İzmir bölgesinde ishallerde dört bakteriyel etken: Salmonella sp., shigella sp., enteropatojen escherichia coli ve termolabil toksin üreten enterotoksinojen escherichia coli

Abstract

ÖZET Bu çalışmada değişik yaş gruplarındaki ishal yakınması olan 155 olgunun dışkısında Salmonella sp., Shigella sp., En- teropatojen Escherichia col i (EPEC) ve ısıya dayanıksız tok sin üreten Enterotoksi jenik Escherichia col i (LT-ETEC) aran dı, ilk Uç tür için klasik kültür ve ant iserumlar la lam ag- lütinasyonu, EPEC'de ek olarak 0 antijeni titrasyonu yapıldı. LT-ETEC'de toksin üretimini göstermek için ters pasif lateks aglütinasyon, kolonizasyon faktör antijenleri (CFA) için man- noza dirençli hemaglüt inasyon (MRHA) yöntemi uygulandı. Dışkılarda Salmonella sp. %9.2 oranında üretildi. En baskın tür %57. 1 ile S. typhimurium bulundu. Shigella sp. ya zın daha sık olmak üzere toplam %6. 6 oranında üretilirken, türlerin %60'ı S. flexneri, %30'u S. boydii, %10'u S. dysen- terae olarak ayırt edildi. EPEC 0-1 yaş grubunda %32.3, diğer yaş gruplarında %7. 4 oranında saptandı. Izolatların dördü 0119, üçü 055, üçü 086, ikişer tanesi 011, 0125ac, 0127 ve 0142, biri 0159 olarak ayırt edildi. LT-ETEC yazın daha sık olmak üzere %5.9 oranında üretildi, iki izolat CFA/I1 ya da CS17, bir izolat CFA/I ya da CFA/IVe uygun MRHA gösterdi. Salmonella sp., Shigella sp. ve LT-ETEC'de yaş, Salmonella sp. ve EPEC'de mevsim ve tüm etkenlerde cinsiyet farkının olmadığı görüldü. Klinik yakınmalarda ateş Salmonella sp., Shigella sp. ve EPEC'de, karın ağrısı ve dışkılama sayısındaki fazlalık Shigella sp.'de daha sık bulundu. Dışkının makroskobik ve 62mikroskobik yapısı klasik bilgilere uygun olarak degerlendi- ri İdi. Uzamış ishallerde 0-1 yaş grubu beş olgunun dördünde EPEC serogrupları, 1-5 yaş grubu beş olgunun birinde LT-ETEC ve 15-65 yaş grubu beş olgunun birinde S. typhimurium saptan dı. Sonuçta Salmonella sp. ve Shigella sp. gibi klasik bak- teriyel etkenler yanında Escherichia coli'nin bu iki patojen türünün de bölgemizdeki ishallerde önemli oranda sorumlu ol duğu belirlenerek bebeklerde ve özellikle uzamış ishal durum larında bu durumun göz önünde tutulması önerildi. 63