İlköğretim 5. sınıf matematik dersinde van hiele düzeylerine göre yapılan geometri öğretiminin öğrencilerin akademik başarıları, tutumları ve hatırda tutma düzeyleri üzerindeki etkisi

Abstract

YÜKSEK LİSANS TEZ ÖZÜ İLKÖĞRETİM 5. SINIF MATEMATİK DERSİNDE VAN HIELE DÜZEYLERİNE GÖRE YAPILAN GEOMETRİ ÖĞRETİMİNİN ÖĞRENCİLERİN AKADEMİK BAŞARILARI, TUTUMLARI VE HATIRDA TUTMA DÜZEYLERİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ Çiğdem KILIÇ İlköğretim Anabilim Dalı Sınıf Öğretmenliği Programı Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Temmuz 2003 Danışman: Yard. Doç. Dr. Mehmet GÜLTEKİN Bilgi çağının yaşandığı günümüz toplumlarında eğitim sisteminin amacı, sistemli ve mantıklı düşünebilen, doğru kararlar verebilen, karşılaştığı problemlerin üstesinden gelebilen bireyler yetiştirmektir. Toplumdaki tüm bireylerin kazanması gereken ve temel beceriler olarak nitelendirilen bu beceriler, öğrencilere ilköğretimden itibaren kazandırılmaya çalışılmaktadır. İlköğretimde bu becerileri öğrencilere kazandırmayı amaçlayan derslerden biri matematiktir. Ancak, matematik bir çok öğrenci tarafından sevilmeyen, korkulan ve başarının düşük olduğu bir ders olarak görülmektedir. Bu sorun matematiğin alt dalı olan geometri öğretiminde de yaşanmaktadır. Geometri öğretiminde yaşanılan sorunlardan yola çıkan Hiele'ler 1950'li yıllarda van Hiele modelini geliştirmişlerdir. Bu modele göre, öğrenciler geometrik düşünce gelişimini beş düzeyde gerçekleştirmekte ve sırasıyla geçmektedirler. Bu modelin geometri öğretiminde karşılaşılan sorunları çözebilecek nitelikte olduğu düşünülmektedir. Bu araştırmanın amacı, ilköğretim 5. sınıf matematik dersinde van Hiele düzeylerine göre yapılan geometri öğretiminin öğrencilerin akademik basanları, tutumları ve hatırda tutma düzeyleri üzerindeki etkisini saptamaktadır. Araştırma deneme modellerinden öntest-sontest kontrol gruplu modele göre düzenlenmiş ve uygulama 2002-2003 öğretim yılının I. döneminde Eskişehir Merkez Kardeşler İlköğretim Okulu'nda gerçekleştirilmiştir. Araştırmada okulun 5-A ve 5-B şubelerinden biri kontrol, diğeri deney grubu olmak üzere yansız olarak belirlenmiştir.Verilerin toplanmasında, tutum ölçeği, van Hiele geometri testi ve araştırmacı tarafından geliştirilen geometri başarı testi kullanılmıştır. Araştırmanın uygulamasına geçilmeden önce başarı testi ve tutum ölçeği deney ve kontrol gruplarına öntest olarak verilmiştir. Denkleştirilmiş grup yöntemiyle gruplar; basan testi ve tutum ölçeği öntest uygulaması sonucu aldıkları puanlara ve van Hiele geometri testi sonuçlarına göre denkleştirilmiştir. Denkleştirme sonunda her iki grupta 20'şer öğrenci olmak üzere toplam 40 öğrenci denkleştirilmiştir. Araştırmada deney grubu olarak belirlenen gruba van Hiele düzeylerine göre geometri öğretimi yapılmıştır. Kontrol grubunda ise böyle bir çalışma yapılmamıştır. Her iki gruba araştırmacı tarafından hazırlanan `Geometri Basan Testi` öntest, sontest ve kalıcılık testi olarak, `Matematik Dersine Yönelik Tutum Ölçeği` öntest ve sontest olarak uygulanmıştır. Aynca `Van Hiele Geometri Testi` öğrencilerin geometrik düşünce düzeylerini ölçmek için kullanılmıştır. Verilerin çözümlenmesinde; elde edilen öntest, sontest, kalıcılık testi ve tutum ölçeği puan ortalamaları ile puan dağılımlarının standart sapmaları hesaplanmış, gruplararası karşılaştırmalarda t testinden yararlanılmış ve grupların puan ortalamaları arasındaki farkın anlamlılığı.05 düzeyinde yorumlanmıştır. Yapılan bu araştırma sonunda elde edilen bulgular şöyledir: 1. Van Hiele düzeylerine göre geometri öğretimin yapıldığı deney grubunda bulunan öğrencilerin akademik başarıları ile van Hiele düzeylerine göre geometri öğretimin yapılmadığı kontrol grubunda bulunan öğrencilerin akademik başarıları arasında deney grubu lehine anlamlı bir fark vardır. 2. Van Hiele düzeylerine göre geometri öğretiminin yapıldığı deney grubunda bulunan öğrencilerin tutum puanları ile van Hiele düzeylerine göre geometri öğretiminin yapılmadığı kontrol grubunda bulunan öğrencilerin tutum puanlan arasında anlamlı bir fark yoktur. 3. Van Hiele düzeylerine göre geometri öğretimin yapıldığı deney grubunda bulunan öğrencilerin hatırda tutma düzeyleri ile van Hiele düzeylerine göre geometri öğretiminin yapılmadığı kontrol grubunda bulunan öğrencilerin hatırda tutma düzeyleri arasında deney grubu lehine anlamlı bir fark vardır. 111

ABSTRACT THE EFFECT OF TEACHING GEOMETRY BASED ON VAN HIELE LEVELS ON THE ACADEMIC SUCCESS, ATTITUDES AND RECALL LEVELS OF THE 5th GRADE PRIMARY SCHOOL STUDENTS IN THE MATHEMATICS COURSE Çiğdem KILIÇ Department of Primary Education, Primary School Programme Anadolu University Graduate School of Educational Sciences, July 2003 Advisor: Assistant Professor Mehmet GÜLTEKÎN The aim of the education system of the societies in the information age is to bring up individuals thinking logically, deciding correctly and overcoming the encountered problems easily. The so-called skills required to be gained by every individual in society, are the main skills given through the beginning of primary education. At primary education, one of the courses providing the acquisition of these skills is maths. However, maths is considered as disliked, frightening course with a low success in grades. This is also a problem in teaching geometry, a sub-branch of maths. Considering both the dislike of geometry subjects and the problems in geometry teaching the Hiele developed van Hiele model in 1950's. According to this model, students perform their geometric thought development through five levels in hiearchy. This model is thought to have the quality of solving the problems in geometry teaching. The aim of this research is to find the effect of teaching geometry based on van Hiele levels on the academic success, attitudes and recall levels of the 5th grade primary school students in the mathematics course. In this research, pre and post test controlled group model was used. It was applied during the first term of 2002-2003 academic year at Kardeşler Primay School in Eskişehir. 5-A and 5-B classes was participated in this study. One of the classes was IVselected as the control group and the other was selected as the experimental group randomly. For data collection an attitude scale, van Hiele geometry test and a geometry success test prepared by researcher were used. The success test and the attitude scale were given to both experimental and control groups before applying the instruction. By the help of equalized group method, the pre-test scores and the result of van Hiele geometry test were equalized to experimental and control groups, 20 students in each group with a total of 40. The experimental group was instructed by using van Hiele levels. This process was not carried out with the control group. Both groups were given a `Geometry Success Test` prepared by researcher as pre-test, post-test and recall test, `Mathematics Attitude Scale` as pre-test and post-test. Also `van Hiele Geometry Test` was used to define the geometric thought levels of students. For data analyses, averages of pre-test, post-test, recall test and attitude scale scores were calculated and standart deviation of the scores were find out, and t-test was used to for group comparison. The groups' average difference was interpreted as.05 level. The findings of the study are as follows: 1. There was a significant difference between students in experimental group, which was instructed by van Hiele levels and the control group, which was not instructed by van Hiele levels in terms of success. 2. There was not a significant difference between students in experimental group, which was instructed by van Hiele levels and the control group, which was not instructed by van Hiele levels in terms of attitudes. 3. There was a significant difference between students in experimental group which was instructed by van Hiele levels and the control group which was not instructed by van Hiele levels in terms of recall levels.