Deneysel diyabetik rat modelinde retinal dokuda kolekalsiferol`ün etkisinin incelenmesi

Abstract

ÖZETDiyabetik retinopati en yaygın diyabet komplikasyonlarından biridir. Dünya genelinde çalışma yaşındaki erişkinlerde, önde gelen körlük nedenleri arasındadır. Diyabetin retinopati etkisini arttıran değişikliklerin patofizyolojisinde; oksidatif stres, apoptozis ve kontrolsüz vasküler proliferasyon yer almaktadır.Bu çalışmanın amacı; streptozotosin ile deneysel olarak diyabet oluşturulmuş ratların retina dokusunda VEGF, TRPM2, PCNA immünreaktivitelerini, apoptozisi ve oksidatif stres düzeylerini incelemek ve Kolekalsiferol'ün bu parametreler üzerine etkisini araştırmaktır.Çalışmada 41 adet, 8-10 haftalık, Wistar Albino cinsi erkek ratlar rastgele seçilerek beş gruba ayrıldı. Deney hayvanları grup I, II ve III'te 7'şer tane; grup IV ve V'te 10'ar tane olacak şekilde ayrıldı. Kontrol grubuna (grup I) 10 haftalık deney süresince herhangi bir uygulama yapılmadı. Sitrat tampon grubundaki (grup II) ratlara deney başlangıcında tek doz 0,1 M sodyum sitrat intraperitoneal olarak uygulandı. Kolekalsiferol grubundaki (grup III) ratlara deney süresince her gün 200 IU/gün kolekalsiferol oral yolla uygulandı. Grup IV ve V'te bulunan ratlara deney başlangıcında 60 mg/kg tek doz streptozotosin 0,1 M sodyum sitratta (pH:4,5) çözdürülerek intraperitoneal uygulandı. 72 saat sonra kuyruk veninden alınan kanda, glikoz düzeyi 250 mg/dl'nin üzerinde olanlar diyabetik kabul edildi. Diyabet grubuna (grup IV) herhangi bir tedavi uygulanmadı. Diyabet+Kolekalsiferol grubundaki (grup V) ratlara deneysel diyabet oluşturulduktan sonra deney süresince her gün oral kolekalsiferol 200 IU/gün uygulandı. On hafta sonunda anestezi altında dekapitasyon yapılıp, gözler enüklee edildi. Parafin bloklara gömülü doku kesitlerinden VEGF, PCNA ve TRPM2 için immünohistokimyasal boyama yöntemi kullanıldı ve TUNEL yöntemiyle apoptozise giden hücreler belirlendi. Boyamalarda immünreaktivitenin yaygınlığı ve şiddeti esas alınarak histoskorlama yapıldı. Serumdaki TAS ve TOS düzeyleri ELİSA yöntemiyle değerlendirildi. Diyabet grubunda diğer gruplara göre TOS, VEGF, PCNA, TRPM2 ve apoptozis düzeylerinde istatistiksel olarak anlamlı bir artış; TAS düzeyinde ise azalma izlendi (p<0.05).Diyabet grubu ile kıyaslandığında, diyabet+kolekalsiferol grubunda TAS düzeylerinde istatistiksel olarak anlamlı artma; TOS, VEGF, PCNA, TRPM2 düzeylerinde ve apoptotik hücrelerde ise azalma gözlendi (p<0.05).Bu çalışma sonucunda deneysel diyabetin retina dokusunda apoptotik hücreleri, VEGF, PCNA ve TRPM2 seviyelerini arttırdığı; tedavi olarak verilen kolekalsiferolün bu parametreleri azalttığı görüldü. Diyabetin retina dokusunu etkilemesinin patofizyolojisinde VEGF'in yanı sıra TRPM2 ve PCNA'nın da önemli rol oynayabileceği kanaatine varıldı. Çalışmamızda kolekalsiferolün diyabetin retina üzerine etkilerini azaltabileceği kanaatine varılmıştır.Anahtar Kelimeler: Rat, Diyabetik retinopati, Kolekalsiferol, TRPM2, PCNA, VEGF

Retinopathy is one of the most common complication of diabetes. It is among the leading causes of blindness in worldwide at working aged adults. In the pathophysiology of changes that increase the effect of diabetes on retinopathy; oxidative stress, apoptosis, and uncontrolled vascular proliferation.The aim of this study is investigate the effects of VEGF, TRPM2, PCNA immunoreactivity, apoptosis and oxidative stress levels in retinal tissue at streptozotocin induced diabetic rats, also effect of cholecalciferol on this parameters.In the study, a total of 41, 8-10 weeks old male Wistar albino rats were randomly selected and divided into 5 groups. Experimental animals in groups I, II and III consisted of 7 rats; group I (Control group received no administration during the 10-week experiment), II (Citrate Buffer; single dose 0.1 M sodium citrate buffer i.p) and III (Vitamin D; 200 IU/day orally), with 10 animals in groups IV and V; group IV (Diabetes; i.p in single dose 60 mg/kg STZ 0.1 M sodium citrate buffer (pH:4.5) and V (Diabetes+Vitamin D; in a single dose 60 mg/kg STZ 0.1 M sodium citrate buffer (pH:4.5) and vitamin D 200 IU/day orally). After 72 hours, blood was obtained from the tail vein of the rat and whose glucose level is over 250 mg/dl is considered diabetic. After 10 weeks, after the decapitation, all eyes were enucleated. The VEGF, TRPM2 and PCNA of the retinal tissues were examined by immunohistochemical method by taking sections from the tissues embedded in paraffin blocks. The TUNEL method was used to the tissue sections to identify apoptosis progressing cells. Histocorrection was performed based on the prevalence and severity of immunoreactivity in the stain. Total oxidant and antioxidant capacity was analyzed in serum by ELISA method.There was a statistically significant increase in TOS, VEGF, PCNA, TRPM2 and apoptosis levels in diabetes group compared to other groups; decrease in TAS level was observed (p<0.05). There was a statistically significant increase in TAS levels in the diabetes+ cholecalciferol group when compared with the diabetes group; TOS, VEGF, PCNA, TRPM2 levels and apoptotic cells decreased (p<0.05).As a result of this study, experimental diabetes increased apoptotic cells, VEGF, PCNA and TRPM2 levels in retinal tissue; it has been observed that cholecalciferol given as a treatment has reduced these parameters. It has been concluded that TRPM2 and PCNA may play an important role in the pathophysiological mechanism of diabetic retina effect as well as VEGF. In our study, it was concluded that cholecalciferol could reduce the effects of diabetes on the retina.Keywords: Rat, Diabetic retinopathy, Cholecalciferol, TRPM2, PCNA, VEGF