En sık karşılaşılan iletişim kopukluğu düzeltme biçimlerinin gelişimsel geriliği olan ve konuşamayan çocuklar tarafından kullanımı

Abstract

YÜKSEK LİSANS TEZ ÖZÜ EN SIK KARŞILAŞILAN İLETİŞİM KOPUKLUĞU DÜZELTME BİÇİMLERİNİN GELİŞİMSEL GERİLİĞİ OLAN VE KONUŞAMAYAN ÇOCUKLAR TARAFINDAN KULLANIMI Barış DİNÇER Dil ve Konuşma Terapistliği Anabilim Dalı Anadolu Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Temmuz 2004 Danışman: Yrd. Doç. Dr. Dilek ERBAŞ Bu çalışmada, Eskişehir ilinde Anadolu Üniversitesi 'nde gelişimsel geriliğe sahip öğrencilere hizmet veren birimlere (Engelliler Araştırma Enstitüsü ve Dil ve Konuşma Bozuklukları Eğitim, Araştırma ve Uygulama Merkezi) 2003-2004 yılı Bahar döneminde devam eden ve konuşamayan öğrencilerin süre gelen öğretim etkinlikleri sırasında öğretmenleriyle gerçekleştirdikleri etkileşimlerde meydana gelen iletişim kopuklukları düzeltme biçimleri betimlenmiştir. Ayrıca bu çalışmada, öğrencilerin kullandıkları iletişim kopuklukları düzeltme biçimlerinin öğrencilerin yaş grupları, cinsiyetleri ve öğretmenlerin kullandıkları iletişim kopukluğu belirtme biçimleriyle ilişkileri de incelenmiştir.Araştırmanın verileri, öğrencilerin devam ettikleri kurumlarda serbest oyun etkinlikleri sırasında video kayıtlan alınarak toplanmıştır. Alınan bu kayıtlar, araştırmacı tarafından izlenerek çocukların iletişim kopukluğu düzeltme biçimleri sergileyip sergilemediklerine bakılmıştır. Bu çalışmanın bulgularına göre, araştırma grubunda yer alan gelişimsel geriliği olan öğrencilerin, iletişim kopukluklarını düzeltme biçimi olarak en çok tekrarlan, daha sonra iletişimi sürdürmemeyi, eklemeleri ve değiştirmeyi kullandıktan görülmektedir. Yine bulgulara göre, araştırma grubunda yer alan öğretmenlerin kullandıklan iletişim kopukluklan belirtme biçimleriyle, öğrencilerin kullandıklan iletişim kopukluklan düzeltme biçimleri arasındaki ilişki incelendiğinde, öğretmenin açıklama isteme davranışı arttıkça, öğrencinin değiştirme, ekleme ve tekrar etme davranışlannda da artış olduğu söylenebilir.

Ill THESIS OF MASTER THE USE OF MOST COMMON COMMUNICATION BREAKDOWN REPAIR STRATEGIES BY CHILDREN WHO ARE DEVELOPMENTALLY DELAYED, AND CANNOT SPEAK Barış DİNÇER Speech and Language Therapy Program Anadolu University The Institute of Health Sciences, July 2004 Advisor: Assist. Prof. Dilek ERBAŞ This study describes the communication breakdown repair strategies applied by children who are developmentally delayed and can't speak in the interactions they were involved with their teachers during their continuing instruction. All children are students at centers (Institute of Research for the Handicapped; Education, Training, and Research Center for Speech and Language Disorders) serving children with developmental delay on behalf of Anadolu University in Eskişehir in the instructional year of 2003-2004. Besides, this study answers if there is any effect of the age and gender of children, and the way teachers express communication breakdowns on the strategies the children put into practice.IV Data collection for this research was conducted by videotaping the children during free play sessions at the centers they attend. The tapes were observed by the researcher, and any communication breakdown strategy displayed by the children was recorded. The findings of this study reveals that repetition, inappropriate response, addition, and recast were most frequently displayed communication breakdown repair strategies by children who are developmentally delayed and can't speak. In addition, results show that there is a sort of correlation between the way teachers express communication breakdowns and the communication repair strategies the children apply, that is, the more teachers make use of asking for clarification the more children utilize recast, addition and repetition strategies.