Rawls, Rorty ve Taylor`ın demokrasi anlayışlarında birey ve kollektivitenin yeri

Abstract

Bu çalışma çağdaş liberal demokrasilerin farklı tanınma talepleri karşısında yaşadığı bir krize, çoğulculuk krizine dikkat çekiyor. Bu kriz, çağdaş liberal düşüncenin kamusal/politik alanı yeniden tanımlamasını ve eldeki teorik malzemenin söz konusu talepleri karşılamada yeterli olup olmadığını belirlemesini gerektiren bir krizdir. Bu krizi çözümlemek üzere yapılacak her türlü teorik girişim, birey ve kollektivitenin tanımlanmasını ve bunlar arasındaki ilişkinin belirlenmesini gerektirir. Bu çalışmada üç çağdaş liberal düşünürün, Rawls, Rorty ve Taylor' in birey ve kollektivite üzerine düşünceleri incelenmiştir. Ele alınan ilk liberal düşünür olan John Rawls, sorunu adalet merkezli bir liberal teori ile çözmeye çalışmaktadır. Rawls' un teorisi, bireysel düzeyde çoğulculuğu sağlarken kollektiviteleri ihmal etmekte ve farklı tanınma talepleri ile ilgilenmemektedir. Bu çalışmada ele alınan diğer bir liberal düşünür olan Richard Rorty ise, yalnızca bireysel özgürlük üzerine vurguda bulunmakta ve kollektiviteler ile farklı tanınma taleplerini görmezden gelmektedir. Çalışmada incelenen son düşünür olan Charles Taylor ise, farklı tanınma taleplerinin önemini kavramış ve çağdaş liberalizmin bu krizine bir çözüm olarak çokkültürlü liberal toplum projesini önermiştir. Fakat Taylor' in projesi tamamlanmamış bir projedir ve kollektif haklar üzerine vurguda bulunmaktadır. Yaptığımız incelemeden çıkan sonuç özet olarak şudur: Çağdaş liberal düşüncenin farklı tanınma taleplerini bir sorun olarak kabul etmesi ve kendini çokkültürcülük açısından sorgulaması gerekir. Bu, çağdaş liberal düşüncenin kamusal/politik alanı yeniden tanımlamasını gerektirir. Çokkültürcülük, pratikte kendi başına çözülecek bir sorun değildir; politika felsefesinin teorik desteği olmaksızın, çokkültürcülük sorunu çözümlenemez.

This study calls attention to a crisis being confronted by contemporary liberal democrasies in response to different demands for recognition, namely the crisis of pluralism. This crisis is one which requires the redescription of the public/political realm and the determination of whether the theoretical equipment at hand is sufficient for responding to these demands in question, by the contemporary liberal thought. All the theoretical attempts to overcome this crisis require the description of the individual and the collectivity, and the determination of the relationship between them. This study examined three contemporary liberal thinkers', Rawls's, Rorty's and Taylor's thoughts on the individual and the collectivity. John Rawls, the first liberal thinker who has been considered, tries to solve this problem through a justice-centered liberal theory. Rawls' theory, while proving pluralism on the level of individuality, neglects the collectivities and doesn't take different demands for recognition into consideration. Similarly, Richard Rorty, another liberal thinker considered in this study, also emphasizes only the individualistic freedom and ignores the collectivities and the different demands for recognition. In contrast, Charles Taylor, the last thinker considered in this study, has recognized the importance of different demands for recognition and proposed his project of multicultural liberal society as a solution for the crisis of the contemporary liberalism. But Taylor's project is an incomplete one and emphasizes mainly the collective rights. The main result which has been drawn from this study can be summarized as follows: Contemporary liberal thought should take different demands of recognition as a critical problem and inquire itself from the point of view of multiculturalism. This requires the redescription of the public/political realm by the contemporary liberal thought. Multiculturalism isn't a problem that could be resolved by itself in practice; the problem of multiculturalism can not be resolved without the theoretical support of political philosophy.