Frequency of food addiction and its association with depression risk in women

Abstract

Yeme bağımlılığı sıklığı ve depresyon riski ile ilişkisini incelemeyi amaçlayan bu çalışma, özel bir beslenme danışmanlığı ve eğitim merkezine başvuru yapan 18 yaş ve üzeri kadınlardan oluşmaktadır. Örneklem büyüklüğü, yeme bağımlılığı prevalansı %9 olarak (literatürdeki verilerle) belirlendiğinde %95 güven aralığı ve %5 hata payı ile 126 olarak hesaplanmıştır, fire payı ile 150 kişiye ulaşılması kararlaştırılmıştır. Çalışmaya katılan bireyler öncelikle bilgilendirilmiş gönüllü olur formunu okuyup, imzaladıktan sonra yüz yüze görüşülerek antropometrik ölçümler, Yale Yeme Bağımlılığı Ölçeği (YYBÖ), Beck Depresyon Envanteri (BDE) ile bireylerin genel özelliklerini kapsayan bir anket uygulanmıştır. Araştırmada elde edilen veriler Statistical Package for Social Sciences (SPSS) for Windows 25.0 programı kullanılarak analiz edilmiştir. Sonuç olarak, araştırmaya katılan kadınların yeme bağımlısı olma durumlarına göre yaş, antropometrik ölçümleri ve vücut bileşimlerinin ortalamalarını karşılaştırmak için bağımsız t testi uygulanmıştır. Test sonucuna göre, kadınların yeme bağımlısı olma durumlarına göre, vücut ağırlığı, BKI değerleri, bel çevresi, kalça çevresi, vücut yağ kütlesi, vücut yağ yüzdesi, yağsız vücut kütlesi, yağsız vücut yüzdesi ve kas kütlesi değerlerinin ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu görülmektedir.Kadınların yeme bağımlısı olma durumlarına göre depresyon skoru ve yeme bağımlılığı semptom sayılarının ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu görülmektedir. Yeme bağımlısı olan katılımcıların depresyon skoru ve yeme bağımlılığı semptom sayılarının ortalamalarının, yeme bağımlısı olmayan kadınlara göre daha fazla olduğu görülmektedir.

The aim of this study is to investigate the relationship between the frequency of food addiction and the risk of depression in women. The study consists of women aged 18 years and older who applied to a private nutrition counseling and education center. The sample size was calculated to be 126 with 95% confidence interval and 5% error margin, and it was decided to reach 150 people with waste margin when the prevalence of food addiction were determined to be 9% (based on the data in the literature).The participants were included in the study by reading and signing the informed consent form, and after a face-to-face interview, anthropometric measurements, Yale Food Addiction Scale (YFAS), Beck Depression Inventory (BDI) and a questionnaire covering the general characteristics of the individuals were applied.The data obtained from the study were analyzed by using Statistical Package for Social Sciences (SPSS) for Windows 25.0. Independent t test was used to compare age, anthropometric measurements and mean body composition of the women according to their food addiction status. According to the test results, there was a significant difference between the mean values of body weight, BMI, waist circumference, hip circumference, body fat mass, body fat percentage, lean body mass, lean body percentage and muscle mass values according to the women's food addiction. There was a significant difference between the depression score and the mean number of symptoms of food addiction according to the women's food addiction. It was seen that the depression score and the number of symptoms of food addiction of the food addicts were higher than the non-addictive women.