Show simple item record

dc.contributor.advisorAttar, Rukset
dc.contributor.authorGöleş, Burak Gizem
dc.date.accessioned2020-12-29T06:57:52Z
dc.date.available2020-12-29T06:57:52Z
dc.date.submitted2019
dc.date.issued2020-05-04
dc.identifier.urihttps://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/340042
dc.description.abstractMeme kanseri, kadınlar arasında en sık görülen malign hastalıktır. Tümör baskılayıcı genlerde ailevi veya germline mutasyonları olan BRCA1 / 2, sırasıyla% 5-10 ve %20-40 riskle meme kanserine neden olur. Bu genler, homolog rekombinasyon yoluyla çift iplikli DNA kopmalarının onarılmasından sorumludur. 2018'de yeni teşhis edilen yumurtalık kanseri hastalarının sayısı 295.414'tür ve bunlardan 184.799'u ölümle sonuçlanır. Kadınlar arasında en ölümcül yumurtalık kanseri yılda en az 140.000 ölümle sonuçlanan epitelyal yumurtalık kanseridir.DNA onarımındaki malformasyon, polimorfizmlerin bir sonucu olarak kanser oluşumunun başlaması, gen fonksiyonunun değişmesi ile ilişkilidir. Çift sarmallı DNA kopmaları, aktivitesi BRCA2 tarafından düzenlenen RAD51 fonksiyonuyla homolog rekombinasyon yoluyla onarılır. BRCA2 geni 10. eksonundaki polimorfizmlerin arasında, N372H en yaygın olanıdır. Modifiye edilmiş bölge, hedef gen transkripsiyonunun histon asetil transferazlarla aktivasyonundan sorumludur.Bu çalışmada Türk popülasyonunda gönüllü meme ve yumurtalık kanseri hastaları arasında BRCA2 polimorfizmi N372H araştırıldı. Bu amaçla, bu hastalarda nükleotid değişiminin dağılımı sağlıklı kontrol grubu ile karşılaştırıldı. Sonuçlardan elde edilen veriler istatistiksel olarak analiz edildi. Özetle, N372H'nin meme ve yumurtalık kanseri üzerindeki etkisini gösteren istatistiksel olarak anlamlı bir sonuç bulunamadı. Düşük penetrasyon nedeniyle, daha fazla araştırma için örneklem büyüklüğü arttırılmalıdır.
dc.description.abstractBreast cancer is the most prevalent malignant disease among women. Familial orgermline mutations in tumor suppressor genes BRCA1 and BRCA2 cause breast cancerwith 5-10% and 20-40% risk, respectively. These genes function in the repairment ofdouble strand breaks of DNA through homologous recombination. The number ofnewly diagnosed ovarian cancer patients in 2018 was 295,414 and 184,799 of themresulted in death. Among women, the most common ovarian cancer is epithelial ovariancancer, which resulted in at least 140,000 deaths per year.Malformation in DNA repair is associated with the onset of cancer formation asa result of polymorphism and altered gene function. The double stranded DNA breaksare repaired by homologous recombination with the activity of the RAD51 regulated byBRCA2. N372H is the most common non-synonymous polymorphism in exon 10 ofBRCA2. This modified region is responsible for activation of the target genetranscription with histone acetyl transferases.The BRCA2 polymorphism N372H was investigated among voluntary breast andovarian cancer patients in the Turkish population. For this purpose, the distribution ofnucleotide change in these patients was compared with a healthy control group. Thedata obtained from results were statistically analyzed. In summary, no statisticallysignificant results about showing the effect of N372H on breast and ovarian cancer werefound. Due to low penetration, the sample size should be increased for furtherinvestigation.en_US
dc.languageEnglish
dc.language.isoen
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.rightsAttribution 4.0 United Statestr_TR
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
dc.subjectMoleküler Tıptr_TR
dc.subjectMolecular Medicineen_US
dc.titleInvestigation of BRCA1 and BRCA2 mutations in breast and ovarian cancers
dc.title.alternativeMeme ve over kanserlerinde BRCA1 ve BRCA2 mutasyonlarının incelenmesi
dc.typemasterThesis
dc.date.updated2020-05-04
dc.contributor.departmentMoleküler Tıp Anabilim Dalı
dc.subject.ytmNeoplasms
dc.subject.ytmBreast diseases
dc.subject.ytmBreast neoplasms
dc.subject.ytmOvarian neoplasms
dc.subject.ytmPolymorphism-genetic
dc.subject.ytmMutation
dc.subject.ytmGenes
dc.identifier.yokid10271497
dc.publisher.instituteSağlık Bilimleri Enstitüsü
dc.publisher.universityYEDİTEPE ÜNİVERSİTESİ
dc.identifier.thesisid566804
dc.description.pages78
dc.publisher.disciplineDiğer


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

info:eu-repo/semantics/openAccess
Except where otherwise noted, this item's license is described as info:eu-repo/semantics/openAccess