Farklı sprint mesafelerinde oluşan yatay-dikey kuvvetlerle sıçrama parametreleri ve izokinetik kuvvet kriterlerinin ilişkisi

Abstract

Bu çalışmanın amacı; motorsuz koşu bandı sprintleri sırasında oluşan yatay-dikey kuvvet parametreleriyle sıçrama ve izokinetik kuvvet kriterleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Çalışmaya patlayıcı kuvvet sporu yapan farklı branşlardan gönüllü 19 sporcu (11 erkek, 8 kadın) katılmıştır [yaş (yıl)= 20.9±2.3, antrenman yaşı (ay)= 91.3±48.2, boy uzunluğu (cm)= 173.1±6.5, vücut ağırlığı (kg)= 64.7±8.4]. Motorsuz koşu bandında farklı sprint mesafelerinde yatay-dikey kuvveti belirlemek için 10m, 20m, 30m ve 40m sprint testleri yapılmıştır. İzokinetik gövde fleksiyon-ekstansiyon testi 30, 90 ve 120.sn-1 açısal hızlarda ve izokinetik diz fleksiyon-ekstansiyon testi 60, 180 ve 300.sn-1 açısal hızlarda uygulanmıştır. Dikey sıçramalar için aktif ve skuat sıçrama testleri, yatay sıçramalar için durarak uzun atlama, durarak 3 adım atlama, durarak 5 adım atlama ve durarak 7 adım atlama testi için kullanılmıştır. Anaerobik güç ve kapasiteyi belirlemek için ise Wingate testi kullanılmıştır. Farklı sprint mesafelerinde oluşan yatay-dikey kuvvetlerle sıçrama parametrelerinin izokinetik kuvvet kriterleri, sıçrama ve anaerobik güç-kapasiteyle istatistiksel olarak ilişkili olup olmadığı Pearson korelasyon analiziyle test edilmiştir ve anlamlılık düzeyi p?0.05 olarak alınmıştır.Deneklerin yatay kuvvetten en az etkilendiği 40m koşusunda, farklı açısal hızlarda yapılan izokinetik gövde kuvvetiyle yatay kuvvet ve sprint hızları arasında istatistiksel açıdan ileri düzeyde (r=0.851 ?0.01) ilişki bulunmuştur. En az oluşan dikey kuvvet 20m sırasında gerçekleşmiştir (932±46N). İzokinetik diz ekstansiyon-fleksiyonunda en yüksek anlamlılık düzeyi (r=0.829 p?0.01) 20m sprinti sırasında ortaya çıkan dikey kuvvet arasındadır.Sonuç olarak yer reaksiyon kuvvetinin yatay bileşeninden en az etkilenmek ve ivmelenmeyi artırmak için gövde fleksiyon ekstansiyon kuvvetine, frenleme dikey kuvvetini minimuma indirmek için ise diz fleksiyon ekstansiyon kuvvetine ihtiyaç vardır.

The purpose of this study was to investigated the relationship among horizontal-vertical force performed in different sprint distances, jumping and isokinetic strength criteria. Voluntary 19 athletes (11men and 8women), who perform explosive strength, were participated to the study [age (year) 20.9±2.3, training age (month) 91.3±48.2, body height (cm) 173.1±6.5, body weight (kg) 64.7±8.4). 10m, 20m, 30m and 40m sprint tests were applied for measuring horizontal-vertical forces on a non-motorized treadmill. Isokinetic trunk flexion and extension applied at angular velocities 30, 90 and 180o.sec-1. Isokinetic knee flexion and extension applied at angular velocities 60, 180 and 300o.sec-1. Counter movement jump and squat jump were used as vertical jump tests. Standing long jump, standing triple jump, standing quintiple jump and standing 7-step jump were used as horizontal jump tests. Wingate anaerobic test was used for anaerobic power-capacity. The relationship among horizontal-vertical force performed in different sprint distances, jumping and isokinetic strength criteria were tested with Pearson correlation analyse and probability level was p?0.05.Subjects were have less affected by horizontal force while performing 40m sprint. This sprint correlate very significant statistical results (r=0.851 p?0.01) with among different angular velocity isokinetic trunk test and sprint velocities. The less occurence vertical force were perform while 20m sprint (932±46N). The highest correlation were found (r=0.829; p?0.01) among isokinetic knee flexion-extension and 20m sprint vertical force.In conclusion for impoving acceleration and less affected by horizontal component of ground reaction force trunk flexion and extension force, for minimizing braking vertical force, knee flexion and extension forces are both essential.