Dikiş materyallerinin bakteriyel kolonizasyona etkilerinin değerlendirilmesi

Abstract

İnsizyon hattında bakteri birikimi iyileşme açısından risk oluşturmaktadır. Diş hekimi dikiş materyali seçerken dikiş materyalinin bakteriyel adezyona ve bakterilerin kapiller aralıktan migrasyonuna izin vermemesi gibi birçok faktöre odaklanır. Bu çalışmada dikiş materyalleri üzerinde bakteri kolonizasyon ve invazyonunu değerlendirmek amaçlanmıştır. Ege Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Periodontoloji Anabilim Dalı'na diş eksiklerinin implant tedavileri için başvuran sistemik sağlıklı 15 gönüllü birey dahil edilme ve dışlanma kriterleri göz önünde bulundurularak çalışmaya dahil edilmiştir. Rutin implant cerrahisi için gerçekleştirilen insizyonlar ipek, poliamid, polipropilen ve teflon olmak üzere 4 farklı dikiş materyali kullanılarak kapatılmıştır. Dikişler 7. günde alınmış ve SEM incelemeleri için fikse edilmiştir. Bakteriyel tutulum, örneklerin x100 büyütme alında alınan görüntüleri üzerinde hesaplanmıştır. Çalışmada elde edilen verilere göre bakteriyel tutulum tüm bölgelerde istatistiksel anlamlı şekilde en fazla ipek dikiş materyalinde bulunmuştur (p<0.05). İpek, poliamid ve teflon dikiş materyallerinin lokalizasyonlarına göre bakteriyel tutulumu düğüm, doku yakını ve kulak bölgelerinde uç ve orta bölgelere göre istatistiksel anlamlı şekilde daha fazla bulunmuştur (p<0.05). Polipropilen dikiş materyali için ise böyle bir sonuç elde edilememiştir. Halihazırda konuyla ilgili yol gösteren başka çalışmalar bulunmamaktadır. Bu nedenle bu çalışmanın sonuçlarının desteklenmesi için daha fazla SEM çalışmalarına, PZR destekli klinik çalışmalara ve bakteri miktarı ile komplikasyonlar arasındaki ilişkinin değerlendirildiği çalışmalara ihtiyaç vardır.

Bacterial colonization at the incision line creates a risk of healing. While choosing the suture material, the dentist focuses on many factors; such as, the suture material should not allow bacterial adhesion and will not let the bacteria to migrate into the tissue through capillaries. In the present study it was aimed to evaluate bacterial colonization and invasion on suture materials. 15 systemic healthy voluntary patients who applied for implant treatments of missing teeth to Ege University, Faculty of Dentistry, Department of Periodontology were included in the study according to exclusion and inclusion criteria. The incisions made for routine implant surgery were closed using 4 different suture materials; silk, polyamide, polypropilene and teflon. Sutures were removed on day 7 and fixed for SEM examination. Bacterial adhesion was calculated using x100 magnified images. As a result, silk suture had highest counts in all regions and was statistically significant in bacterial adherence versus all other sutures (p<0.005). When focusing on the localizations knot, near tissue and ear presented more bacterial adhesion than middle and terminal region on silk, polyamide and teflon (p<0.005), where as no such result was obtained for polypropylene suture material. Currently, there are no other studies conducted about the subject. Therefore, more SEM studies, clinically supported PCR studies, and studies that examine the relation between the amount of bacteria and complications are needed to support the results of the present study.