Yenidoğan sıçanlarda kortikal displazi modelinde melatoninin davranış değişiklikleri üzerine etkileri

Abstract

Giriş ve Amaç: Beyin korteks gelişim anomalileri, son yıllarda gelişen beyin görüntüleme teknikleri ve epilepsi cerrahisi patolojilerinin incelenmesi sonucu epilepsi nedenleri içinde daha çok kabul edilir olmuştur. Kortikal gelişim bozuklukları beyin ve korteksin oluşu sırasında nöronların oluşum, göç, yerleşim ve bağlantılarının kurulma aşamalarında bir duraklama ya da bozukluk ile ortaya çıkar ve beyinin oluşmamasından (anensafali), kortekste tabakaların ve bağlantılarındaki değişiklikler (kortikal displazi) arasında çok geniş bir spektruma sahip bir klinikopatolojik tablodur. Bu çalışmada, melatoninin yenidoğan sıçan kortikal displazi modelinde aktivite ve anksiyete davranışları üzerine etkilerinin araştırılması amaçlandı.Yöntem ve Gereçler: Bu çalışmada yenidoğan Sprague-Dawley sıçanlar kullanıldı. Ondört adet bir günlük sıçanda, kafatasının sağ tarafında bregma ve lambda arasında dondurulmuş 0,5 mm çaplı prob ile 5 saniye süreyle kortikal lezyon oluşturuldu. Diğer bir grup hayvan ise kontrol grubu olarak ayrıldı (n=7). Lezyon oluşturulduktan 10 gün sonra uygulanmaya başlanan melatonin (4 mg/kg/gün, ip) üç hafta süreyle devam ettirildi. Kontrol ve kortikal displazi grubuna ise sadece taşıt solüsyonu (salin içerisinde %10 ethanol) aynı yolla (ip) verildi. Son melatonin uygulamasından 24 saat sonra (32. gün), tüm sıçanlara açık alan (aktivite) ve ?elevated plus maze? (anksiyete) testleri kör olarak uygulandı. Elde edilen tüm numerik ve nominal veriler, Oneway Anova testi ile yerine göre karşılaştırıldı. İstatistiksel analizde SPSS (Statistical Package for Social Sciences) 13,0 programı kullanıldı. p < 0,05 değeri istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi.Bulgular: Kortikal displazi lezyonlu ratların açık alanda çok daha az zaman geçirdiği belirlendi (p<0,01). Açık alanda hayvan aktivite süresi melatonin tedavisinden sonra kontrol grubu ile karşılaştırıldığında anlamlı şekilde arttı (p<0,01). Benzer şekilde, anksiyete skor değerleri kortikal displazi grubunda arttı (p<0,01), ve bu etkinin melatonin uygulamasından sonra ortadan kalktığı gözlendi (p<0,05).Sonuçlar: Yenidoğan sıçanlarda kortikal displazi modelinin uygulandığı ve melatoninin yenidoğan sıçan kortikal displazi modelinde aktivite ve anksiyete davranışları üzerine etkilerinin araştırıldığı bu çalışmada, gruplar arasındaki ilişkinin histopatolojik ve davranışsal parametreler açısından karşılaştırılması yapılmış ve şu sonuçlara ulaşılmıştır:1.Kortikal displazi yenidoğan sıçanlarda anksiyeteye neden olmaktadır.2.Kortikal displazi, yenidoğan sıçanlarda aktivite azalmasına yol açmaktadır.3.Yenidoğan sıçanlarda oluşturulan kortikal displazi modelinde anksiyetenin ve aktivite azalması sonuçlarının düzeltilmesinde melatonin yararlı etkilere sahiptir.Tüm bunların sonucu olarak gelişen davranışsal parametrelerdeki bozulma, melatonin tedavisiyle düzeltilmektedir. Bir başka deyişle melatonin, yenidoğan sıçanlarda oluşturulan kortikal displazi modelinde klinik olarak gelişen davranışsal bozulmaya karşı olumlu etki göstermiştir. Bu deneysel çalışmanın verileri, melatonin tedavisinin kortikal displazi sonucu oluşan davranışsal bozulmanın tedavisinde kullanılabilirliğinin araştırılması gerektiğini ortaya koymaktadır.

Background and Purpose:We have investigated effects of melatonin administration on activity and anxietic behavior in neonatal rat freezing microglia model.Materials and Methods: Newborn Sprague-Dawley rats were used in this study. On postnatal day 1, one freeze lesion was carried out on 14 rats between bregma and lambda on the skull in the right hemisphere for 5 seconds using a cooled steel probe. Another group of neonatal rats served as control group (n=7). Melatonin treatment (4 mg/kg/day, ip) was started ten days after induction of cold injury and continued for three weeks. Control and cortical dysplasia groups received vehicle solution (10% ethanol in saline). Animal activity and anxiety were analyzed by using open field and elevated plus maze tests 24h after the last melatonin administration (day 32) in a blind manner.Results: It was observed that cortical dysplasia induced animals spent significantly less time in the open field area (p<0.01). The time spent in the open field area was significantly elevated in the melatonin-treated animals compared to the control group (p<0.01). Anxiety scores in the cortical dysplasia group was increased (p<0.01), and this effect was reversed by administration of melatonin (p<0.05).Conclusions: In this study, the effort to elucidate the possible protective effect of melatonin at cortical dysplasia model in newborn Sprague-Dawley rats revealed the following results:1.Cortical dysplasia causes anxiety in newborn Sprague-Dawley rats.2.Cortical dysplasia causes reduced activity in newborn Sprague-Dawley rats.3.Melatonin has beneficial effects against anxiety and reduced activity in cortical dysplasia model in newborn Sprague-Dawley rats.The behavioural deterioration parameters can be potentially reversed with the administration of systemic melatonin. Melatonin exerts protective effects against cortical dysplasia model in newborn Sprague-Dawley rats. Further clinical investigations may prove melatonin as a useful therapeutic adjunct to prevent from possible behavioural damages of cortical dysplasia.