Özofagus alkali yanıklarında antienflamatuar ajanların etkisi (Deneysel çalışma)

Abstract

Korozif özofagus yanıkları (KÖY), sülfirik asit ve hidroklorik asit gibi asitlerin ve çoğunlukla (% 75?90) potasyum hidroksit (KOH), sodyum hidroksit (NaOH) ve sodyum hipoklorit gibi kuvvetli alkaliler alınması ile oluşur. Ciddi yanığı olan hastalarda striktür oranın %50`nin üzerine çıktığını gösteren çalışmalar mevcuttur. Özofagus korozif yanıklarının tedavisi konusunda ilk ve en önemli adım etken maddenin belirlenmesidir. Hava yolunun açık tutulmasına dikkat edilmelidir. Günümüzde tedavinin temelini oluşturan antibiyotik ve steroid tedavisinin kökeni deneysel hayvan çalışmalarına dayanmaktadır. Yaptığımız bu deneysel çalışmada rat özofagus alkali yanık modelinde antienflamatuar ajanların etkisini araştırmayı amaçladık.Çalışmada vücut ağırlıkları 220?250 gr arasında değişen Wistar Albino türü 28 adet rat kullanıldı. Bütün gruplarda, Gehanno ve arkadaşlarının tarif ettiği korozif özofajitine benzer şekilde KÖY oluşturuldu, ratlar işlemden 12 saat önce aç bırakıldı ve genel anestezi uygulandı. Daha sonra her grupta 7 rat olacak şekilde 4 gruba ayrıldı. Grup I'deki ratların 1 cm.'lik özofagus segmenti lümen içi 1ml serum fizyolojik ile yıkandı. Grup II ratlara KÖY oluşturulduktan sonra parenteral antibiyotik verildi. Grup III ratlara KÖY oluşturulduktan sonra antibiyotik ve deksametazon, grup IV ratlara ise prednizolon ve antibiyotik tedavisi verildi. Ratların tümü 21. günde sakrifiye edilerek abdominal özofagusları histopatolojik inceleme için çıkarıldı.Submukoza kollojen artışı, muskularis mukoza hasarı ve tunika muskularis hasarı histopatolojik olarak belirlendi. Yapılan inceleme ile Grup I'de hasar olmadığı görüldü. Grup I ile Grup II, III, IV karşılaştırıldığında Grup II, III ve IV'de her üç parametrede hasar saptandı. Grup II, Grup III ile karşılaştırıldığında Grup III'de hasarın daha az olduğu saptandı. Grup II, Grup IV ile karşılaştırıldığında muskularis mukoza ve tunika muskularis hasarı açısından istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptandı.Sonuç olarak prednizolon muskularis mukozaya kadar ilerleyen yeni kollojen sentezini azaltabilir ancak darlık oluşumunu azaltıcı etkisi deksametazona göre belirgin değildir.Anahtar kelimeler: Korozif özofagus yanığı, kollojen, prednizolon, deksametazon.

Corrosive burns of the esophagus results from the ingestion of a strong acid such as sulphuric acid and hydrochloric acid, or most commonly (75-90%) a strong alkali such as potassium hydroxyde (KOH), sodium hydroxyde (NaOH) and sodium hypochlorite. There are some reports demonstrating that the stricture ratio exceeds 50% in the case of a severe burn. The identification of the chemical material is the first and the most important step in the management of the corrosive burns of the esophagus. One should pay attention to maintain the airway open. The treatment modalities concerning of the antibiotics and steroids, which are the main options used nowadays, are based on the previous animal researches. In this experimental animal study of rats, we aimed to investigate the effects of the anti-inflammatory agents in esophageal alkali burns.Twenty-eigth Wistar albino rats, weighing from 220 to 250 gr, were used in the study. Following a starving period of 12 hours, a corrosive burn just like the corrosive esophagitis as described by Gehanno et al. was obtained under general anesthesia. Thereafter, the rats were divided into four groups (7 rats for each). The intraluminal area of 1 cm in the esophagus of the rats of the first group was washed using serum physiologic (1 ml). Group II rats received parenteral antibiotic treatment. Group III rats received antibiotic and dexamethason regiment, while the Group IV rats received antibiotic and prednisolone regiment as therapy. Each animal was sacrified on the 21th day, and their abdominal esophagus were resected for histopathological investigation.The submucosal increase in the collagen, the damage to the muscularis mucosa and the damage to the tunica muscularis were three parameters demosntrating the injury histopathologically. There was no injury in the Group I. There was injury in each parameter in the Group II, III, and IV compared with Group I. In the comparison between Group II and III, there was less injury in the Group III. In comparison with Group II there was also significant injury in the muscularis mucosa and the tunica muscularis in the Group IV.Prednisolon may decrease the new collagen synthesis that progresses up to muscularis mucosa, but the effect on the lowering the stricture formation is not better than dexamethasone.Key words: Corrosive burns of the esophagus, Collagen, Prednisolon, Dexamethasone.