Orlistat ve sibutramin tedavisinin serum adiponektin ve ghrelin seviyesine etkisi

Abstract

1-ÖZETOrlistat Ve Sibutramin Tedavisinin Serum Adiponektin Ve GhrelinSeviyesine EtkisiObezite kronik pozitif enerji balansının kaçınılmaz sonucudur. Enerjibalansının regülasyonu pek çok dokudan köken alan sinyal ağı tarafındangerçekleştirilir. Obezite diabet, HT, dislipidemi ve koroner arter hastalığı artmışinsidansı ile ilişkilidir. Obezitenin güncel tedavisi yaşam şekli değişikliği vefarmakoterapiyi içine alır. Sibutramin ve orlistat kilo kaybı ve kilo kaybının idametedavisinde etkinlikleri kanıtlanmış ilaçlardır. Adiponektin, yağ doku spesifik plazmaprotein, insülin rezistansı ile yakın ilişkilidir ve anti-inflamatuar etkilere sahiptir.Adiponektin obezite ile obeziteye bağlı hastalıklar arasında biyolojik bağlantıyısağlayabilir. Ghrelin büyüme hormonu sekresyonu ve enerji homestazının önemli birdüzenleyicisi olarak tanımlanmıştır. Ghrelin besin alımını için uyarı yapar ve yinevücut ağırlığı ve vücut yağ kitlesi artışını stimüle eder. Bu çalışmada, orlistat vesibutramin tedavisinin serum adiponektin ve ghrelin seviyesine etkilerini aratışmayıamaçladık.Kırk sekiz seçilmiş obez birey randomize olarak 3 gruba bölündü. Bir grubayaşam şekli değişikliği ve diyet önerildi (n=16). Diğer iki grup kilo kaybı içinsibutramin 15 mg/gün (n=16) ve orlistat 120 mg 3X1 (n=16) ile tedavi edildi.Çalışma 6 ay sürdü. Çalışmanın başında ve sonunda katılımcılardan kan örneklerialındı ve kan basıncı ve antropometrik ölçümleri yapıldı.6 ay sonunda yaşam şekli değişikliği ve diyet önerilen grupta başlangıçdeğerlerine göre anlamlı olarak ağırlık (% 5), VK , bel ve kalça çevresi, tokluk kanşekeri (TKŞ), total kolesterol (TK), LDL-K, CRP değerlerinde ve adiponektinseviyesinde istatistiksel olarak önemli değişimler izlenirke (p<0.05), ghrelinseviyesindeki artış istatistiksel olarak anlamlı değildi. Sibutramin tedavisi alan obezolgularda izlenen % 10 kilo kaybı ile birlikte VK , bel ve kalça çevresi, açlık vetokluk kan şekeri, insülin, C-peptid, HOMA-IR, TK, LDL-K, TG, CRP vemikroalbüminüri parametrelerinde görülen değişimler ve adiponektin ve ghrelinseviyelerindeki artış istatistiksel olarak önemliydi (p<0.05). Kilo kaybı için orlistattedavisi başlanan grupta % 8 kilo kaybı ile VK , bel ve kalça çevresi, sistolik kanbasıncı, açlık ve tokluk kan şekeri, insülin, C-peptid, HOMA-IR, LDL- K ve CRPdeğerlerinde anlamlı iyileşmeler gözlendi (p<0.05). Adiponektin ve ghrelinseviyesindeki artış da anlamlı idi (p<0.05).Obezitede diyet+egzersiz ile başarılan kilo kaybı adiponektin seviyesini anlamlıolarak arttırırken medikal tedavi ile başarılan kilo kaybı hem adiponektin hem deghrelin seviyesini arttırır.Anahtar kelimeler: Obezite, Sibutramin, Orlistat, Adiponektin, Ghrelin.

2-ABSTRACTThe effect of orlistat and sibutramine treatment on serum adiponectin andghrelin levelObesity is an inevitable consequence of chronic positive energy balance. Theregulation of energy balance are mediated by a complex network of signalsoriginating from a number of tissues. Obesity is associated with an increasedincidence of diabetes, hypertension, dyslipidaemia and coronary artery disease.Current management strategies of obesity include lifestyle interventions andpharmacotherapy. Sibutramine and orlistat are drugs with established efficacy inweight reduction and maintenance of weight loss. Adiponectin, an adipose tissue-specific plasma protein, is associated with insulin resistance and was recentlyrevealed to have anti-inflammatory effects. It may provide a biological link betweenobesity and obesity-related disorders. Ghrelin has been recognized as an importantregulator of growth hormone secretion and energy homeostasis. Ghrelin stimulatesfood intake and stimulates metabolic changes leading to an increas in body weightand body fat mass. In the prsent study, we aimed to examine that the effect of orlistatand sibutramine treatment on serum adiponectin and ghrelin levels in obese subjects.Forty-eight eligible obese subjects were randomly divided three groups. Onegroup was recommended lifestyle change and diet (n=16). Other two groups weretreated with sibutramine 15 mg/day (n=16) and orlistat 120 mg 3X1(n=16) for weightloss. The study lasted 6 months. Before and after the study, blood samples werecollected from the participants and blood pressure and anthropometric measurementswere performed.By the end of six months in the group of lifestyle change and diet, statisticallysignificant changes from baseline were observed for weight (% 5), BMI, waist andhip circumference, fasting plasma glucose (PG), 2-h PG, T-CHOL, LDL-C, CRP andadiponectin (p<0.05) without a significant alteration of ghrelin. In obese subjects thathad the sibutramine treatment with a loss of weight about % 10 the changes in BMI,waist and hip circumference, fasting PG, 2-h PG, insulin, C-peptide, HOMA-IR, T-CHOL, LDL-C, TG, CRP and microalbuminuria and the increas level of adiponectinand ghrelin was a significant increas according to the statistics (p<0.05). In the groupthat had orlistat teatment for weight loss with a weight loss about % 8 statisticallysignificant improves was observed in BMI, waist and hip circumference, systolicblood pressure, fasting PG and 2-h PG, insulin, C-peptide, HOMA-IR, LDL-C, CRP,adiponectin and ghrelin (p<0.05).In obesity while the weight loss with lifestyle change and diet increasedadiponectin level in a good way, weight loss with medical treatment (with orlistat andsibutramin) increased both adiponectin level and ghrelin level.Key words: Obesity, Sibutramine, Orlistat, Adiponectin, Ghrelin