Edebiyat ve yemek: Bir kronotop olarak yemek

Abstract

Yemek,basit anlamıyla yaşamın kurucu unsurlarından biridir. Ancak insanoğlunun biolojik devamlılığını sağlamanın dışında, yemek yeme edimi, yenilecek maddelerin temini, saklanması ve tüketimi için yerine getirilmesi zorunlu toplumsal bir takım birlikteliklerin oluşturulmasına yol açmıştır. Bu birlikteliklerden doğan ritüeller ile toplumlar, kültürel açıdan şekillenmiş, kendi karakteristik özelliklerine kavuşmuşlardır. Yaşamın temsil edildiği bir alan olarak edebiyatta, yeme içme ediminin yer almaması düşünülemez. Yemek ve edebiyat arasındaki ilişkinin temel çıkış noktası olduğu bu çalışmada, Bakhtin'nin kronotop kavramı çerçevesinde romanlarda yemeğin bir kronotop olarak değerlendirilip değerlendirilemeyeceği incelenecektir.

Food, as a classical term, is the basic instinct of life. Apart from being a vital process that causes the continuation of human being's biological life, food helps to form some necessary social gatherings, rituals, form culturally different societies and each society has its own characteristics. Every aspects of life take part in literature so in this term it is impossible to think food apart from literature. The relationship between food and literature is the starting point of this study and here in this study it is aimed to highlight if food can be considered as a chronotope according to Bakhtin's chronotope theory.