Emevîler Döneminde Hıristiyanlar

Abstract

Evrensel İslâm davetinin son peygamberi olan Hz. Muhammed, kendisine yüklenen tebliğ görevinin gereği olarak her fikir ve inançtan insan ve toplum ile diyaloğa girmiştir. Bu bağlamda iletişim kurduğu zümrelerden biri de, genelde gayri Müslimler özelde ise Hıristiyanlar olmuştur.Rasülullah'ın onlara karşı tavrı ise, onların tavrına göre bazen yumuşak, bazen ise sert olmuştur. Necaşi ve Necran Hıristiyanlarına karşı tavırları ve bunun mukabilinde ise Tebuk ve Mute savaşları buna örnektir. Raşit halifeler de bu konuda Rasûlullah'ın yolunu takip etmişlerdir. Ancak Hz. Osman'ın şehit edilmesiyle başlayan süreçte Müslüman toplumun ayrılığa düşmesiyle birlikte Hz. Ali ile Muaviye arasındaki mücadele İslam tarihinde bir kırılma noktası olmuştur. Zira İslam toplumunun genel kabulünü almadan iktidarı ele geçiren Ümeyye oğulları, Müslümanlardan alamadıkları desteği Hıristiyanlardan alma düşüncesiyle devletin başkentini de, Hıristiyan Bizans kültürünün ve kurumlarının hakim olduğu Şam'a taşımışlar ve konjoktürel davranarak, iç muhalefetle mücadele sürecinde Hıristiyanlara aşırı müsamaha göstermişlerdir. Her ne kadar Abdülmelik b. Mervan zamanında güçlü ve kurumsal yapılarını tamamlamalarıyla birlikte millileşme çabalarına ağırlık verseler de, devlet yıkılıncaya kadar bürokrasi, sanat, kültür, sosyal hayat vs. alanlardaki Hıristiyan etkisi kendisini daima hissettirmiştir. İslam tarihinde bir kırılma noktası olan Emeviler dönemi birçok bakımdan incelenmesi gereken bir zamandır. Bu dönemde Hıristiyanlarla ilişkiler de incelenmesi gereken önemli başlıklardandır.Çalışmamız, giriş ve üç bölümden oluşmaktadır. Girişte, Emevîler öncesi dönemlerde Hıristiyanlarla ilişkiler ele alınırken, birinci bölümde dış ilişkiler, ikinci bölümde reaya durumundaki Hıristiyanlarla ilişkiler, üçüncü bölümde de Hıristiyanların, Emevî toplumuna etkileri ele alınmıştır.Anahtar kelimeler : Ümeyye oğulları, Hıristiyanlar, Şam, Abdülmelik b. Mervan, Bürokrasi, sanat, sosyal hayat…

Hz. Mohammad who was the last prophat of Universal Islam invitation, commumcated with the people and societies who had different ideas and believes. Because, notification duty was given to him by God. One of theese societies are the christian society. The attitude of Hz. Mohammad has been sometimes calm and peaceful, sometimes hard with them. His attitudes with Necaşi and the christians from Necran are some examples for his becoming peaceful and merciful. The Mute and Tebuk wars are some examples of his becoming hard against them. The four caliphs fallowed the way of Hz. Mohammad against the christian society. But the war between Hz. Ali and Muaviye, which has been after Hz. Osman killed, has been a breaking point in the history of Islam. Because Umayyads who got the power of the state without taking the general support of the muslims carried the capital of the state into Damascus so that they could take the support of the christians. Umayyads behaved very tolerated the christian society during the fight with the oppasitte. The christian effect continued in the fields of bureaucracy, art, culture and social life until the state was destroyed although they tried to complete the nationalization efforts at the period of Abdulmelik bin Mervan. The Umayyad Dynasty Period that be a breaking point in Islamic history is a time that should be studied from several view. İn this period, The relations with Christians also is one of the important topic titles that need to be examined. Our study consists of introduction and three sections. In section of introduction has been examined the relations with Christians in Pre-Umayyad Period and in the first section has been examined the external relations and in the second section has been examined the relations with Christians who were living under administration Umayyads and in the third section has been examined the effects of Christians to the Umayyad society. Keywords : Umayyads, Christians, Damascus, Abdulmelik bin Mervan, bureaucracy, art, social life…