Analysis of awareness of adverse event reporting among physicians and nurses and contribution of pharmacovigilance training

Abstract

Amaç:Bu çalışmanın amacı Türk doktor ve hemşirelerin farmakovijilans ile ilgili farkındalıklarını ölçmek ve verilecek bir seminerin onların ADR raporlaması ile ilgili algımaları ve tutumları üzerindeki etkisini incelemektir. Aynı zamanda, demografik ve profesyonel kriterlere göre oluşturulan gruplar arasındaki farklılıklar da test edilmiştir.Kurulum:Bu çalışma VKF Amerikan Hastanesi'nde gerçekleştirilmiştir. Çalışmaya farklı alanlardan 15 doktor ve 15 hemşire katılmıştır.Metot:Katılımcılardan verilen seminer öncesinde ve sonrasında iki anket doldurmaları istenmiştir. Seminerlerde katlımcılara pharmacovigilance ile ilgili teorik çerçeve ve gerekli bilgiler verilmesi hedeflenmiştir. Seminer öncesi verilen ilk anket katılımcılarn demograifk bilgilerini elde etmeyi, onların ADR ile ilgili bilgi ve tecrübelerini ölçmeyi amaçlamaktadır. Seminerden sonra verilen ikinci anket ise katılımcıların memnuniyetini ölçerek seminerin etkisini değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Katılımcıların cevapları frekans analizleri ve nonparametik istatistiki yöntemlerle incelenmiştir.Bulgular:Doktorların sadece %53.3, hemşirelerin ise sadece %60'ı ADR tanımını doğru olarak bilmiştir. Tüm doktorlar ve hemşilerin %60'ı daha önce bir ADR'a şahit olduklarını ifade etmiştir. Doktorların %46.6'sı ve hemşirelerin %40'ı daha önce hiç ADR raporlamadıklarını ifade etmişlerdir. Tüm katılımcıların sadece %45.%'i doğru kurumlara raporlama yapmıştır. Sonuç olarak eksiksiz cevap veren katılımcıların sadece %36.3'ü ADR'ın tanımını doğru bilip, bir ADR'a şahit olmuş ve bunu doğru bir kuruma raporlamıştır. Nonparametrik teseler göstermiştir ki doktorların ve hemşirlerin daha önce bir ADR'a şahit oldunuz mu sorusuna verdikleri cevaplarda anlamlı bir farklılık vardır.Sonuç:Bulgular göstermiştir ki katılımcılar pharmcavigilance'ın önemi konusunda yeterince bilgiye ve farkındalığa sahip değildir. İkinci anketin bulgularına göre bu sorun verilecek seminerlerle çözülebilecektir. Ancak bilgisizliğin giderilmesi, pharmacovigilance'a karşı tutum sorununu çözmedikçe, ADR raporlamasını arttırmak için yeterli olmayacaktır.

Purpose:The aims of this research are to assess the awareness of Turkish physicians and nurses of pharmacovigilance and to study the impact of a seminar on their perception and attitude towards pharmacovigilance and adverse drug reactions (ADR) reporting. The existence of any differentiation among demographic groups is also investigated.Setting:The study was conducted in the Vehbi Koç Foundation (VKF) American Hospital. 15 physicians from different specialties and 15 nurses participated in the research.Methods:The participants were asked to answer two questionnaires before and after they attended an educational seminar on pharmacovigilance. The seminar aimed to provide the participants with the theoretical aspects and necessary knowledge about pharmacovigilance in order to help report ADRs. The first questionnaire, given before the seminar, aimed to acquire demographic information of the participants and to assess the knowledge and experience on ADR of the participants. The second questionnaire, completed after the seminar, measures the satisfaction of the participants attended in order to evaluate the impact of the seminar. The responses of the participants to the questionnaires were subjected to frequency analysis, and the existence of any difference between groups of participants based on profession and age, was investigated using non-parametric tests.Results:Only 53.3% of the physicians and 60% of the nurses knew the correct definition of adverse drug reaction. All of the physicians and 60% of the nurses claimed that they had experienced an adverse drug reaction in their patients. 46.6% of the physicians and 40% of the nurses stated that they had never reported an adverse drug reaction. Only 45.5% of the respondents reported an adverse drug reaction to the correct authorities. Overall, only 36.3% (8 out of 22) of the respondents knew the correct definition of the ADR, had experienced an ADR and cared to report to a correct authority. Non-parametric tests demonstrate that the nurses and physicians differ significantly in their responses when they were asked whether they had experienced an ADR in their patients.Conclusion:The results have shown that the practitioners are not aware of the importance of pharmacovigilance and do not know the correct definition of adverse drug reaction. The results of the second questionnaire demonstrate that an educational seminar would be very helpful to improve awareness and to increase ADR reporting. Nevertheless, elimination of ignorance on pharmacovigilance would not be sufficient if the attitude problem towards pharmacovigilance remains unsolved.