Deneysel fokal serebral iskemi

Abstract

ÖZET Bu çalışmada, Sprague-Dawiey ırkından sıçanlarda modifiye bir Tamura tekniği kullanılarak ASM oklüzyonu ile kalıcı fokal serebral iskemi oluşturulmuş, alınan sonuçlar oklüzyonun lokalizasyonu, oklüzyon tekniği, serebral vasküier anatomi ile klinik ve patolojik açıdan tartışılmıştır. Çalışmada toplam 47 sıçan kullanılmıştır. Bunların 20'sinde proksimalde ASM oklüzyonu, diğer 20'sinde distalde çeşitli major ASM dallarının izole oklüzyonu uygulanmış, 7 sıçan ise kontrol grubunu oluşturmuştur. ASM'nin rhinal fissür distalindeki oklüzyonu, bir infarkt geliştirilmesinde yetersiz kalmıştır. Kontrol grubunda olduğu gibi, lezyonların cerrahi ve oklüzyon bölgesinde sınırlı kaldığı saptanmıştır. Buna karşılık, proksimalde bir ASM oklüzyonu ile serebral kortekste ve bazal ganglionlar düzeyinde değişken boyutlarda iskemik lezyonla elde edilmiştir. Deneklerde gözlenmiş olan değişik ASM anatomik varyasyonları ile lezyonların lokalizasyonları ve boyutları arasında istatistiksel bir ilişki ortaya konamamıştır. Hayvanların ağırlıklarının, dolayısıyla da yaşının, iskemi gelişiminde önemli bir rol oynadığı görülmüştür. Ağırlıkları 300 gr. altında olan genç sıçanlardaki lezyonlar küçük boyutlu ve serebral kortekste sınırlı kalmış iken, 300 gr. üzerindeki erişkin sıçanlar ise, derin yapıların da olaya katıldığı, geniş kortikal infarkt sahaları gösteren ve kiinik defisitlerin de eşlik ettiği bir alt grubu oluşturmuşlardır. Kullanılmış olan oldukça sınırlı bir cerrahi yöntem ve fokal bir oklüzyon tekniği sonucunda, çalışmayı oluşturan hayvanlarda, 1 tanesi dışında, izlem için gerekli yaşam süresi sağlanabilmiştir. 79Çalışmada, derin yerleşimli infarkt sahaları yalnızca erişkin hayvanlarda gözlenmiştir. Klinik defisitin ortaya çıkmasında derin yapıların etkilenmesinin rol oynadığı dikkati çekmiştir. Kullanılmış olan dereceli patolojik ve klinik değerlendirme yöntemi ile istatistiksel olarak klinikopatolojik bir korelasyon ortaya konmuştur. Standart bir ASM anatomisine sahip olduğu bilinen Sprague-Dawley sıçanlarda, kullanılmış olan oldukça lokalize bir oklüzyon tekniğine karşılık, lezyon boyutları daha sınırlı olmakla birlikte klinik ve patolojik sonuçlar arasındaki korelasyonun belirgin olduğu sonucuna varılmıştır. 73