Demineralize kemik matriksi ve kalsiyum sülfat kombinasyonu içeren bir greft materyalinin generalize agresif periodontitisli hastalardaki kemik içi defektlerin tedavisinde kullanımının klinik ve radyografik olarak değerlendirilmesi

Abstract

Bu çalışmada, generalize agresif periodontitisli (GAP) bireylerdeki kemik içi defektlerin tedavisinde demineralize kemik matriksi (DKM) ve kalsiyum sülfat (KS) kombinasyonu içeren greft materyalinin etkinliğinin klinik ve radyografik olarak değerlendirilmesi amaçlandı.Çalışmaya, yaşları 23 ile 33 arasında değişen 17 GAP hastasına ait sondalanabilir cep derinliği (SCD) ? 6 mm ve kemik içi defekt derinliği ? 3 mm olan toplam 56 kemik içi defekt dahil edildi. Defektler, DKM ve KS karışımı içeren bir greft materyali ile tedavi edildi. Operasyon öncesinde ve operasyondan 12 ay sonra, klinik ve radyografik ölçümler yapıldı. Defektin en derin noktası gözönüne alındığına, 3.25±0.84 mm SCD azalması, 0.89±0.51 mm dişeti çekilmesi, 2.33±0.79 mm ataşman kazancı, 2.21±0.75 mm klinik kemik kazancı ve 1.85±0.31 mm radyografik kemik kazancı ile başlangıca göre çok ileri anlamlı sonuçlar saptandı (p<0,0001). Bu bulgular uygulanan greft materyalinin klinik ve radyografik olarak anlamlı düzeyde ataşman ve kemik kazancı sağladığını ve GAP tedavisinde uygulanabileceğini düşündürmektedir.

The present study evaluated the clinical and radiographic effects of a new graft material including demineralized bone matrix (DBM) and calcium sulfate (CS) combination in the treatment of the patients with generalized aggressive periodontitis (GAP). Fifty-six intrabony defects with an associated probing depth (PD) of ?6 mm and an intrabony component of ?3 mm were surgically treated with the combination of DBM and CS. Clinical and radiographic measurements were recorded at baseline and 12 months after therapy. At final examination, the mean PD reduction of 3.25±0.84 mm, recession of 0.89±0.51 mm, attachment gain of 2.33±0.79 mm, clinical bone gain of 2.21±0.75 mm and radiographic bone gain of 1.85±0.31 mm were found, which were all statistically significant compared to their baseline values (p<0,0001). These results suggest that this material is promising for clinical and radiographic improvements in the treatment of GAP.