CAD/CAM sistemleri ile elde edilen monolitik zirkonyanın farklı aşındırma prosedürleri sonrası biaksiyel bükme dayanımının in vitro olarak incelenmesi

Abstract

Monolitik zirkonya, veneerlenen porselenin kırılma risklerini elimine etmesi sebebiyle kuron ve köprü restorasyonlarında sıklıkla kullanılmaktadır. Ancak bu materyallerin CAD/CAM sistemleri ile üretilmiş olmalarına rağmen, klinikte uyumlandırma işlemlerine ihtiyaç duyulmaktadır. Hızlı ve yavaş dönme özelliğine sahip döner aletler ile farklı frez çeşitleri kullanılarak sulu ve susuz ortamda uygulanan aşındırma prosedürleri klinisyenler tarafından sıklıkla kullanılmaktadır. Çalışmamızın amacı; monolitik zirkonya materyallerinin aşındırma prosedürleri sonrasında değişen mekanik özelliklerinin değerlendirilmesidir. Deney grupları için, monolitik zirkonya bloklarından (Amann Girbach-Ceramill Zolid White, Zirkonzahn-Prettau,GC-Inıtıal Zr Disk) merkezinde 3 mm çapında, 1 mm yüksekliğinde özel silindir dizaynı bulunan, 15 mm çapında, 1.2 ± 0.2 mm yüksekliğinde disk şeklinde örnekler hazırlanmıştır. Kontrol grupları için ise, merkezde özel silindir dizaynı mevcut değildir. Aerotor ve mikromotor ile 3 farklı frez çeşidi (Meisinger 881Z4 (medium), Meisinger Z732 (medium), Meisinger 640 (medium)) kullanılarak sulu ve susuz ortamda merkezdeki silindir kaybolana kadar aşındırma işlemleri uygulanmıştır ve sıcaklık değerleri kaydedilmiştir. Aşındırma sonrasında ise; yüzey pürüzlülük değerleri ölçülüp, materyaller biaksiyel bükme testine tabi tutulup, vickers mikrosertlik testi uygulanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistiksel metotların (ortalama,standart sapma), yanı sıra normal dağılım gösteren değişkenlerin zaman karşılaştırmalarında eşlendirilmiş tek yönlü varyans analizi, alt grup karşılaştırmalarında Newman Keuls çoklu karşılaştırma testi, gruplar arası karşılaştırmalarda tek yönlü varyans analizi, alt grup karşılaştırmalarında Tukey çoklu karşılaştırma testi, ikili grupların karşılaştırmasında bağımsız t testi, kullanılmıştır. Sonuçlar, anlamlılık p<0,05 düzeyinde değerlendirilmiştir. Çalışmamızın sonuçları değerlendirildiğinde, tüm monolitik zirkonya bloklarında işlem görmemiş kontrol gruplarının pürüzlülük ortalamaları, aşındırma yapılmış tüm deney gruplarının pürüzlülük ortalamalarından istatistiksel olarak anlamlı derecede düşük bulunmuştur. Sulu ve susuz ortamda her üç monolitik zirkonya bloğunda da aerotor ile 881Z4 frezinin kullanıldığı grupların yüzey pürüzlülük ortalamaları, diğer deney ve kontrol gruplarından istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulunmuştur. Biaksiyel bükme dayanımları değerlendirildiğinde ise, 3 monolitik zirkonya materyalinde de (Amann Girbach, Zirkonzahn, GC) frez çeşidi farketmeksizin susuz ortamda aşındırma işlemi uygulanan deney gruplarının biaksiyel bükme dayanımı, sulu ortamda aşındırma işlemi uygulanan deney gruplarından daha düşük ortalama değerlere sahiptir. Tüm monolitik zirkonya materyallerinde sulu ve susuz ortamda, deney gruplarının biaksiyel bükme dayanımları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık gözlemlenmemiştir. Çalışmamızda susuz ortamda en yüksek sıcaklık ortalaması 104,23±13,27 oC, sulu ortamda ise 27,91±1,84 oC olarak ölçülmüştür. Tüm monolitik zirkonya materyallerinde (Amann Girbach, Zirkonzahn,GC), sulu ve susuz ortamda aerotor ile 881Z4 frezinin kullanıldığı deney gruplarının vickers mikrosertlik ortalamaları, diğer deney gruplarından anlamlı derecede yüksek bulunmuştur.

Monolithic zirconia is frequently used in crown and bridge restorations by eliminating the risks of chipping of the veneered porcelain However, although these materials are produced by CAD/CAM systems, clinical adjustment still necessary. Grinding procedures are frequently apply by clinicians using high-speed and low-speed rotary instruments with different types of burs with or without water cooling. The purpose of this study is to evaluate the changing mechanical properties of monolithic zirconia materials after grinding procedures. Disk-shaped specimens (15 mm in diameter and 1.20± 0.2 mm in height) with a smaller cylinder at the center of the each disk (3 mm in diameter and 1 mm in height) were prepared by using monolitihic zirconia materials (Amann Girbach-Ceramill Zolid White, Zirkonzahn-Prettau, GC-Inıtıal Zr Disk) for the experimental groups. For the control groups, there were no special cylinder design at the center. Grinding procedures were applied by using 3 different type of burs (Meisinger 881Z4 (medium) , Meisinger Z732 (medium), Meisinger 640 (medium)) with and without water cooling until the cylinder at the center lost it's thickness during this process and the temperature values were recorded. After grinding, the surface roughness values were measured and the material was subjected to biaxial flexural test and vickers microhardness test. One-way variance analysis is used in comparisons of variables, Newman Keuls multiple comparison test in sub-group comparisons, one-way variance analysis in cross-group comparisons, Tukey multiple comparison test in sub-group comparisons, independent t-test in comparison of binary groups were used. The results were evaluated at p<0.05 level. When the results of our study were evaluated, the roughness averages of the untreated control groups were statistically lower than the roughness averages of all the experimental groups. The mean roughness values of the groups in which the aerotor and 881Z4 bur used in all conditions (with and without water cooling) were found to be significantly higher than the other experimental and control groups. When the biaxial flexural strengths were evaluated, the biaxial flexural strength of the experimental groups in which the grinding process was applied without water cooling had lower mean values than the experimental groups that the grinding process was applied under water cooling. In all monolithic zirconia materials, there was no statistically significant difference between the biaxial flexural strengths of experimental groups in all conditions (with and without water cooling). In our study, the highest temperature values without water cooling was measured 104,24 ± 13,27 oC and with water cooling was measured 27,91 ± 1,84 oC. In all monolithic zirconia materials, the vickers microhardness values of experimental groups which were grinded with aerotor and 881Z4 burs in all condition (with and without water cooling) were found to be significantly higher than the other experimental groups.