dc.contributor.advisor | Heper, Fethi | |
dc.contributor.author | Arinik, Levent | |
dc.date.accessioned | 2020-12-28T13:44:39Z | |
dc.date.available | 2020-12-28T13:44:39Z | |
dc.date.submitted | 1997 | |
dc.date.issued | 2018-08-06 | |
dc.identifier.uri | https://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/328880 | |
dc.description.abstract | ÖZET Bu çalışmanın amacı, deneklerin farklı uzunluklardaki ekstremitelerinin Otur-Eriş Test ölçümlerini etkilediği düşünülerek, aynı test üzerinde deneklerin bacak ve gövde açısı 90°'de iken kolların gergin olarak test sehpasına uzatılması ile, alınan bir başlangıç noktasından, deneğin eriştiği nokta arasındaki uzaklık ölçülerek, ekstremitelerin teste olabilecek etkisinin, ortadan kaldırılabileceğine yöneliktir. Bu amaçla, Anadolu Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu öğrencilerinden 62 erkek denek rastlantı usulü seçilmiştir. Deneklerin kol, bacak ve büst uzunlukları, direkt ölçümle alınmış ve bu uzunlukların tek başına bir anlam ifade etmiyeceği düşünülerek, birbirlerine olan uzunluk farkları hesaplanarak değerlendirilmiştir. Testin uygulanışında ise, ilkönce fleksiyometrenin orta merkezi, deneğin büst ve bacak orta merkezine gelecek şekilde yerleştirilmiş ve sabiüenmiştir. Böylece deneğin 90° 'de olması sağlanmıştır. Bu durumdaki denekden, kollarını gergin olarak test sehpası, yüzeyine uzatması istenmiş ve el parmak uçları hizasından bir başlangıç noktası alınmıştır. Daha sonra, deneğin ayak tabanı hizasına kadar olan noktaya erişmesi istenmiş ve bu nokta ile başlangıç noktası arasındaki uzaklık Modifıye Otur-Eriş Test değeri olarak alınmıştır. Bu noktaya erişen deneğin, Eurofıt Otur-Eriş Test normlarına göre, değende 15 cm. olarak bilinmektedir Aynı anda deneğin erişmiş olduğu bu noktada iken, fleksiyometreden de açısal değeri alınmıştır. Alman bu değerlerin tümü, birbirleri ile karşılaştınlmıştır. Ayrıca, farklı uzunluklardaki ekstremitelerle uygulanan metrik ve açısal ölçüm sonuçlarının karşılaştırılmasında, bir fikir vermesi açısından, gonyometreden oluşturulan bir denek benzeri model geliştirilmiştir. Bu denek modeli gonyometre ile, deneklerin büst uzunluğu sabit kalacak şekilde kol ve bacak uzunluklarının en uzun ve en kısa değerleri ile ölçümler yapılmıştır. -iv-Bu verilerden deneklerle uygulanan, Modifîye Otur-Eriş Testi ile fleksiyomet: değişkenleri arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır (p > 0.05). Fakat Modifiye Otur-Eı Test verileri, ekstremite uzunluk f arkları ile ilişkilendirildiğinde, otur-eriş test verilerine gö anlamlı ilişki bulunmuştur (p < 0.05). Gonyometreden oluşturulan denek modeli ile uygulanan ölçümlerde ise Modifiye Otu Eriş Testi ile gonyometre verileri arasında çok kuvvetli ilişkiler bulunmuştur (r -.99 Gonyometrenin çeşitli açılarında, kol ve bacak uzunlukları farklı durumlarda iken, Modifrj Otur-Eriş Test verilerinde ilişki yüksek ve anlamlı bulunmuştur (p < 0.05). Sonuç olarak, esneklik ölçümlerinde, açısal ölçümlerin, metrik ölçümlere kıyas güvenirliklerinin daha yüksek olduğu bilinmektedir. Bununla beraber Otur-Eriş Testini farklı uzunluklardaki ekstremitelerden etkilendiği gözlenmiştir. Fakat ekstremite uzunlukla arasındaki farklılığın, sanıldığı gibi yüksek olmadığı da görülmüştür. Yine de Modifiye Otu Eriş Testinin, Otur-Eriş Testine oranla, farklı uzunluklardaki ekstremitelerden daha ı etkilendiği söylenebilir. Anahtar Kelimeler : Esneklik, Ekstremite, Otur-Eriş, Modifiye Otur-Eriş. | |
dc.description.abstract | ÖZET Bu çalışmanın amacı, deneklerin farklı uzunluklardaki ekstremitelerinin Otur-Eriş Test ölçümlerini etkilediği düşünülerek, aynı test üzerinde deneklerin bacak ve gövde açısı 90°'de iken kolların gergin olarak test sehpasına uzatılması ile, alınan bir başlangıç noktasından, deneğin eriştiği nokta arasındaki uzaklık ölçülerek, ekstremitelerin teste olabilecek etkisinin, ortadan kaldırılabileceğine yöneliktir. Bu amaçla, Anadolu Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu öğrencilerinden 62 erkek denek rastlantı usulü seçilmiştir. Deneklerin kol, bacak ve büst uzunlukları, direkt ölçümle alınmış ve bu uzunlukların tek başına bir anlam ifade etmiyeceği düşünülerek, birbirlerine olan uzunluk farkları hesaplanarak değerlendirilmiştir. Testin uygulanışında ise, ilkönce fleksiyometrenin orta merkezi, deneğin büst ve bacak orta merkezine gelecek şekilde yerleştirilmiş ve sabiüenmiştir. Böylece deneğin 90° 'de olması sağlanmıştır. Bu durumdaki denekden, kollarını gergin olarak test sehpası, yüzeyine uzatması istenmiş ve el parmak uçları hizasından bir başlangıç noktası alınmıştır. Daha sonra, deneğin ayak tabanı hizasına kadar olan noktaya erişmesi istenmiş ve bu nokta ile başlangıç noktası arasındaki uzaklık Modifıye Otur-Eriş Test değeri olarak alınmıştır. Bu noktaya erişen deneğin, Eurofıt Otur-Eriş Test normlarına göre, değende 15 cm. olarak bilinmektedir Aynı anda deneğin erişmiş olduğu bu noktada iken, fleksiyometreden de açısal değeri alınmıştır. Alman bu değerlerin tümü, birbirleri ile karşılaştınlmıştır. Ayrıca, farklı uzunluklardaki ekstremitelerle uygulanan metrik ve açısal ölçüm sonuçlarının karşılaştırılmasında, bir fikir vermesi açısından, gonyometreden oluşturulan bir denek benzeri model geliştirilmiştir. Bu denek modeli gonyometre ile, deneklerin büst uzunluğu sabit kalacak şekilde kol ve bacak uzunluklarının en uzun ve en kısa değerleri ile ölçümler yapılmıştır. -iv-Bu verilerden deneklerle uygulanan, Modifîye Otur-Eriş Testi ile fleksiyomet: değişkenleri arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır (p > 0.05). Fakat Modifiye Otur-Eı Test verileri, ekstremite uzunluk f arkları ile ilişkilendirildiğinde, otur-eriş test verilerine gö anlamlı ilişki bulunmuştur (p < 0.05). Gonyometreden oluşturulan denek modeli ile uygulanan ölçümlerde ise Modifiye Otu Eriş Testi ile gonyometre verileri arasında çok kuvvetli ilişkiler bulunmuştur (r -.99 Gonyometrenin çeşitli açılarında, kol ve bacak uzunlukları farklı durumlarda iken, Modifrj Otur-Eriş Test verilerinde ilişki yüksek ve anlamlı bulunmuştur (p < 0.05). Sonuç olarak, esneklik ölçümlerinde, açısal ölçümlerin, metrik ölçümlere kıyas güvenirliklerinin daha yüksek olduğu bilinmektedir. Bununla beraber Otur-Eriş Testini farklı uzunluklardaki ekstremitelerden etkilendiği gözlenmiştir. Fakat ekstremite uzunlukla arasındaki farklılığın, sanıldığı gibi yüksek olmadığı da görülmüştür. Yine de Modifiye Otu Eriş Testinin, Otur-Eriş Testine oranla, farklı uzunluklardaki ekstremitelerden daha ı etkilendiği söylenebilir. Anahtar Kelimeler : Esneklik, Ekstremite, Otur-Eriş, Modifiye Otur-Eriş. | en_US |
dc.language | Turkish | |
dc.language.iso | tr | |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/embargoedAccess | |
dc.rights | Attribution 4.0 United States | tr_TR |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/ | |
dc.subject | Spor | tr_TR |
dc.subject | Sports | en_US |
dc.title | Ekstremite uzunluklarının Otur-Eriş Testi sonuçlarına etkisinin incelenmesi ve önerilen modifiye Otur-Eriş Testi | |
dc.title.alternative | A Study on the effects of extremity lengths on the results of Sit-and-Reach Test and a suggested modified Sit-and-Reach Test | |
dc.type | masterThesis | |
dc.date.updated | 2018-08-06 | |
dc.contributor.department | Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı | |
dc.subject.ytm | Extremities | |
dc.subject.ytm | Flexibility | |
dc.subject.ytm | Tests | |
dc.identifier.yokid | 71089 | |
dc.publisher.institute | Sağlık Bilimleri Enstitüsü | |
dc.publisher.university | ANADOLU ÜNİVERSİTESİ | |
dc.identifier.thesisid | 71089 | |
dc.description.pages | 52 | |
dc.publisher.discipline | Diğer | |