Show simple item record

dc.contributor.advisorTuran, Metin
dc.contributor.authorKitir, Nurgül
dc.date.accessioned2020-12-29T06:45:14Z
dc.date.available2020-12-29T06:45:14Z
dc.date.submitted2017
dc.date.issued2018-08-06
dc.identifier.urihttps://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/338607
dc.description.abstractGünümüzde gelişmekte olan ülkeler de gelişmiş ülkelerin takipçisi olarak tarımsal üretimde teknolojiyi etkin bir şekilde kullanarak, ekonomik ve optimum ürünler elde etmeyi temel alan stratejileri benimsemişlerdir. Bu stratejilerde temel hedef üretim miktarını artırmak olduğu için doğada var olan biyoçeşitliliğin devamı ve doğal dengenin sürdürülebilirliği düşünülmeden, kontrolsüz olarak kimyasal girdilerin kullanımı kısa ve uzun vadeli pek çok sorunun ortaya çıkmasına neden olmuştur. Bu araştırmada farklı leonardit rezervlerinden alıan numunelerde Bioleach yöntemi bu alanda standart yöntem olarak kullanılan California metodu ile karşılaştırmalı olarak farklı cevher/biyoleach oranları ''%20, 30, 40, 50, 60, 70'', ortam pHsı ''6.5, 7.0, 7.5, 8.0, 8.5,'', farklı etkinlik süresi ''1, 2, 3, 4, 5, 6 ve 7 gün'' farklı sıcaklıklarda ''10, 20,30, 45, 50 °C'' aşındırma derecesine göre optimize edilmiş ve optimize edilen ürün araştırma sonucunda en etkili pH 8.5, 45 oC ısıda fermantasyon, % 40/60 cevher/bioleach 4 günlük inkibasyon süresi olarak belirlenmiştir. Stabilize edilen ürünün tarla koşullarında 0, 30, 60, 90 ve 120 lt/ha dozunda domates ve ceviz ''Bursa-Karacabey'', şeker pancarı ve patates ''Afyon-Şuhut'' ve Buğday ve Mısır ''Adana-Yüreğir'' bölünmüş parseller deneme desenine göre, standart ve biyolojik hümik asit olmak üzere her 2 kaynakta, 5 uygulama dozu ve 3 tekerrür olmak üzere toplam her bir bitki için 30 parselde yürütülmüştür. Deneme sonucunda domates, patates, şekerpancarı, buğday, mısır ve ceviz için en uygun biyolojik hümik asit dozu 83, 86, 71, 78, 88 ve 81 L/ha olarak belirlenirken standart hümik asitle elde edilecek ürün miktarlarıan göre artışlar sırasıyla %24.5, %44.5, %34, %27.5,% %22.5 ve %40 düzeyinde elde edilmiştir. Verimdeki bu artışlar benzer şekilde bitkilerin makro-mikro element içeriği, organik asit , amino asit, hormon, hidrojen peroksit, antioksidant enzim içeriklerinde de belirlenmiş olup geliştirilen bu formülasyonun, bitkilerde benzer sonucu oluşturması bu ürünün organik tarımda, gübre materyali olarak kullanılabilme potansiyeline sahip olduğu ortaya konmuştur
dc.description.abstractNowadays, the developing countries become follower of the developing countries have accepted the strategies based on obtaining economic and optimum products via efficient using of agricultural technology. In these strategies the main target is to increase the production amount and due to these strategies, the sustainability of biodiversity and natural balance aren't taken an account and usage of chemical inputs without control cause a lot of problems in short and long terms. In the study leonardite samples were taken from different leonardite deposites and the quality of ores were determined and from these ores of Adana-Tufanbeyli was selected due to best properties and Bioleaching method was applied to obtain biotechnologically produced humic acid and to determine the leaching ratio California method was used as standart method. To optimize the best conditions for maximum and economic bioleaching several leonardite ore and microorganism solution rates ''%20, 30, 40, 50, 60, 70'' , several media pHs ''6.5, 7.0, 7.5, 8.0, 8.5'', different efficiency durations ''1, 2, 3, 4, 5, 6 and 7 days'', different temperature conditions ''10, 20,30, 45, 50 °C'' were tested. As a result of the study the most efficient pH 8.5, fermentation degree at 45 oC, 40/60% ore/ bioleaching solution and 4 days incubation duration were determined.The stabilized product were tested in field conditions at the 0, 30, 60, 90 and 120 lt/ha dosages in tomato and walnut in Bursa-Karacabey, sugarbeet and potato''Afyon-Şuhut''. The divided parcels randomized to 2 sources as standart and biologic humic acid, 5 application dosages and 3 repeats and for each plant 30 repeats were done. As a result of the study, the most appropriate dosages in biologic humic acid were determined for tomato, potato, sugarbeet, wheat, corn, and walnut were 83, 86, 71, 78, 88 and 81 L/ha and compared with standart humic acid the yield increases were determined as 24.5%, 44.5%, 34%, 27.5%, 22.5% and 40%, respectively. Due to this increases in yield and the determined macro and micro element, organic and amino acid, hormone, hydrogen peroxyde and antioxydant enzyme contents, this product has a good potential to use in organic farming as fertilizer.en_US
dc.languageEnglish
dc.language.isoen
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.rightsAttribution 4.0 United Statestr_TR
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
dc.subjectBiyoteknolojitr_TR
dc.subjectBiotechnologyen_US
dc.titleEvaluation of some leonardite sources in Turkey for biologic humic production via biotechnological method for organic farming usage
dc.title.alternativeTürkiye'deki bazı leonardit kaynakların biyoteknolojik yöntem ile organik tarımda kullanılabilir biyolojik hümik üretimi için değerlendirilmesi
dc.typedoctoralThesis
dc.date.updated2018-08-06
dc.contributor.departmentBiyoteknoloji Anabilim Dalı
dc.identifier.yokid10158016
dc.publisher.instituteFen Bilimleri Enstitüsü
dc.publisher.universityYEDİTEPE ÜNİVERSİTESİ
dc.identifier.thesisid472596
dc.description.pages241
dc.publisher.disciplineDiğer


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

info:eu-repo/semantics/openAccess
Except where otherwise noted, this item's license is described as info:eu-repo/semantics/openAccess