Soyut resim ve tipografik yaklaşımlar

Abstract

II ÖZET 20. yüzyıl, tüm dünyada ve Türkiye'de ilginç oluşumların, onlara bağlı olarak da özellikle görsel iletişim ürünlerinin sürekli artarak yaşandığı bir dönem şeklinde tanımlanabilir. Yüzyılın başlarında gerçekleşen Endüstri Devrimi nedeniyle, sonunda yaratılan biçim ve görüntüler, güzelliğin toplumdaki işleviyle olan bağlılığına ters bir anlayışla ortaya çıkar; makina çağı, el sanatlarını, sosyal rolünden kopararak, insanı maddi yaşamı ve manevi gereksinimleri arasında ikilemlere sürükler. Aynı dönemde, iletişim medyalarına paralel olarak, grafik tasarımı, insanın yaşamına girmeye başlar. Tasarım süreciyle, işlev ve estetiğin birleşeceği, kent yaşamının niteliklerini yükseltmeye katkıda bulunacağı düşünülür. Nitekim bugün, grafik tasarım, dünyayı saran iletişim ağının vazgeçilmez bir öğesi halini alır. Grafik Tasarım, basılıp çoğaltma yoluyla elde edildiği, sonra da dağıtılarak tüketildiği için geçici bir karaktere sahiptir. Bununla birlikte, grafik tasarım günlük gazeteler gibi, ait olduğu toplumun, kültürel, politik ve ekonomik yapısını çok yakından izleyen, canlı bir şekilde aktarılmasına olanak veren güncel bir özellik taşır. Diğer bir iletişim aracı olan resim de, yaşamı ve anlamlarını örgütlediği için grafik tasarımla büyük benzerlikler gösterir. Böylece, bir görsel anlatım aracı olarak resim ve sözsel anlatımın sembolik işaretlerle malzeme üzerine aktarılması olarak yazı, iki ayrı iletişim unsurunu oluşturur.Ill Diğer resim elemanlarının kullanımı gibi, yazı elemanları olan harfler de birer leke olarak değerlendirilirse, işaretlerden oluşan anlamlarından sıyrılabilir, birer resim elemanı haline gelebilir. Harfler ve tipografik kompozisyonlar, resimsel anlatım açısından incelenip uygulamaya dönüştüğünde, soyut resim ile aynı noktada buluşur. Çünkü, nesneler, sözcüklerinden soyulduğu an, tıpkı yabancı bir dilin harf ve sözcükleriyle karşılaşıldığında gösterilen tepkisiz yaklaşım gibi, insan için hiçbir şey ifade etmeyen,daha doğrusu kendi doğasına yakıştırılan yapay anlamından arınıklaştırılan, salt lekelerden oluşan bir yapı sergiler. Bu lekeler, hem çizginin gücü, hem de boyanın etkisi ile, resimsel kurallar içerisinde, çarpıcı hale getirilir. Yüzeyin biçim ve boyutunda, malzemelerle ve yaratıcı kişinin bu elemanlardan yararlanabilme isteği ve becerisiyle çağdaş, aynı zamanda özgün ürünler ortaya koyulur. Sözcüklerle nesneler arasındaki ifadelendirme farkını, biçim ve görüntüsünün parçaları arasındaki boşluk giderir, çoğalmasına katkıda bulunur. Bu oluşum, işaretlerin hiçbir şey tanımlamadığı, anlamlandıramadığı, bir uzamı gözler önüne serer; hiçbir koşula bağımlı kalmayan soyut gölge oyunlarını meydana getirir. Bu, yazının resimle, resmin ise yazıyla içice geçtiği yeni bir oluşum, yeni bir anlatımdır.

IV SUMMARY 20 th century can be named as a term which has remarkable formations in all over the world and in Turkey related to increasing visual communication products especially. Because of Industrial Revolution, at the beginning of the century, the creation of forms and images is appeared opposing to the function in the society; machine period is dragged the people to the dilemma between the material and the spiritual life needs breaking off crafts from the social role. In the same period, Graphic design begins to get into the people's life parallelling to the communication media. There is a thought that with the design period, function and aesthetics will be unified and risen up the quality of the city life. Just as today, Graphic design gets a position in the first place of communication net surrounding the world. Graphic Design has a temporary character in order to get in the way of printing and then exhaust in the way of distributing. Graphic Design like daily newspapers carries current characteristics to transfer to give lively possibility belonging to its society's cultural, political and economical structure. Painting, the other communication tool, has a big smilarity with graphic design to associate with the life and its meaning. Thus, painting, a tool of visual expression, and calligraphy, a transfer on the material with the symbolic signs of world expression form two different elements of communication. As using of the other painting elements, letters of the calligraphicV elements can get free of the meanings being formed from signs and can become one apiece of painting element if they appraise as a spot. When letters and typographic compositions examined and transformed to apply in the perspective of painting expression, they come together at the some point with the abstract painting. Because when objects get free of their words, just like an unreacted approach facing to the letters and words of an unfamiliar language, they exhibit shapes only while purifying from the artificial meaning of their nature. These shapes are brought attractive both with the power of line and with the impression of paint inside of the painting rules. In the form and size of the surface, contemporary and original works are brought up with the materials, and wish and the skill of the creator. The difference between the expression of the words and the expression of the objects is removed with the blank among the pieces of the shape and the image, is assisted in increase. This occurance is visualized the extent, named and explained nothing; done abstract shadow plays that condition stoys independentey. This is a new formation and a new explanation passing through painting inside calligraphy.