Konjestif kalb yetmezlikli hastalarda vazodilatatör tedavi; Nifedipine ve izosorbid Dinitrate`nin akut hemodinamik etkileri

Abstract

Vazodilatatör ilaçlar, angına pectoris ve hipertansiyon tedavisinden sonra, son yıllarda, kon jestif kalb yetmezliklerinin tedavisinde de kullanıl maya başlanmıştır. Kısaca, kalbin ön ve art yükünü azal tıp, miyokardın oksijen tüketimini düşürerek, kardiak performansı arttıran bu ilaçların seçimi, has tanın sempton ve bulguları ile birlikte, olanak varsa hemodinamik saptamaarla yapılmalıdır. Genel bir kural olarak vazadilatatör ilaçlar, düşük kalb debili artmış sistemik vasküler dirençli ve yükselmiş pulmoner saplama basınçlı kalb yetmezliklerinde başarı ile kullanılabilir. Aort veya mitral yetmezlikli hastalarda, digital ve diüretik tedavisine istenen yanıtı ver meyen dilate kardiyomiyopatili veya istemik kalb hastalığına bağlı kalb yetmezlikli hastalarda, arteriyel vazodilatatörler kullanılır. Sol kalbi dolduran basıncın yüksek olduğu yani pulmoner konjesyon ve dispne ile birlikte olan kalb yetmezliklerinde venöz dilatatörler,hem düşük debi hemde pulmoner konjesyonu olan hastalarda ise hem arteriyoler hem de venöz dila- tasyon yapan ilaçlar kullanılabilir. Ayrıca vazodilatatör ilaçlar, hipertan- sif kalb hastalığı, VSD,ASD ve aortik valvüler stenozuna bağlı yetmezlik durumlarında da kullanılabilir. Bizim çalışmamızda kullandığımız Nifedipine, bir kalsiyum kanal bloke- ri ilaç olup düz adale hücre membranındaki kalsiyum kanallarından kalsiyumun hücre içine girişini engelleyip, düz adale hücre kontraksiyonunu önleyerek etki gösterir. Diğer ilacımız İzosorbid dinitrate'nin etki mekanizma sı henüz tam olarak açıklığa kavuşmuş değildir. Ancak bugün en çok benimse nen görüşe göre, nitritier etkilerini hücre içindeki sülfidril gruplarını içeren spesifik reseptörlerle ilişkiye girerek ve sonuçta sülfidril grup--22- larının yerini alarak, spesifik reseptörlere bağlanıp, vazodilatasyona yol açarlar. Çalışmamızın sonucunda 10 mgr. dilaltı Nifedipine verdiğimiz 20 has tanın ilacı vermeden önceki kalb debileri 4,813 +_ 0,155 lt/dak olarak bulunmuş, ilacı verdikten sonraki kalb debileri ise 5,567 _+ 0,173 lt/dak olarak saptanmış ve artış istatistiki olarak anlamlı görülmüştür (p^0.Û5). 5 mgr İzosorbid dinitrate kullandığımız 7 hastanın ise ilacı vermeden önceki kalb debileri 4,813 _+ 0,155 lt/dak, ilacı verdikten sonraki kalb debileri 4,952 +_ 0,286 lt/dak olarak bulunup bu artışta istatistiki olarak an lamlı görülmüştür. Her iki ilacın etkilerinin üstünlükleri, istatistiki olarak irdelenmiş ve iki ilacın etki bakımından farklı olmadığı sonucuna varılmıştır.