Biocompatability of dialysis membranes

Abstract

Yeni biomateryellerin gelişimi ile birlikte bu materyellerin biolojik ortamdaki karşılıklı etkileşimini sınıflandırmak amacıyla biyouyumluluk kavramına ihtiyaç duyulmuştur. Hemodiyalizde gibi olduğu gibi `Kanla ilgili ekstrakorporeal tedavi yöntemlerinde biyouyumluluk özellikle önem arz etmektedir, çünkü kan hemodiyaliz için kullanılan membranlarla karşılıklı etkileşime girdiği zaman biyouyumsuzluk mekanizmalarının tümü aktif hale gelmektedir. Bu tezin amacı hemodiyalizde kullanılan membranlar ve kanla membranların karşılıklı etkileşimi hakkında daha fazla bilgi sahibi olmaktı. Bu çalışmada diyaliz membranlan stereomikroskop ve scanning elektron mikroskop (SEM) ile incelenmiştir ve membranlarla germe testi yapılmıştır. Bunun yanısıra dört değişik membranla (Polysulfone,Cuprophan,Hemophan and selüloz-diasetat) yapılan hemodializ esnasında hasta monitörüzasyonu, kanda kompliman 3 düzeyi, fibrinojen düzeyi tespiti ve lökosit sayımı yapılmıştır. Deney sonuçlarına dayanılarak polysulfone membranların biokompatabilite açısından en iyi özelliklere haiz olduğu gözlenirken selüloz-diasetat membranların bu açıdan en kötü özelliklere haiz olduğu gözlenmiştir.

With the development of biomaterials the term biocompatability was required to classify these materials in regard to their biological interaction. Biocompatability in extracorporeal blood treatments like hemodialysis is especially important, because all the pathways to bioincompatability become active, when the blood interacts with the membranes used for hemodialysis. The objective of this thesis was to have a better knowledge about the membranes used for hemodialysis and the blood-membrane interactions. In this study, stereomicroscopic evaluation, scanning electron microscopic (SEM) evaluation and tensile testing of the dialysis membranes have been performed. Besides these experiments, patient monitorisation and blood tests consisting of the determination of blood fibrinogen levels, complement 3 levels and white blood cell count during hemodialysis using four different membranes(Polysulfone,Cuprophan,Hemophan and Cellulose-diacetate). Depending on the experiments performed, it can be concluded that poh/sulfone membranes were the best ones in terms of biocompatability, while cellulose-acetate was the worst one.