Sinüs lifting uygulamalarında implant stabilitesinin değerlendirilmesi

Abstract

Öztürk S. Sinüs lifting uygulamalarında implant stabilitesinin değerlendirilmesi. Yeditepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Ağız, Diş, Çene Hastalıkları ve Cerrahisi A.D. Master Tezi, İstanbul, 2008. Maksilla posterior bölgede diş çekimleri sonrasında yaşla ve maksiller sinüsün pnömatizasyona bağlı olarak kemik rezorpsiyonu sonucunda alveoler kemik ile maksiller sinüs tabanı arasındaki kemik yüksekliği implant uygulaması için elverişsiz hale gelmektedir. İmplant uygulaması için sinüs tabanının augmentasyonu ve implant uygulaması aynı seansta ya da iki aşamalı olarak yapılmaktadır. Sinüs augmentasyonunda osteojenik aktivitesinin yüksek olması nedeniyle otojen kemik en ideal kemik grefti iken ikinci bir cerrahi işlem gerekliliği ve donör saha morbiditesi gibi dezavantajları nedeniyle allogreftler ve alloplastik kemik greftleri günümüzde daha popüler olmuştur. İmplantların uzun dönem başarısında implant stabilitesi en önemli faktörlerden bir tanesidir ve implant stabilitesinin ve osteointegrasyon derecesinin belirlenmesinde spesifik bir yöntem bulunmamaktadır. Günümüzde rezonans frekans analizi implant-kemik yüzeyleri arasındaki bağlantının derecesi hakkında klinikte yardımcı bir yöntem olarak kullanım alanı bulmaktadır. Bu derlemede sinüs lifting uygulamalarında implant stabilitesini etkileyen faktörler mevcut literatür ışığında değerlendirilmiştir.

Öztürk, S., Assessment of implant stability in sinus lifting procedures. Yeditepe University Health Sciences Institute MSc Thesis in Oral Surgery, Istanbul, 2008. Bone height between alveolar crest and maxillary sinus becomes inadequate for implant placement because of bone resorption due to aging and maxillary sinus pneumatization. Augmentation of maxillary sinus floor and implant placement can be performed both one stage and two stages. Autogenous bone grafts are the first preferred choice in sinus lifting for their high osteogenic activity, but necessity of second surgical procedure and donor site morbidity enabled allografts and alloplastic grafts to become more popular. Implant stability is one of the important factors in the long-term succes; however, there is not a spesific method to analyze stability and osseointegration. Today, resonance frequency analysis is commonly used to assess implant-bone surface integration. In this rewiev, factors effecting implant stability in sinus lifting procedures are discussed by the current literature