Liberal kuramda politik ve moral bir kavram olarak hoşgörü

Abstract

ÖZET `Liberal kuramda frolitik vb «oral bir kavram olarak hoşgörü başlıklı T»u çalışmada, öncelikle hoşgörü kavramının analizi yapıldı. Bu nedenle, hoşgörünün ne olduğu, alanı, sınırları ortaya konulmaya çalışıldı. Bunlar s onunda, Hoşgörünün gorilini! doğasının büyük` ölçüde anlaşılır kılınması amaçlandı. Başka bir deyişle, çalışmanın birinci bölümü `Hoşgörü nedir?`, `Hoşgörünün kapsamı ve emarları nereye kadar uzanabilir?` sorularının şekillendirdiği preblematiklerin seriralenmesine yönelikti. ikinci Bölümde, hoşgörünün liberal gelenekteki köklerine dönülerek, hoşgörünün niçin liberalizmin merkezi kavramlarından biri olduğu anlaşılır kılınmaya çalışıldı. Bu çerçevede, liberal gelmekte çek önemli yeri olan iki filozofun John Lecke'un ve «John Stuart lill'in hoşgörü savunuları «İt alındı. Bu bölümde, filozofların ünlü yapıtları Aletter concerning toleration ve Özgürlük üstüne (On Liberty) bldükça ayrıntılı bir. biçimde değerlendirilerek, liberal kura» içinde geliştirilen hoşgörü argümanlarının değerlendirilmesine çalışıldı. Üçüncü bölüm, liberal kuramda hoşgörünün ne şekilde meşrulaştırılabileceği konusundaki modern argümanların ortaya konulmasına yönelikti. Bu çerçevede, liberalizmin kendini meşrulaştırmasıyla, büyük ölçüde hoşgörüyü do meşrulaştırdığı serinlendi. Şüphesiz, bu, kusursuz bir meşrulaştırma değildi. Bununla birlikte, hoşgörünün liberal kuramdaki organik yerini göstermesi bakımından anlamlıydı. Bu bölümde aynı zamanda, hoşgörünün sınırları da değerlendirildi. Hoşgörünün hangi noktadan itibaren meşru bir biçimde hoşgörüsüzlüğe dönüştüğünün anlaşılmasına çalışıldı. Bu nedenle, özellikle Mill' in işleyip geliştirdiği zarar ilkesi, hoşgörü gerekliliğini yaratan ve in sanların büyük bir kısmı tarafından moral bakımdan onaylanmayan ve kınanan şeylerle (pornografi gibi) ilişkilendirilerek değerlendirildi. Zarar ilkesinin, ne ölçüde işler bir ölçüt olduğu farklı yaklaşımlar açısından ele alındı. Üçüncü bölümün son kırımlarında, hoşgörüyü meşrulaştıran 1 i bar al argümanların moral bir çerçevede değerlendirildiği yaklaşımlar serinlendi. Bu yaklaşımların, aynı z amanda, hoşgörünün gerilimli doğasının üstesinden gelmeyi amaçlayan girişimler oldukları söylenebilirdi.