Sistemik Lupus Eritematosus (SLE)` lu olgularda idrarla glikozaminoglikan (GAG) atılımının böbrek histolojisi ve diğer klinik parametrelerle olan ilişkisi

Abstract

- 59 - ÖZET SLE, böbrek tutuluş ağırlığının prognozu belirlediği multi- sistemik bir hastalık olup, böbrek tutuluşu da, eğer tüm olgulara biopsi yapılır ve, İM, IF ve EM ile incelenirse yaklaşık olarak %100 sıklıkla görülebilmektedir. Böbrek tutuluşununu histolojik ağırlığı klinik ve rutin biokimyasal parametrelere herzaman yansımamakta, çok ağır bir böbrek tutuluşu klinik ve laboratuvar olarak negatif olabilmekte, öte yandan biopsi örneğindeki aktivite/kroni- site histolojik belirleyicilerinin ağırlığı da uygulanacak sağaltımı büyük ölçüde etkileyebilmektedir. Bu görüşten hareketle, ay kırı görüşler de olmasına karşın tüm lupus olgularına böbrek biopsisi yapmak zorunluluğu doğmaktadır. Kuşkusuz, invaziv bir yöntem olduğu için bu girişim çoğu olguda tedirginliğe ve korkuya yol aç makta, seyrekte olsa bazı potansiyel komplikasyonları beraberinde getirmektedir. GAG' lar bağ dokusu hücreleri tarafından sentezlenen ve çeşitli dokularda bulunabilen, inflamasyon ve immünolojik olaylarda sen tez ve yıkımları değişebilen makromoleküllerdir.GAG'ların glomerül ve tübül bazal membranında bütünlüğü sağlayan bir komponent olduğu, çeşitli glomerülopatilerde idrarla atılımlarının artabildiği gösterilmiştir. Bu çalışmamızda; böbrek biopsisi dışında invaziv olmayan bir yöntemle, 17 kontrol ve 16 'sı böbrek biopsisi normal, 49' u böbrek biopsisi patolojik olmak üzere toplam 65 SLE'lu olguda; böbrek tutuluş varlığı, tutuluş tipi ve böbrek histolojisinde aktivite/kro- site parametreleri ağırlığı, 24 saatlik idrarla GAG atılımına bakılarak araştırılmıştır. Hastalar ayrıca tutulan eklem sayısına göre de değerlendirilmiştir.- 60 - Elde edilen verilerle, 17 kişilik kontrol grubunun 24 saatlik idrar total GAG atılım ortalaması ile 65 SLE'lu olgunun ortalaması arasında istatistiksel anlamlı fark saptanmış, ` SLE'lu olgularda normal kişilere oranla GAG atılımının arttığı sonucuna varılmıştır. Böbrek biopsileri normal olarak değerlendirilen 16 SLE olgusunun 24 saatlik total GAG atılımı ile, biopsileri patolojik bulunan tüm lupuslu olguların total GAG ortalamaları karşılaştırılmış ve anlamlı farklılık saptanmamıştır. Patolojik olarak saptanan dört grubun kendi sonuçları arasında da, ayrıca aktivite ve kronisite parametreleri kullanılarak yapılan değerlendirmelerde de anlamlı ilişki elde edilmemiştir. Aynı şekilde böbrek dışı organ tutulumunun da sonuçları etkilemediği gösterilmiştir. Bununla birlikte, tutulan eklem sayısına göre, iki grupta de¬ ğerlendirmeye alınan hastaların sonuçları arasında anlamlı farklılık bulunmuştur. Tutulan eklem sayısı ile GAG atılımı arasında pozitif bir ilişki saptanmıştır. Olgularımızda ki idrar total GAG atılım yüksekliğinin eklem harabiyetinden kaynaklandığı söylenebilir. Ancak, idrar GAG ölçümlerinin SLE'daki glomerüler patolojiyi yansıtıp yansıtmayacağı, bizce yine de tartışma konusu olarak kalmaktadır, çünkü, son yıllarda glomerül yapısındaki sabit (-) yüklü proteoglycan olan HS'ın DNA,, aatikorları ıia,olan ilişkisi saptandıktan sonra, bu subgrubun kalitatif ve kantitatif tayinleri SLE'daki glomerüler patoloji hakkında bilgi verebilir düşüncesindeyiz.