Benal Nevzat Arıman`ın hayatı ve eserleri üzerine bir araştırma

Abstract

ÖZET; Bu tez, Tanzimat'tan ( 1839 ) bu yana Türkiye'de yazılmış şiir ve nesirleri belirleyen ve değerlendiren büyük bir çalışmanın parçasıdır. Bu çalışma sonunda, Türkiye'nin yukarıda bahsettiğiniz süre içerisindeki siyasi, sosyal ve kültürel gelişimi belirlenmiş olacaktır. Benal Nevzat Anman, bu alanlarda hizmet etmiş önemli aydm bir bayandır. Monografisini hazırladığımız Benal Nevzat Anman, Jön Türk Tevfik Nevzad'ın kızı ve tıp doktoru Jön Türk Refik Nevzad'ın yeğeni olup 1901 'de İzmir'de doğmuştur. Babası; devlet aleyhindeki bazı siyasi düşünce ve organizasyondan nedeniyle Sultan Abdülhamid tarafindan sürgün edilmiş olduğu için Benal Nevzat, babasız büyümüştür. Mutahhare ve Menije isimli, kendisinden büyük iki kız kardeşi vardır. Ekonomik nedenler sebebiyle, bir süre, anneleri Cemile Hanım'la birlikte Paris'teki amcalan Refik Nevzad Bey'in yanında kalmışlardır. Bu süre zarfinda, Benal Nevzat Anman Sorbonne Üniversitesi Edebiyat Fakültesi'ne devam etmiş ve mezun olmuştur. Türkiye'ye döndükten sonra, edebiyata ilaveten aynı zamanda siyasetle de uğraşmaya başlamıştır. 1926'da, bu yıllarda Türkiye'nin tek siyasi partisi olan Cumhuriyet Halk Fırkası'na İzmir'in ilk kadın üyesi olarak katılmıştır. 1930 ve 1934'te, Belediye Meclis üyeliğine seçilmiştir. 1935'te, Atatürk sayesinde kadınlar seçme ve seçilme haklarım elde ettikten sonra, TBMM'ye girmiş ve 5. - 6. - 7. - 8. dönemlerde 1935'ten 1950'ye kadar 15 yıl boyunca çalışmıştır. O'nun imzasını izmir'in bazı yerel gazete ve dergilerinde, 1924'ten itibaren görebiliriz. 1924 - 1925 arası Sadâ-yı Hak'ta, 1927 - 1932 arası Hizmet'te, 1927 - 1929 arası Âhenk'te, 1927 - 1940 arası Fikirler'de, 1924 - 1934 arası Anadolu'da ve 1932'de Halkın Sesi'nde basılmış olan toplam 31 şiiri ( bu şiirlerin birkaçı farklı zamanlarda birkaç yayında tekraren yayımlanmıştır. ), 7 hikayesi, 8 makalesi ( bunların birisi Fransız'cadan tercüme edilmiştir. ) bulunmaktadır.Hikaye ve makaleleri baza sosyal ve didaktik özellikleri içerir. Makalelerinde, özellikle kadınların eğitimleri, sosyal ve siyasi yaşamları ile ilgili problemlerini belirtmiştir. Kadınları feminizm konusunda eğitmeyi istemiştir. Her ne kadar makale ve hikayeleri sosyal, didaktik ve daha iyimser görünse bile, şiirleri şahsi ve daha karamsardır. Eserleri, zamanının sıradan okuyucusu için uygundur. Türk Edebiyatı'ndan Tevfik Fikret ve Abdülhak Hâmid'den, Batı Edebiyatı'ndan Romantizm akımından etkilenmiştir. Süreli yayınlardaki son imzası 1946'da görülmektedir. 1973 ve 1974'de sırasıyla, beş perdelik Kara Osman adlı piyesi ve şiirlerini topladığı Aytım adlı kitabı yayımlanmıştır. Bu süre içerisinde, gençliğinden beri gönüllü olarak çalıştığı Kızılay, Veremle Mücadele Derneği vs. gibi bazı yardım kuruluşlarında gittikçe artan bir arzuyla, şevkle çalışmaktaydı. Milletvekili iken, 1936'da, Singer Umum Müdürü Neşet Anman'la evlenmiştir. Bu evlilikten yalnız bir çocukları, kızları olmuştur. Kızına kendi kızlık soyadı olan İştar adını vermiştir. 1990'da vefat etmiştir. Supsun adında bir kız torun sahibidir.

ABSTRACT; This thesis is a part of huge research that defines and criticizes poetries and proses written in Turkey from Tanzimat ( 1839 ) up to now. Political, social and cultural development of Turkey, along the period of time as we mentioned above, will be determined at the end of this research. Benal Nevzat Anman is a significant intellectual woman, had worked hard in these areas. Benal Nevzat Anman, we prepared her monograph, is the daughter of Jön Türk Tevfik Nevzad and the niece of Jön Türk Refik Nevzad, MD, and was bom in Izmir, in 1901. She had grown up without her father since he had been exiled by Sultan Abdülhamid by reason of his some political thoughts and organizations which is opposing to government. She had got two older sister, Mutahhare and Menije. They had stayed a period of time with her mother, Mrs. Cemile, near their uncle, Mr. Refik Nevzad, in Paris because of financial problems. During this time, Benal Nevzat Anman had attended to and graduated from Faculty of Literature, Sorbonne University. After she had turned back to Turkey, she had also begun to be occupied with politics add to literature. In 1926, she had joined the Cumhuriyet Halk Fırkası, was only one political party in Turkey along these years, being the first female member of Izmir. In 1930 and 1934, she had been elected as a member of Assembly of Municipality. In 1935, after the females had earned the rights to elect and to be elected, thanks to Atatürk, she had joined TBMM ( Turkish Grand National Assembly ) and had worked 15 years along 5th - 6th - 7th - 8th seasons from 1935 to 1950. We can see her signature as from 1924 in some local newspapers and periodicals of Izmir. There are 31 poetries ( a few of these poetries had been published in several publications at different times repeteadly ), 7 stories, and 8 articles ( one of them had been translated form French ) totally that had been published in Sadâ-yı Hak between 1924-1925, in Hizmetbetween 1927-1932, in Ahenk between 1927-1929, in Fikirler between 1927-1940, in Anadolu between 1924-1934 and in Halkın Sesi in 1932. Stories and articles include some socials and didactics characteristics. She had especially mentioned the problems of female such as their education, social and political life in her articles. She had wanted to educate women on the topic of feminism. Even if her articles and stories appear social, didactic and more optimistic, her poetries are individual and more pessimistic. Her products are suitable for the ordinary readers of the period of her time. She had been influced Tevfik Fikret and Abdülhak Hâmid from Turkish Literature and romantism movement from West Literature. The last of her signature in the periodics seems in 1946. In 1973 and 1974, a-five- curtained play, named Kara Osman, and a book, includes her poetries, named Aytim, had been published, respectively. Meanwhile, she had worked eagerly in an increasing desire in some aid foundations such as Kızılay, Veremle Mücadele Derneği ( an association, struggles to prevent and protect human from tuberculosis ) etc, which were the foundations that she had worked voluntarily since her youth. While she was a M.P. ( member of parliament ), she had got married with Neşet Anman, the general manager of Singer, in 1936. And only one child, a daughter, was born as a result of this marriage. She had named her daughter İştar that was her maiden name. She passed away in 1990. She has a grand - daughter, is called Supsun.