Hemiplejik hastalarda, spastik elde EMG biofeedbackin etkileri

Abstract

ÖZET Hemiplejik hastalarda, genelde alt ekstremiteye göre prognozu daha kötü olan ve daha geç düzelen üst ekstremitenin fonksiyonlarını sağlamak amacı ile, çalışma kriterlerimize uygun 20 hemiplejik yada hemiparetik hasta rastgele 2 gruba ayrılarak, haftada 5 gün olmak üzere 4- hafta süre ile, 1 ci gruba EMG Biofeedback tedavisi, 2 ci gruba ise konservatif egzersiz tedavisi uygulandı» Tüm hastalar tedavi öncesi ve sonrası aşağıdaki yöntemlere göre çok yönlü olarak değerlendirildi. 1~ Kaslarda elektriksel aktivite ölçümleri EMG. Biofeedback cihazı ile (Myomed 4 32) 2- Nörofizyolojik açıdan değerlendirme 3- Nöromüsküler açıdan değerlendirme a) Manuel adele testi b) Aktif eklem hareket açıklığı (ROM) ölçümü 4- Foksiyonel açıdan değerlendirme 'a) Günlük yaşam aktivitelerinin (ADL) değerlendirmesi b) (1st ekstremite fonksiyon testi (ÜEtfT) c) Brudny'e göre hemiparetik hastaların üst ekstremiteleri için fonksiyonel değerlendirme Çalışmamızda, EMG Biofeedback cihazı ile el bileği ekstansör kaslarından, ilk ve son tedavi seansları sırasında kaydedilen elektriksel aktivite fark değerleri her 2 grupta - 82 -da ileri derecede anlamlı bulundu. Her iki grubun fark değerleri karşılaştırıldığında sonuçlar EMG Biofeedback tedavisi lehine ileri derecede anlamlı olarak belirlendi. Bu sonuçlar EMG Biofeedback uygulamasının elektriksel aktiviteyi arttırmada konservatif egzersiz tedavisine göre daha üstün olduğunu gösteriyordu. Nörofizyolojık açıdan Brunnstrom'un iyileşme devrelerine göre değerlendirilme yapıldığında EMG Biofeedback' m egzersiz tedavisine üstünlüğü belirtiyordu. Nöromüsküler açıdan, manuel adele testi ile 1 ci grup hastalarda daha fazla kas gücü artışı olduğu dikkati çekti. Aktif ROM ölçümü ile el bileği ekstansiyonunda tedavi öncesi ve sonrası artış değerleri arasındaki farklılık istatiksel olarak her iki grup için de ileri derecede anlamlı 'bulundu-. Bu sonuç ROM açısından egzersiz tedavisi ile EMJ Biofeedback uygulamasının birbirine üstünlüğü olmadığını gösteriyordu. Fonksiyonel değerlendirmede ÜEFT dışında kavrama yönünden her iki tedavi şekli arasında fark görülmedi. - 83