Behçet hastalığında fibrinolitik aktivite

Abstract

ÖZET Venöz ve arterial trombüsler, diğer vasikülitlerde daha ender olmakla beraber, Behçet Hastalığının yaygın bir özelliğidir. Vaskülitik hastalıklarda bunun endotel disfonksiyonuna bağlı olduğu gösterilmiştir. Bu çalışmada, Behçet Hastalığı'nda endotel disfonksiyoriunun indirekt delili olan fıbrinolitik aktiviteyi araştırdık. Plazma tissue-type plasminogen activator (t-PA) plasminogen activator inhibitor- 1 (PA1-1), öglobulin fraksiyonunun lizis alanı ve D-Dimer düzeyleri, yaş ortalamaları 3517 olan, 21'i erkek, 4'ü kadın Behçet hastasında bakıldı. Bunların lO'unda derin ven trombozu öyküsü vardı. Onyedisi ise kan ornegi alındığında klinik aktivite gösteımekteydi. Bütün testler bazal ve 10 dk'lık venöz staz sonrası yapıldı. PAI-1 düzeyleri Behçet hastalarında (56.2127.4) kontrollerden belirgin yüksekti (32.3±9.15) (P<0.001). Her grubun bazal ve staz sonrası PAI-1 değerleri arasında önemli bir fark yoktu. Tromboz öyküsü olanların PAI-1 düzeyleri (69.5±39.9) hem kontrollerden (32.8±9.1) hem de tromboz öyküsü olmayan Behçetlilerden (43.7124.6) anlamlı olarak yüksekti (P<0.05). Plazma t-PA değerleri kontrol ve Behçet hastaları arasında anlamlı fark göstermiyor. Kontrollerde bazal ile staz soması değerler anlamlı olarak değişti (7.6911.34, 13.515.25; P<0.01) ve klinik olarak inaktif Behçet'lilerde de bazal ve staz değerleri anlamlı farklı (10.3İ3.4, 18.417.5; P<0.01) iken aktif Behçet'lilerde böyle bir durum gözlenmedi. Aynca aktivite gösteren hastaların hem bazal hemde staz sonrası değerleri, aktivite göstermeyenlerden ve normal kontrollerden anlamlı düşüktü.Bizim bulgularımız şöyle sıralanabilir; klinik aktivite gösteren hastaların özellikle staz yanıtı olmak üzere t-PA düzeyi, hem kontrol hem de diğer Behçet'lilerden düşüktür. Tromboz hikayesi gösteren hastalarda da anlamlı şekilde artmış PAI-1 düzeyleri vardır. Bunlar endotel disfonksiyonu sonucu gelişen olaylardır. 34