Sistemik Lupus Eritematozus`da kronik nazal staphylococcus aureus taşıyıcılığı ve etiopatogenezdeki rolü

Abstract

ÖZET. SLE'un etiolojisi tam, olarak bilinmemektedir. Immunogenetik yatkınlığı olan bireyde, aralarında enfeksiyonların da yer aldığı, birtakım tetikleyici çevresel etkenlere maruz kalınması sonucu ortaya çıkabileceği savunulmaktadır. SLE'da temel immunulojik olay, B lenfositlerin anormal Ig üretimidir. SA suşlarının yaklaşık %85inin yüzeyinde bulunan ve insan IgG'sinin Fc parçasına bağlanmada belirgin bir eğilim gösteren SpA'nın, insan B lenfositleri üzerinde mitojenik aktiviteye sahip olduğu da bilinmektedir. Yukarıdaki temel verilerden hareketle planladığımız bu çalışmada; SLE'lu hastalarda, kronik nazal SA taşıyıcılığı ve SpA olumluluğu ile hastalık aktivitesi (klinik ve laboratuvar olarak), çeşitli otoantikor üretimi, lenfosit alt grupları, doku uyuşum antijenleri gibi çeşitli parametreler arasındaki ilişkiyi ortaya koymak ve SLE'lu hastalardaki kronik SA taşıyıcılığı ile yine bir bağ dokusu hastalığı olan RATı hastalardaki ve sağlıklı kontrol grubundaki kronik SA taşıyıcılığını karşılaştırmak amaçlanmıştır. Çalışma grubu 26 SLE'lu hastadan oluşmuştur. Kontrol hasta grubu olarak 26 RA'li hasta ve normal sağlıklı kontrol grubu olarak 15 romatolojik patolojileri olmayan olgu araştırılmıştır. SLE'lu hastalarda; hastalık aktivitesi, çeşitli otoantikor üretimi, doku uyuşum antijenleri ve lenfosit alt grupları ile kronik taşıyıcılık ve SpA olumluluğu arasında fark saptanmamıştır. Uygulanan tedaviler ile de; kronik taşıyıcılık, hastalık aktivitesi, lenfosit alt grupları ve Ig düzeyleri arasında anlamlı bir fark bulunmadığı görülmüştür. 31SLE'lu hastaların %38.5i ve RA'li hastaların 30.8i kronik nazal SpA olumlu SA taşıyıcı olarak belirlenmiş ama, bu iki hasta grup arasında kronik taşıyıcılık ve SpA varlığı yönünden fark, istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. 32