Lizozim, laktoferrin ve taşıyıcı olarak poloksamer 407 içeren yeni formülasyonların, oral mukoza üzerindeki iritasyon etkilerinin ın vıvo koşullarda değerlendirilmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, küçük çocuklarda diş çürüklerinin önlenmesinde güvenli bir alternatif ajan olarak kullanılabilecek, daha önce in vitro koşullarda antibakteriyel etkileri ve biyouyumluluğu gösterilmiş olan, lizozim, laktoferrin ve taşıyıcı sistem olarak poloksamer 407 polimeri içeren hidrojel formülasyonunun oral mukoza üzerindeki iritasyon etkilerinin %0,2' lik klorheksidin jel ile karşılaştırmalı olarak in vivo koşullarda değerlendirilmesidir. Bu çalışmada deney grubu olarak, 1 mg/ml lizozim ve 0,5 mg/ml laktoferrinin %10 konsantrasyondaki poloksamer 407 ile birleştirilmesiyle hazırlanan formülasyonlar kullanılmıştır. Negatif kontrol grubu olarak steril apirojen distile su, referans ürün olarak ise %0,2'lik klorheksidin jel kullanılmıştır. Deney ve kontrol gruplarının oral mukoza üzerindeki akut iritasyon etkileri, Suriye hamsterlarının yanak mukozaları üzerinde önce makroskopik olarak değerlendirilmiş, ardından histopatolojik inceleme ile akut oral mukoza iritasyon skorları belirlenmiştir.Makroskopik değerlendirme sonucunda, uygulama yapılan her üç grupta da herhangi bir dönemde eritem ya da skar oluşumu izlenmemiştir. Histopatolojik inceleme sonucunda ise lizozim, laktoferrin ve poloksamer 407 içeren hidrojel uygulamalarının iritasyon düzeyinin steril distile su ile aynı olduğu görülmüştür. Lizozim, laktoferrin ve poloksamer 407 içeren hidrojel ile klorheksidin jel uygulamalarının iritasyon etkileri karşılaştırıldığında ise klorheksidin jelin yeni geliştirilmiş hidrojele göre en az düzeyde iritan olduğu belirlenmiştir.Bu çalışmada, değerlendirilen deney ve kontrol gruplarından hiçbirinde ciddi derecede mukozal iritasyon görülmemiştir. Ancak, lizozim ve laktoferrin içeren hidrojel formülasyonun daha uzun süreli etkilerinin anlaşılabilmesi için, kronik oral mukoza iritasyon testlerinin ve gecikmiş tip aşırı duyarlılık (hipersensitivite) deneylerinin yapılmasının yararlı olacağı düşünülmektedir.

The aim of this study was to evaluate the irritation effects on the oral mucosa of the hydrogel formulation (including lysozyme, lactoferrin and poloxamer 407 as carrier system), which has previously been shown to have antibacterial effects and biocompatibility in vitro, and to compare with 0.2% chlorhexidine gel in vivo conditions. In this study, the formulation which were prepared by combining, 1 mg/ml lysozyme, 0.5 mg/ml lactoferrin and 10% concentration of poloxamer 407 was used as experimental group. Sterile apyrogenic distilled water was used as negative control group and 0.2% chlorhexidine gel was used as reference product.The acute irritation effects of the experimental and control groups on the oral mucosa were evaluated macroscopically on the cheek mucosa of Syrian hamsters, and then the acute oral mucosa irritation scores were determined by histopathological examination.As a result of macroscopic evaluation, erythema or scar formation was not observed in any of the three groups. Histopathological examination revealed that the irritation level of lysozyme, lactoferrin and poloxamer 407 containing hydrogel was the same as that of sterile distilled water. When the irritation effects of chlorhexidine gel applications were compared with hydrogel containing lysozyme, lactoferrin and poloxamer 407, chlorhexidine gel was found to be the least irritating to the newly developed hydrogel.In this study, neither experimental group nor control groups showed severe mucosal irritation. However, it is believed that chronic oral mucosal irritation tests and delayed-type hypersensitivity tests w useful for understanding the longer-term effects of the hydrogel formulation containing lysozyme and lactoferrin.