Hemodiyaliz membranlarının biyouyumluluğu

Abstract

ÖZET Bu çalışmada çocuk HD'inde rutin olarak kullanılan kuprofan membranının CA ve PAN membranlanyla karıştırılarak membran biyouyumluluğunun değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışmaya Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı Nefroloji Bilim Dalınca izlenen ve KBY nedeniyle KHD pro¬ gramında olan 7 olgu alınmıştır. 7 olgunun 6'sı kız, l'i erkektir. KBY'nin nedeni olarak 2'sinde VUR, 4'ünde pyelonefrit, Tinde FMF'e sekonder amiloidoz bulun¬ muştur. Yaş dağılımları 14 - 17 yaş, yaş ortalaması 13.6 ± 1.7 yıldır. Olgular 6 - 66 ay arasında olmak üzere ortalama olarak 23.7 ± 22.6 ay HD'e girmektedir. Olguların kuprofan, CA ve PAN membramyla yapılan HD'leri esnasında başlangıçta damara girildiği sıfırıncı dakikada ve sonra HD'in 5'inci, 15'inci, 60'ıncı dakikalarında arteriyel kısımdan kan örnekleri alınmıştır. Tüm örneklerin toplanması iki HD seansında elde edilmiştir. Her üç membran ile yapılan HD'lerde elde edilen arteriyel örneklerden KKH, Hb, Htc, MCV, MCH, MCHC, trombosit, BKH, absolü nötrofıl, periferik yaymada ki nötroftl ve lenfosit yüzdesi, absolü lenfosit, absolü T, absolü B, ab¬ solü T4, absolü T8, absolü NK, absolü aktif T, absolü İL - 2R taşıyan T lenfosit; T lenfosit yüzdesi, B lenfosit yüzdesi, T4 yüzdesi, T8 yüzdesi, T4/T8 oram, NK yüzdesi, İL - 2R taşıyan T ve aktif T yüzdesi; properdin faktör B, CRP, 32MG, C3a, C4a, C5a, İL - la, İL -1 p, İL - 6 ve TNF a düzeylerine bakılmıştır. KKH, Hb, Htc, MCV, MCH, MCHC, trombosit, BKH elektronik sayıcı ile kantitatif olarak sayılmıştır. Giemsa ile yapılan periferik yaymadan formül sonu¬ cu absolü nötrofıl, absolü lenfosit hesaplanmıştır. T lenfosit, B lenfosit, T4, T8, T4/T8, NK, aktif T, İL - 2R taşıyan T lenfositler `Dual color flow cytometric` olarak saptanmıştır.Absolü lenfosit değerleri üzerinden de lenfosit subgruplarının ab- 100solü değerleri bulunmuştur. CRP ve properdin faktör B düzeyleri nefolometrik yöntemle ölçülmüştür. C3a, C4a, C5a, (32MG, İL - la, İL - İp, İL - 6, TNFa RIA yöntemiyle bakılmıştır. Elde edilen tüm sonuçlar istatistiksel olarak `student - t` testi ile değerlendirilmiştir. Kuprofan membramnın Hb, Htc, trombosit, BKH, absolü nötrofil, peri- ferik yaymada nötrofil yüzdesi, absolü lenfosit, absolü T, absolü T8, absolü NK, absolü aktif T, B lenfosit yüzdesi, NK yüzdesi, aktif T yüzdesi, properdin faktör B düzeylerinde azalma ve periferik yaymada lenfosit yüzdesi, T lenfosit yüzdesi, T4 lenfosit yüzdesi, T4/T8 oranı, C3a, C5a düzeylerinde de artma yaptığı sap tanmıştır. CA membarının KKH, Hb, Htc, trombosit, BKH, absolü nötrofil, aktif T yüzdesi, properdin faktör B düzeylerinde azalmaya ve periferik yaymada lenfosit yüzdesi, T lenfosit yüzdesi, T4 lenfosit yüzdesi, T4/T8 oranı, C3a, C5a düzeylerinde artmaya neden olduğu bulunmuştur. PAN membramnın ise BKH, absolü NK, absolü aktif T, NK hücre yüzdesi, properdin faktör B, İL - la düzeylerinde azalma ve KKH, Hb, Htc, C3a değerlerinde artma oluşturduğu gözlenmiştir. Kuprofan, CA ve PAN membranları kompleman sistemini alternatif yol ile aktive etmektedir. Aktivasyon 15'inci dakikada maksismuma ulaşmaktadır ve 60'ıncı dakikaya kadar sürmektedir. PAN membranı kuprofan ve CA membran- lanna göre daha düşük düzeyde kompleman sistemini aktive etmektedir. Kuprofan membranı ağır geçici lökopeni oluşturur. Oluşan lökopeni nötropeni ve lenfopeniye bağlıdır. CA membranı nötropeniye bağlı ağır geçici lökopeni yapar. PAN membranı hafif düzeyde geçici lökopeniye neden olur. 101Kuprofan membranı T8, NK, aktif T lenfositlerinde geçici azalma oluşturur. Bu nedenle absolü T lenfositler azalmakta ve buna bağlı lenfopeni gelişmektedir. CA membranının lenfosit subgruplarını ve lenfositleri etkilememele rine rağmen PAN membranı geçici aktif T ve NK lenfositlerinde azalmaya neden olmaktadır. Bu azalma lenfopeni oluşturacak düzeyde değildir. Kuprofan ve CA membranlan İL - la, İL - lp/ İL - 6, TNF a plazma se viyelerinde değişikliğe neden olmazlar. PAN membranı ise sadece İL - la düzeyinde düşüklük oluşturur. Membran biyouyumsuzluğuna bağlı İL - la, İL - 1(3, İL - 6, TNFa plaz ma seviyeleri artamamaktadır. Akut HD komplikasyonlannın etiyoloj ilerinde mem bran biyouyumsuzluğuna bağlı bu sitokinlerin artımı, bir neden olarak düşünülmemelidir. Sonuç olarak membran biyouyumsuzluğunun değerlendirmede tek bir kri ter yoktur. Kuprofan membranı biyouyumsuz bir membrandır. CA membranı orta derecede, PAN ise düşük düzeyde biyouyuyumsuzluk gösterir. Olguların kuprofan membranıyla HD'e girmeleri prognozu olumsuz yönde etkileyebilir. KBY'li olgu ların biyouyumlu membranlar ile KHD'e girmeleri gelişen komplikasyonları azal tabilir ve hastaların biyolojilerinin en uygun şekilde devamını sağlayabilir. 102