Deneysel kornea neovaskülarizasyonunda lapatinib vetrastuzumab` ın etkisi

Abstract

Neovaskülarizasyon normal büyüme fizyolojisi ve homeostatik mekanizmalar için gerekli olan, ancak saydam korneada görmeyi tehdit eden bir durumdur. Bu çalışmanın amacı deneysel kornea neovaskülarizasyonunda Trastuzumab ve Lapatinib'in etkisini karşılaştırmaktır.Her biri yedi Wistar albino rat içeren beş grup oluşturuldu. Ratların sağ kornea santraline gümüş nitrat ile koterizasyon yapılarak yanık oluşturuldu. Grup I'(kontrol) deki kornealara koterizasyon ve tedavi uygulanmadı. Grup II'(sham) deki ratlara sistemik salin, grup III'(Lapatinib) tekilere 50mg/kg Lapatinib oral lavaj ile verildi. Grup IV'(Trastuzumab) deki ratlara ise 4mg/kg Trastuzumab intraperitoneal verildi. Grup V'(Lapatinib+Trastuzumab) dekilere ise 50mg/kg Lapatinib oral olarak lavaj ile ve 4mg/kg Trastuzumab intraperitoneal olarak beraber verildi. Tüm ratlar yedi gün tedavi edildi. Sekizinci günde korneal fotoğraflar çekilip, yeni damarlar ile kaplı kornea yüzeyinin tüm kornea alanına yüzdesi ölçüldü ve ratlar dekapite edilerek korneaları 4mm'lik panç yardımıyla alındı. Tüm kornealar eşit iki parçaya bölündü ve parçalardan birisinde, Vasküler Endotelyal Growth Faktör (VEGF) immün boyanması korneanın epitel ve stroma tabakalarında semikantitatif olarak değerlendirildi. Diğer yarısında ise korneal VEGF düzeyleri ELİSA yöntemi ile değerlendirildi.Neovaskülarizasyon alanlarının tüm korneaya yüzdesi, tedavi gruplarında, sham grubundan (p<0.05) anlamlı olarak daha düşük saptandı. Grup III ve Grup V benzer oranlara sahipken Grup IV'den daha düşük tespit edildi. Tüm tedavi gruplarında ortalama VEGF immün boyanma yoğunlukları ve VEGF ELİSA düzeyleri sham grubundan daha az olmasına karşın kontrol grubu ile benzer düzeyde tespit edildi. Korneal VEGF ELİSA düzeyleri ve immün boyanma oranları Grup III ve V'de benzer iken Grup IV'den düşük olarak tespit edildi.Sonuç olarak, sistemik Lapatinib ve Trastuzumab uygulanması korneal neovaskülarizasyonu engellemede etkilidir. Sistemik Lapatinib ve Trastuzumab uygulanması aynı zamanda neovaskülarizasyonun önemli ajanlarından olan VEGF düzeylerini de azaltmaktadır. Lapatinib, Trastuzumab'dan daha etkili olmasına rağmen Lapatinib ile Trastuzumab'ın beraber kullanımı tek başına Lapatinib ile benzer etki gücüne sahiptir.

Neovascularization is a part of normal growth physiology and homeostatic mechanisms, but in the transparent cornea it may result in a sight-threatening condition. The aim of this study is to compare the effects of Trastuzumab and Lapatinib in experimental corneal neovascularization.Five groups which contained seven Wistar albino rats were formed. A silver nitrat pencil was applied on the right cornea of the rats and cauterized for corneal neovascularization. Corneas in group I (control) were not cauterized and not given any treatment. Rats in group II (sham) were received systemic saline and in group III (Lapatinib) were received 50 mg/kg Lapatinib orally by gavage. Rats in group IV (Trastuzumab) were administered 4 mg/kg Trastuzumab intraperitoneally. In group V (Lapatinib+Trastuzumab) rats were also received 50 mg/kg Lapatinib orally by gavage and 4 mg/kg Trastuzumab intraperitoneally together. All the rats were treated for seven days. Corneal photographs were taken on the 8th day and the corneal surface covered with neovascular vessels was measured on the photographs as the percentage of the total area of the cornea. All the animals were sacrificed on the 8th day and corneas were excised by using 4 mm punch. All corneas were divided into two equal parts, one which of was evaluated Vascular Endothelial Growth Factor (VEGF) immunostaining in epithelial and stromal layers of corneas and staining intensivity was determined semicantitatively. The other part of the corneas? VEGF leves were assayed via ELISA.The percentage of neovascularization area to the total corneal surface in all treated groups were smaller than sham group (p<0.05). Group III and group V were similar to each other but they were smaller than group IV. The mean VEGF immunostaining intensity and VEGF ELISA leves of corneas in treatment groups were lesser than sham group but similar to conrol group. The corneal VEGF ELISA levels and the corneal mean VEGF immunostaining intensity in group III and V were similar to each other but they were smaller than group IV.In conclusion, systemic administration of Lapatinib and Trastuzumab is effective in prevention of corneal neovascularization. Systemic administration of Lapatinib and Trastuzumab also decreases the leves of VEGF which is the potential target for neovascularization. Lapatinib is more effective than Trastuzumab but the effect of Lapatinib plus Trastuzumab is similar to Lapatinib alone.