Teselya meselesi (1881)

Abstract

ÖZET Berlin Kongresi'nin sonucu olan Berlin Antlaşması, XIX. yüzyıl boyunca Balkan milletleri için en önemli antlaşma olmuştur. Bu antlaşma, Yunanistan'a doğrudan hiçbir arazi vermemiştir. Kongre, Osmanlı Devleti ve Yunanistan'ı, Tesalya ve Epir'deki sınırlarını tashih için görüşmeye yöneltmiş ve antlaşmanın 24. maddesinde bu çabalar akim kalırsa Büyük Güçlerin arabuluculuk edeceklerini belirtmiştir.Tahmin edilebileceği gibi, Bâb-ı âlî bu durumu mümkün olduğunca ertelemeye çalışırken Yunan Hükümeti bu kararı yerine getirmek üzere derhal girişimlere başlamıştır. Nihayet, Şubat 1879'da, iki ülkenin delegasyonları Preveze'de bir araya gelmişlerdir. Bu iki devlet mutabakata varamadıklarında Büyük Güçler müdahaleye mecbur kalacaklardı. 1879 yılı Ağustosu'ndan Kasımı'na dek İstanbul'da sonuçsuz bir konferans toplanmıştı. İngiltere'de Yunan Dostu William Gladstone başkanlığında Liberal hükümetin 1880 yılında kurulmasıyla Yunan davası çok büyük bir yardım görmüştür. Aynı yılın Temmuz ayında Berlin'de toplanan konferansta Büyük Güçler Yunanistan'ı uygun bir sınır düzenlemesi ile ödüllendirmişlerdir. Geriye bunu Osmanlı Devleti'ne zorla kabul ettirmek kalmıştı. Buna yalnız Osmanlı Devleti itiraz etmemiş, fakat Karadağ sınırı meselesinde olduğu gibi, sınır kararlarından etkilenen Arnavut nüfus da her tür sınır değişikliğine karşı çıkmıştır. Büyük Güçler nihayet 1881 yılı Temmuz ayında meseleyi çözümlemişlerdir. Yunanlılar beklediklerinden daha azını elde etmişlerdir ancak Tesalya, ve Epir'in bir kısmı krallığa katılmıştır. Sınırların nihaî şekli 1882'de saptanmıştır.

ABSTRACT The final outcome of the Berlin congress, the Treaty of Berlin, was the single most important agreement for the Balkan nations during the nineteenth century. This treaty gave Greece no territory directly.The congress directed Greece and the Ottoman Empire to negotiate an adjustment of their frontiers in Thessaly and Epirus, and indicated in Article 24 of the treaty that should these efforts fail the great powers would mediate. As could be expected, the Greek government attempted immediately to implement this decision while the Porte delayed as long as possible. Finally, in February 1 879, delegations from the two powers met at Preveza. When they could not come to an agreement, the powers were forced to intervene. A conference was held at Istanbul from August to November, 1 879, when it broke down. The Greek cause was aided immensely by the establishment of a Liberal ministry in Britain in 1880 under the Philhelene William Gladstone. At a conference held in Berlin in June of that same year, the powers awarded Greece a favorable frontier settlement. The problem of enforcement remained. Not only did the Ottoman government object, but here, as well as in the question of the Montenegrin frontier, the Albanian populations affected by the border decisions resisted any changes. The powers finally settled the question in July 1881. The Greeks received less than, they wished, but Thessaly and a part of Epirus joined the independent kingdom. The final boundaries were setin 1882. XCYUKSfKOOllTtMKUjO^