Use of corrective feedback in efl classes

Abstract

Bu çalısma, yüksekögretim düzeyinde, ngilizce yabancı dil egitimi konusma becerilerisınıflarında, ögrencilerin dil hataları ile ögretmenlerin bu hatalara yönelik kullandıkları sözlüdüzeltici dönütler arasındaki iliskiyi arastırmayı hedeflemektedir. Hata ve düzeltici dönütlerinçesitleri ve bunların tür ve sıklık dagılımları bu çalısmada ortaya konulmustur. Ögretimelemanlarının, ögrenci hatalarına müteakiben yapılan düzeltici dönütlerin verilme egilimleriiki sebepten ötürü ortaya çıkarılması hedeflenmistir. Birincisi, ögretmenlere bu egilimlerinkendi genel ögretim amaçlarıyla ne ölçüde örtüstügüyle ilgili bir ayna tutmaktır. kincisi,yapılan hata miktarı ve çesitleriyle bunlara verilen düzeltici dönüt çesit ve miktarı arasındakiiliskiye bakmaktır. Mevcut veriler ngilizce okutmanlarıyla ögrencileri arasındaki 24 derssaatlik sözel etkilesimden meydana gelmektedir. Bu veri Anadolu üniversitesi Yabancı dillerYüksek Okulu hazırlık konusma ve dinleme becerileri sınıflarına giren üç farklı ögretimelemanı ve sınıftan toplanan verilerden meydana getirilmistir. Bu çalısmadaki sözeletkilesimlerin tümü bir kamera vasıtasıyla kaydedilmis olup sonradan yazıya dökülmüstür,ardından Lyster ve Ranta' nın (1997) dönüt verme modeli kullanılarak söylem çözümlenmesiteknigi ile analiz edilmistir. Sonuçlara göre, (1) ögretim elemanının ögrencinin yanlısifadesini tekrarlarken hatalı ögeyi düzelterek karsılıgını vermesi anlamına gelen ?recast? %56,2 oranında tüm ögretim elemanları tarafından en fazla kullanılan düzeltici dönüt türüolmustur. kinci sıradaki dönüt türü ?recast? ile benzerlik tasıyan ama düzeltmenin ögrencininana dilini kullanması sonucu ögretim elemanı tarafından hedef dile çevrilerek düzeltici dönütverilmesi anlamına gelen ?translation? % 26,2 oranında takip etmekte. Üçüncü sırada ögretimelemanının ögrencinin yanlıs ifadesindeki ögeyi düzelterek ve yapılan hatayı vurgulayarakkarsılıgını vermesi anlamına gelen ?explicit correction? % 9,5 sıklıkta kullanılmıstır. Lysterve Ranta (1997) tarafından ortaya atılan ?metalinguistic dönütü?, ?elicitation?, ?clarificationrequest?, ?repetition? olan diger düzeltici dönütler biçim üzerinde uzlasma anlamına gelen`negotiation of form' gibi dönüt verme yöntemleri olup toplamda yalnızca % 8,1 oranındakullanılmıstır. (2) Ögrenciler tarafından yapılan hata türleri ve bunları takip eden düzelticidönüt türü arasındaki iliskiye dayanarak dilbilgisel hatların (342 adet) en sık meydana gelenhata türü olmasına karsın orantısal olarak en az düzeltilen hata türü (%14) olduklarıdır. Bunakarsın sözcük seçiminden kaynaklana hataların (lexical errror) (99 kez) en az meydana gelenhata türü olmasına ragmen orantısal olarak en fazla dönüt alan (% 43,4) hata türü oldugusaptanmıstır. Bu bulgular ögretim elemanlarının daha az dilbilgisel hataları buna karsınsözcük seçiminden kaynaklanan hatalara karsı daha fazla dönüt verme egilimlerine sahipoldukları yönünde yorumlanabilir ki bu da konusma becerileri ögretim elemanlarınınderslerinde akıcılıga (fluency) diger bir deyisle `anlam' a (meaning) daha fazla önemverdikleri anlamına gelir. Bu sonuçlar dogrultusunda konusma becerileri dersi ögretimelemanlarının genel anlamda düzeltici dönüt (%24,5)vermek konusunda çok istekliolmadıkları saptanmıstır. Verilen bu dönütler arasında da en az (prompting) türündekidönütler diger bir deyisle `sekil üzerinde uzlasıcı' (negotiation of form) dönüt verme türlerinikullandıkları söylenebilir ki bunlar ögrencinin kendi hatasını kendisi düzeltmesi anlamınagelen ?self- repair? `e yol açabilmekte. Düzeltici dönüt verildigi durumlarda ise en fazla tercihedilen ?recast? diger bir deyisle `anlam üzerinde uzlası' ya (negotiation of meaning) sebepolabilen dönüt türü benimsenmekte olup bu da konusma becerileri derslerinin temelinde yatanakıcılıga odaklanmaktan kaynaklanmaktadır.

This study aims to explore the correlation between students? errors and teachers? use ofcorrective feedback at tertiary level EFL speaking classes. The frequency and distribution oferror types together with the distribution and frequency of corrective feedback types areidentified in the present study. Teachers? tendency of employing the different types ofcorrective feedback after students? different types of errors made in speaking classes is aimedto be revealed, first, to provide a picture whether these tendencies match teachers? teachingpurposes in terms of facilitating successful self repair. The subsequent concern is whether thetype of error determines the type and frequency of corrective feedback teachers incorporate inspeaking classes. The database consists of 24 class hours of interactions between three EFLinstructors and their students in three different intermediate level speaking & listening classesat the school of foreign languages at Anadolu University, Turkey. The verbal interaction wasvideotaped and transcribed, and coded according to Lyster and Ranta?s (1997) correctiveiidiscourse model. The results reveal that (1) recast (56.2 %), an implicit corrective feedbackmove that repeats the learners utterance by correcting only the inaccurate item in anunobtrusive manner, was employed the most frequent by all the participating teachers in thepresent study. Followed by translation (26.2 %), similar to recast which translates students useof L1 into the target language, and explicit correction (9.5 %) which corrects the ill formedutterance obtrusively. Other corrective feedback types such as, metalinguistic feedback,elicitation, clarification request, repetition, that promote `negotiation of form?, proposed byLyster & Ranta (1997) accounted for 8.1% within all feedback provided. (2) The correlationbetween corrective feedback type and its preceding error type indicates that althoughgrammatical errors (342 grammatical errors) were the most occurring error type, they werethe least (14%) corrected. In contrast, lexical errors that occurred the least (99 times) werecorrected as the most frequent error type (43.4%). This finding might be interpreted that thetendency of all instructors was less to correct grammatical errors but the most frequent lexicalerrors since fluency (i.e. meaning) is the primary focus of speaking classes. Similarly the totalamount of corrective feedback (210 turns) provided to the total amount of errors (856 turns)reveals that speaking teachers are unwilling to correct students? errors in speaking classeswhere fluency is the primary focus. These findings attest to the assumption that speakingteachers are unwilling to employ corrective feedbacks (24.5%) in general and the least toemploy prompting (i.e. negotiation of form) types of corrective feedback in speaking classes,which might lead to self repair. However when they do employ corrective feedback, they havea tendency to employ recast (i.e. negotiation of meaning) due to the orientation of fluency thatis the focus of communicative classes.