this ratio, too, may also be an important stimulatory factor for urinary tone disease Our findings indicate the need for further investigation into the role of nephrocalcin îoforms in childhood urolithiasis, especially given the fact that there are very few studies that eal with the potential role of urinary macromolecules in pediatric stone disease. Cey words: Glycosaminoglycan, Nephrocalcin, Urolithiasis.