20. yüzyıl sanatında otoportre tekniklerinin günümüz sanatı içinde `Özçekim` kavramıyla ilişkilendirilmesi

Abstract

Bu tez çalışmasında, kendi yüzü üzerinden kendisiyle yüzleşme anlatısı olarak sanatçı otoportresinin, geçmişten günümüze klasik ve modern çağlar uzamında incelenmesi amaçlanmıştır. Pentür geleneğinden ışıkla boyamaya geçilirken, gerçeklikten yanılsamaya evrilen süreçte, otoportre, teknik ve anlam içeriğinde öz çekimle ilişkilendirilmiş ve çoklu örnek analizleriyle irdelenmiştir.Bu nedenle, insanın geleceğe kalma güdüsünün sanattaki karşılığı, 20. yüzyıl ve sonrasının malzeme çeşitliliği ve teknik olanakların sınır tanımazlığına rağmen ya da ölçüsünde, içerik bağlamında, öz çekim ile sosyal medya düzlemine taşınmıştır.

With this thesis study, it is aimed to analyse the artist; Self portrait from past to now inline with classic and modern times as a self confrontation over her own face.From pentur traditional to photography, at the stage of evolution from reality to illusion, self portrait is linked with the selfie from technical and meaning point of view and is analysed with multi sample studies.This the reflection of human mind on art for existing in the future is moved to the social media with selfies, despite or in parallel to the material diversity and unlimited conditions of technical opportunities of 20th Century.